Ben jij mee met verandering?
Denk jij vooruit, aan de toekomst van morgen.
Business AM is jouw leidraad doorheen verandering.
Hol niet achter de feiten aan en kies voor één van onze abonnementsformules.
IJsland kan in de opbouw van de Europese voedselzekerheid een centrale rol opnemen. Het kleine land zou de volgende tien jaar meer dan 40 miljoen Europeanen kunnen voorzien van een veilige, duurzame en lokaal geproduceerde bron van eiwitten, terwijl tegelijkertijd de uitstoot van koolstofdioxide met meer dan 700 miljoen ton zou kunnen worden verminderd.
Dat blijkt uit een studie van wetenschappers aan de Reichman University in Israël, in samenwerking met voedingsdeskundigen uit IJsland, Denemarken en het Verenigd Koninkrijk.
Waarom is dit belangrijk?
De garantie van de duurzame voedselvoorziening wordt de volgende decennia wereldwijd een grote uitdaging. Ook Europa zal aan die problematiek niet kunnen ontsnappen. Er wordt dan ook druk naar alternatieve voedselbronnen gezocht. Onder meer algen kunnen daarbij een belangrijke functie krijgen.
Blauwalgen: De studie toont dat IJsland door de toewijzing van hernieuwbare energie uit waterkracht en geothermische bronnen aan geavanceerde, biologische reactoren die blauwalgen kweken, een cruciale rol kan spelen in het streven van Europa naar zelfvoorziening op het gebied van eiwitten.
“IJsland zou honderdduizenden tonnen duurzame, eiwitrijke biomassa kunnen produceren om op het gebied van eiwitten volledig zelfvoorzienend te worden“, benadrukt onderzoeksleider Asaf Tzachor, professor duurzaamheid aan de Reichman University.
“Het land zou bovendien als een netto-exporteur van eiwitten kunnen fungeren om andere Noord-Europese landen te voeden.”
Volgens het meest conservatieve scenario – waarin 15 procent van de de huidige geïnstalleerde capaciteit voor de voedselproductie zou worden gereserveerd – zou IJsland op het gebied van eiwitten tegen eind dit decennium voor zijn verwachte bevolking van 390.000 inwoners zelfvoorzienend kunnen worden.
In het meest ambitieuze scenario voor de productie van biomassa kan IJsland zichzelf onderhouden en aanzienlijk bijdragen tot de voedselzekerheid in Denemarken, Finland, Litouwen, Letland, Estland, Jersey, het eiland Man, Guernsey en de Faeröer en daarbij miljoenen mensen per jaar voeden.
In de loop van het volgende decennium zouden bovendien tientallen miljoenen Europeanen voor hun voedselvoorziening op IJsland beroep kunnen doen.
Afhankelijkheid afbouwen: Momenteel is de Europese Unie sterk afhankelijk van de invoer van eiwitrijke voedergewassen, zoals soja, om aan de binnenlandse vraag te voldoen.
Volgens de Europese Unie dienen de lidstaten momenteel 75 percent van hun eiwitbehoefte in te voeren.
De afhankelijkheid van derden stelt de Europese landen bloot aan verstoringen van de voorraadketens, terwijl ook institutionele verstoringen zoals tijdens de coronapandemie kon worden opgemerkt en tevens andere risicofactoren – waaronder plantenplagen, ziekteverwekkers en wisselende weerpatronen – een invloed kunnen hebben.
Dit maakt de Europese voedselzekerheid kwetsbaar, met name voor de opeenvolgende, acute en chronische gevolgen van de klimaatverandering.
Deze bezorgdheid heeft de zelfvoorziening met eiwitten hoger op de Europese beleidsagenda geplaatst, met initiatieven zoals het Eiwitplan van de Europese Unie, dat de ontwikkeling van alternatieve, lokaal geproduceerde eiwitbronnen moet stimuleren en versnellen.
De nieuwe studie toont aan dat IJsland een aanzienlijk potentieel – dat momenteel nog grotendeels onaangeroerd blijft – heeft om een belangrijke bijdrage te leveren tot de Europese plannen om op het gebied van eiwitten een grote mate van zelfvoorziening uit te bouwen.
De studie benadrukt daarbij ook het bijkomende milieuvoordeel. Elke kilogram eiwitrijke biomassa die de plaats van rundvlees inneemt, vermindert immers de uitstoot van koolstofdioxide met 0,315 ton.
In het meest ambitieuze scenario kan de productie van alternatieve eiwitten in IJsland een besparing opleveren van meer dan 75 miljoen ton koolstofdioxide. Dat komt neer op ongeveer 7,3 percent van alle emissies van broeikasgassen die Europa per kwartaal produceert.
