Ben jij mee met verandering?
Denk jij vooruit, aan de toekomst van morgen.
Business AM is jouw leidraad doorheen verandering.
Hol niet achter de feiten aan en kies voor één van onze abonnementsformules.
Tesla, waarschijnlijk het bekendste merk van elektrische wagens, heeft een tumultueus beursjaar achter de rug. De aandelen van het bedrijf kende dalen van 176,99 dollar in de voorbije 52 weken, vandaag piekt het op 524 dollar.
De beurswaarde van Tesla is daardoor maar liefst 94 miljard dollar. Dat is meer dan Ford en General Motors gecombineerd. In de eerste twee weken van januari steeg het aandeel een fameuze 24 procent. Beursanalisten wijzen op de uitbreiding van de Tesla’s activiteiten in China, en op het stijgend aantal geslaagde leveringen als oorzaken van de hoge vlucht.
De bosbranden in Australië hebben al ettelijke miljoenen hectare verteerd. Ook de menselijke en dierlijke tol is hoog.
De branden zijn dan wel geen rechtstreeks gevolg van de klimaatverandering, maar wetenschappers wijzen erop dat de uitzonderlijke droogte én hitte van de voorbije jaren tot omstandigheden heeft geleid waarbij de branden zich razendsnel kunnen verspreiden.
De regering van premier Scott Morrison weerlegt echter de link met de klimaatverandering. Er komt dan ook geen wijziging in het gevoerde beleid. Morrison is ervoor beducht dat ambitieuzere klimaatdoelstellingen een rem zullen zetten op de economische groei.
De technologiebeurs Consumer Electronics Show of CES in Las Vegas is afgelopen. De grootmachten uit de sector toonden er de nieuwste snufjes die ze ontwikkeld hebben. Maar het wordt al snel moeilijk om door de bomen het bos nog te zien. Onze redactie verzamelde de meest opmerkelijke nieuwigheden in onderstaande video.
Alvast één belangrijke vaststelling: technologie en auto’s raken almaar intenser verweven. Dat bleek ook de afgelopen week in Las Vegas. De nieuwe snufjes kwamen niet alleen van gevestigde waarden als Mercedes. Niemand minder dan Sony pakte verrassend genoeg uit met een elektrische wagen. Gamers die hoopten dat het grote event zou draaien rond de nieuwe versie van spelconsole PlayStation moesten ontgoocheld afdruipen. Maar dat maakte de presentatie van de Vision-S niet minder spectaculair.
Voorts konden liefhebbers van het betere gadget zich opwarmen aan laptops met plooibare schermen en het huisrobotje Ballie.
De (voorlopig) kortstondige opflakkering van vijandigheden tussen de VS en Iran beroerde de wereld. Wie wilde bijhouden hoe groot de onrust was, kon simpelweg een blik werpen op de markten. Daar bleken goud en olie heel goede graadmeters te zijn.
Beide grondstoffen zijn elk op hun eigen manier nauw betrokken bij een oprisping van instabiliteit in het Midden-Oosten. Voor olie is de link zeer direct. Iran ligt midden in wat nog steeds geldt als de grootste oliereserve ter wereld. En het land ligt langsheen de voornaamste transportroute voor olie: de Perzische Golf en de Golf van Oman, met de nauwe Straat van Hormuz als nauwste punt.
Indien er een volwaardige oorlog was uitgebroken, zou dat de olieproductie in de regio zwaar verstoord hebben. Bovendien controleert Iran de doorgang langs die zeestraat, en zou het die in theorie volledig kunnen blokkeren. Een dergelijke verstoring van de wereldwijde oliebevoorrading zou heel snel tot een oplopende olieprijs leiden. En dus steeg de prijs van olie fors nadat de VS de Iraanse generaal Qasem Soleimani om het leven brachten, en de wereld de adem inhield voor de Iraanse vergelding.
Eenmaal bleek dat die vergelding voorlopig beperkt bleef, en de Amerikaanse president Donald Trump nieuwe militaire acties tot nader order uitsloot, ging de olieprijs meteen weer omlaag.
Wet van vraag en aanbod
De goudprijs volgde dezelfde curve. Maar dat had niets te maken met dreigende bevoorradingsproblemen. Goud geldt voor vele beleggers nog steeds als de ultieme schuilhaven.
