In Groot-Brittannië werden vorig jaar 320.000 daklozen geteld. Dat betekende een stijging met 4 procent tegenover het jaar voordien. Dat blijkt uit een studie van de daklozenorganisatie Shelter. De auteurs van het rapport maken gewag van een perfecte storm met aanhoudend oplopende huurprijzen, besparingen bij de overheid en een groot gebrek aan sociale huisvesting, waardoor een grote groep mensen verplicht wordt op straat te leven of een oplossing te zoeken in tijdelijke accommodaties.

“De daklozenpopulatie van Groot-Brittannië groeit met meer dan 1.000 mensen per maand,” zegt Polly Neate, chief executive van Shelter. “Inmiddels is één op tweehonderd Britten dakloos of wordt verplicht in tijdelijke accommodaties te leven.”

“De cijfers houden zelfs geen rekening met de verborgen daklozen, die bij vrienden op de vloer slapen, een onderkomen hebben gezocht in tuinhuisjes of in hun auto leven. Er moet dan ook dringend worden ingegrepen, zodat een oplossing kan worden gevonden voor de duizenden Britten die de volgende winter op straat dreigen te moeten leven.”

Londen

Het probleem is vooral acuut in Londen. In de Britse hoofdstad zijn in totaal 170.000 mensen als daklozen geclassificeerd. Daarmee leeft één op elke tweeënvijftig Londenaars op straat. De wijk Newham, in het oosten van Londen, heeft het hoogste daklozen-percentage van het hele land. In de wijk kan één op de vierentwintig inwoners niet over permanente huisvesting beschikken.

Over het hele grondgebied van de Britse hoofdstad zijn meer dan 14.500 daklozen geregistreerd, terwijl zesenzeventig daadwerkelijk op straat dienden te overnachten. Wanneer naar absolute cijfers wordt gekeken, worden het grootste aantal zwervers opgetekend in Westminster (217), gevolgd door Camden (127).

Kensington en Chelsea, de rijkste wijken van het hele land, telden meer dan vijfduizend daklozen. Dat staat gelijk aan één op de negenentwintig bewoners. Het rapport toont ook hoe het daklozenprobleem zich vanuit Londen in zuidelijke en zuidoostelijke richting verspreidt. Ook de gevolgen van de hoge huurprijzen en de ongelijke welvaart deinen vanuit de Britse hoofdstad naar de omliggende regio’s uit.

Wet

Buiten Londen is het daklozenprobleem het meest uitgesproken in Birmingham, Luton, Brighton & Hove, Slough, Dartford, Milton Keynes, Harlow, Watford, Epsom, Reading, Broxbourne, Basildon, Peterborough en Coventry.

Regionaal nam de dakloosheid het meest toe in de West Midlands en Yorkshire & Humberside, waar een stijging met 12 procent werd opgetekend, gevolgd door het noordwesten met 11 procent. Daarentegen daalde de dakloosheid in het noordoosten en het zuidwesten van Engeland met 8 procent.

“Sinds april is weliswaar de Homelessness Reduction Act – die lokale overheden verplicht om daklozen de nodige ondersteuning te bieden – maar zonder verdere vooruitgang op het gebied van sociale huisvesting en een beter welvaartsbeleid, dreigt dat initiatief onvoldoende baten te zullen brengen,” zegt Shelter nog.