Wanneer straks een vaccin tegen het coronavirus gevonden is, of er op zijn minst behandelingen zijn gevonden die het dodelijke virus kunnen temperen, kan de wereld min of meer opnieuw normaal beginnen functioneren. Dat nieuwe normaal zal er gans anders uitzien dan wat we voor corona kenden, want de slachting die in de globale economie aan de gang is zal diepe sporen nalaten. 

De schuldenberg die de globale economie torst stond voor de crisis al op zijn hoogste punt ooit. De voorbije weken zijn er door overheden dan nog eens kolossale sommen geld uitgegeven om de impact van de crisis op de economie en vooral de werkgelegenheid te verzachten. Die schulden moeten vroeg of laat terugbetaald worden. De vraag rijst dan ook wie voor die schulden zal opdraaien?

Sommige politici hebben het dan graag over een ‘rijkentaks’ (ongeveer 500.000 Amerikaanse miljonairs zijn ondertussen al miljonair af) of een ‘solidariteitsbelasting’. Maar hoe groot is de kans dat men de mensen die in de crisis essentieel zijn gebleken – medisch personeel, supermarktpersoneel, pakjesbezorgers, etc. – nu ook nog eens gaat vragen om voor de gemaakte schulden op te draaien.

Het geld zal dus vooral bij de bedrijven worden gehaald. Grote techbedrijven als Apple, Google, Amazon, Netflix en Facebook staan daarbij vooraan in de rij van kandidaten. Niet als enige, maar wel als eerste. Ze hebben honderden miljarden in cash op hun rekeningen staan, hebben dankzij fiscale optimalisering jarenlang zo goed als nergens belastingen betaald. Tenslotte hebben ze de voorbije jaren in de publieke opinie veel goodwill verloren vanwege hun weinig transparante houding inzake privacy en het massaal misbruik van persoonlijke data van hun gebruikers. Het zijn meestal ook bedrijven met enorme winstmarges. 

Cashresreves zijn te mooi om ze te laten liggen

Kort na de uitbraak van de crisis uitbrak raakte bekend dat de de Franse concurrentiewaakhond techconcern Apple om de oren sloeg met een boete van maar liefst 1,1 miljard euro voor anti-concurrentiepraktijken. Het nieuws verdronk in de zee van coronaberichtgeving. Maar andere landen van de eurozone zullen snel volgen, want die marges en cashreserves zijn te aantrekkelijk voor onder schulden kreunende landen als Italië, Frankrijk en België om ze te laten liggen.

Grote gevolgen voor de berekening van de beurswaarde

Dat heeft uiteraard kolossale gevolgen voor de cash flow en winsten van die bedrijven, wat op zijn beurt impact zal hebben op hun beurskapitalisering. Bedrijven die met een winstmarge van 50% werken, zullen door die nieuwe belastingen hun marges moeten uitbreiden om aandeelhouders dezelfde return te bieden. Maar in post-corona zullen winstmarges veeleer krimpen. Consumenten en bedrijven zullen minder geld hebben om te besteden. Een winstmarge van 50% kan er straks een van 25% zijn. Om te vermijden dat die 25% ook nog eens extra wordt belast zullen bedrijven meer personeel aannemen, meer kosten maken. De winst per aandeel zal dan nog de helft zijn van wat ze vroeger was, tenzij ze er in slagen hun verkopen te verviervoudigen. Die kans is klein.

De coronacrisis zal dus ook kolossale gevolgen hebben voor de berekening van de waarde van bedrijfsaandelen. Wie de beurzen vandaag volgt, kan enkel tot de vaststelling komen dat dit nog niet tot de meeste investeerders is doorgedrongen.