Als de wereldwijde onzekerheid over wat dan ook toeneemt, beschouwen zij het edelmetaal als de enige zekere investering. En wanneer iedereen zijn geld in goud probeert te investeren, treedt de wet van vraag en aanbod onverbiddelijk in werking.
‘Je hebt die twee wegen. Ofwel versterk je, vereenvoudig je, maak je het meer helder op federaal vlak, zoals in een aantal andere landen. Zoals Zwitserland en zelfs Duitsland. Ofwel ga je naar de exit met dit land’. Peter Mertens (PVDA) heeft een droomjaar achter de rug: zijn communisten haalden een klinkende overwinning op 26 mei. Maar hij wil dat er dringend werk gemaakt wordt van een ander België. ‘Ik geloof niet meer in de status quo. Dat is een strategie van verrotting. Ik denk dat vooral Vlaams Belang daar heel hard bij gebaat is.’
‘Ik kan alleen maar tevreden terugblikken op dit jaar. Ik herinner mij die verkiezingsavond heel goed. We hebben die overwinning eigenlijk geboekt in de drie delen van het land. En tot dan toe werden wij niet te veel uitgenodigd door de traditionele pers.’
In 2013 maakte ze als Kamerlid de bankencrisis mee, en Groen-voorzitter Meyrem Almaci ziet grote parallellen: ‘Er is een fundamenteel gebrek aan vertrouwen. Tussen hoofdrolspelers van dit land, waar particratie gewoon belangrijk is.’ Ze is behoorlijk hard voor haar collega-voorzitters: ‘Ik mis engagement. Staatsmanschap is een woord dat veel wordt gebruikt, maar het is echt de fundamentele wil om deel te willen uitmaken van iets wat groter is dan alleen maar korte termijn.’
‘2019 was een woelig jaar. Ik denk dat iedereen, zeker vanuit politiek oogpunt, het op die manier zal benoemen. Het was een heel raar jaar. Niet alleen omwille van de verkiezingen, maar ook omdat de internationale tendensen toch ook niet heel vertrouwenwekkend zijn.’
‘Vlak voor het jaar begon was de federale regering al gevallen. Toen was er nog even chaos: ‘Gaan we naar vervroegde verkiezingen, of niet?’ Maar je voelde al een tijdje dat het vertrouwen weg was in die federale regering. Dat heeft zich eigenlijk heel breed doorgezet in de politiek. Het heeft heel veel antipolitiek gevoed. We kennen het resultaat daarvan.’
‘Nieuwe verkiezingen, dat is gewoon bullshit, want mensen hebben al gekozen. De kaarten liggen op tafel.’ Sp.a-voorzitter Conner Rousseau dringt aan op een snelle federale regering in 2020. Daarbij zit z’n eigen partij lastig: ‘Het is heel moeilijk om aan de mensen uit te leggen dat de sp.a niet in die Vlaamse regering zit, maar wél in die federale regering. Wij zijn niet verantwoordelijk voor je bus die niet op tijd komt, maar wij zijn vanaf nu wel verantwoordelijk voor je trein die niet op tijd komt?’ Eén ding is alvast zeker, de jonge partijvoorzitter gaat echt niet z’n frisse stijl veranderen: ‘Ik ga nu toch niet mij aanpassen omdat er een aantal oude sasa’s of conservatieven dat eisen?’
‘2019 was voor mij persoonlijk een heel bijzonder jaar. Een rollercoaster. Ik ging van partijmedewerker, achter de schermen, tot lijsttrekker, parlementslid, fractieleider, kandidaat-voorzitter, nu voorzitter. Dus er is toch wel veel gebeurd op één jaar tijd.’
Maggie De Block (Open Vld) hoopt erop dat er snel een regering komt. ‘Maar die moet goed samengesteld zijn: een ploeg die vertrouwen in elkaar heeft. Die niet al kibbelend in de Wetstraat 16 binnen en buiten gaat.’ En ook opvallend, voor haar eigen partij ziet de huidige ondervoorzitter van Open Vld geen graten in nieuw leiderschap aan de top. ‘Een goeie kandidaat, iemand met maturiteit, de juiste carrure om voorzitter te zijn’, zo omschrijft Maggie De Block (Open Vld) kandidaat-voorzitter Bart Tommelein.
‘2019 was een moeilijk jaar. Het was ontzettend druk. Want eigenlijk heb ik er een derde departement moeten bijnemen vanaf eind december 2018.’
CD&V-voorzitter Joachim Coens is bezig aan een helse taak: pas de sleutels van de partij in handen gekregen, maar meteen ook koninklijk informateur. Federaal wil hij vooral concrete, technische oplossingen: ‘Maatregelen nemen om de begroting niet verder te laten ontsporen is absoluut cruciaal. Op termijn moeten we naar een evenwicht.’ Maar over de Vlaamse regering maakt hij zich wel zorgen: ‘Je moet een project hebben dat enthousiasmeert. Het gaat niet over de tekst van dat regeerakkoord, het gaat over de methodiek en de aanpak. Dat lijkt me toch iets waar de ganse ploeg en de leiding in het bijzonder, moet aan werken.’
‘2019 was een boeiend jaar. Uiteraard in de haven van Zeebrugge, waar we vooral bezig waren met de voorbereidingen van de Brexit die in april zou starten, maar die dan uitgesteld is. Voor de haven was het dus een belangrijk jaar. Plus toen, op het einde van het jaar, wat mijzelf betreft, de overgang door mijn kandidaatstelling voor de voorzittersverkiezingen, uiteraard ook die verkiezingen zelf. En anderzijds, politiek: een heel jaar in lopende zaken. Plus toch wel bijzondere verkiezingen ook in mei.’
Tom Van Grieken heeft plannen. Letterlijk: zijn ‘plan 2024’ wil van Vlaams Belang een beleidspartij maken, die in de gemeenten, maar ook op Vlaams niveau bestuurt. ‘Het plan is de grootste moeten worden in Vlaanderen. En liefst nog aanzienlijk de grootste. Maar de bedoeling is de grootste, want dan hebben wij de kaarten in handen. Dan zijn we niet meer afhankelijk van anderen. Dan kunnen ze ons niet meer negeren.’
‘2019 was een waanzinnig jaar dat vol successen zat. Een
jaar dat heel druk was, dat politiek heel geladen was, maar dat op het einde
van de rit ook een heel leuk jaar was.’
‘Met de eindejaarsvragen komt al eens: wat is het hoogtepunt? Dan denkt iedereen dat het onze overwinning van de verkiezingen is. Als politicus klopt dat wel, maar als persoon is het toch het feit om nu getrouwd te zijn, het is best aangenaam om op een bepaald moment je vriendin je vrouw te noemen.’
‘Ons systeem is eigenlijk volledig rijp voor de slacht. Het is een beetje een zombieland aan het worden: iedereen beseft dat het systeem op sterven na dood is.’ Bart De Wever maakt een messcherpe dissectie van de toestand in het federale België. Maar hoe het moet aflopen? ‘Onze analyse wint. Maar door het feit dat ik stemmen heb verloren, heb ik zelf de kracht niet om finaal door te duwen. (…) Het enige vlak waarop de PS en N-VA elkaar theoretisch wel zouden kunnen vinden -wat men ook moge beweren- is net het communautaire. Maar de PS heeft dit niet voorbereid.’
‘2019 was een jaar van hoop en wanhoop. Hoop vooral in
mijn eigen stad, waar we een nieuw bestuursakkoord zijn begonnen in 2019. En
waar we erin gelukt zijn om die stad een nieuw elan te geven inzake
stadsontwikkeling, veiligheid, erfgoed en onderwijs. We zitten op een positieve
vibe met die stad. We trekken ook veel investeringen aan, dus er is veel
hoop dat we dat kunnen verderzetten.’
‘We hebben ook een Vlaams regeerakkoord gesloten in 2019. Ondanks een mindere uitslag voor mijn partij hebben we harder dan ooit gewogen op dat akkoord. Dat is ook de algemene perceptie, niet alleen mijn mening.’ Test
De wereld verandert snel en voor je het weet, hol je achter de feiten aan. Wees mee met verandering, wees mee met Business AM. Schrijf je in op onze nieuwsbrieven en houd de vinger aan de pols.
