Het aantal dakloze kinderen in Engeland heeft niveaus bereikt die sinds de wereldwijde financiële crisis tien jaar geleden niet meer werden waargenomen. Experts waarschuwen dat de effecten tientallen jaren voelbaar zullen blijven. Dat zegt Annabelle Timsit, redacteur van het magazine Quartz.

Tijdens het eerste kwartaal van dit jaar leefden in Engeland meer dan 123.000 kinderen in tijdelijke accommodaties. Dat betekende nog een stijging met meer dan 2 procent ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar. Activisten schrijven de toename van de dakloosheid toe aan bezuinigingen op de welvaart van de overheid en het gebrek aan betaalbare huisvesting.

Lokale overheden

In Engeland zijn de lokale autoriteiten verantwoordelijk voor de plaatsing van dakloze gezinnen die wachten op een vergunning voor permanente huisvesting. “De tijdelijke behuizing zelf is weliswaar beter dan een overnachting op straat, maar is voor een kind verre van een ideale plek om op te groeien,” zegt Annabelle Timsit.

“Uit een rapport van het Institute for Public Policy Research blijkt dat veel mensen in tijdelijke accommodaties met erbarmelijke omstandigheden worden geconfronteerd. Daarbij wordt vaak gewag gemaak van misbruik door het management, diefstal, fraude en onaanvaardbare sociale omstandigheden.”

“Een optimale opvang in de vroegste levensjaren zorgt ervoor dat kinderen meer kans hebben om op te groeien tot een gelukkig, gezond en productief persoon,” aldus nog Timsit. “Het tegenovergestelde is echter eveneens  waar. Ervaringen zoals dakloosheid en tijdelijke huisvesting schaden de ontwikkeling en mentale gezondheid van kinderen.”

“Uit een onderzoek van de Britse organisatie Shelter bleek dat kinderen die in tijdelijke, overbevolkte of onderkomen huizen wonen, twee keer zoveel kans op schoolverlet laten optekenen. Slechts 20 procent van deze kinderen bleek van plan om na hun zestiende levensjaar verder te blijven studeren, tegenover 25 procent in de bredere bevolking.”

Geweld

Shelter stelde tevens vast dat 42 procent van de ouders met tijdelijke huisvesting getuigde dat hun kind vaak ongelukkig of depressief was. Tevens erkende 30 procent dat hun kind het moeilijk vond om vrienden te maken of te houden, terwijl meer dan 60 procent te kennen gaf dat hun kinderen op school met problemen worden geconfronteerd.

Kinderen uit een tijdelijke huisvesting laten gemiddeld vijfenvijftig dagen schoolverlet optekenen. Dat is het equivalent van een kwart schooljaar. Bovendien worden dakloze gezinnen vaak geconfronteerd met extra uitdagingen, zoals een gebrek aan toegang tot medische zorgen en kwalitatieve voeding.

“Dakloze kinderen vertonen meer gezondheidsproblemen en lijden aan een groter aantal chronische ziekten,” waarschuwt Annabelle Timsit. “Slechte voeding kan leiden tot ijzertekort en obesitas. Dakloosheid activeert stressresponssystemen in het lichaam en de hersenen, die na verloop van tijd tot een toxische stress kunnen leiden.”

“Op zijn beurt kan toxische stress schadelijke effecten hebben op het leren, het gedrag en de gezondheid. Dat is vooral het geval wanneer kinderen geen bufferende relaties hebben met ouders of andere familieleden, die hen zouden kunnen helpen bescherming tegen negatieve invloeden te vinden.”

“Meer dan de helft van alle huishoudens in tijdelijke huisvesting wordt geleid door één ouder,” zegt Quartz nog. “In de bredere Engelse maatschappij worden iets minder dan een kwart van de gezinnen door een alleenstaande ouder geleid. In veel gevallen wordt de dakloosheid veroorzaakt door een scheiding met een gewelddadige partner.”

“Omdat armoede vaak cyclisch is, loopt een belangrijk gedeelte van een totale generatie kinderen in Engeland het risico achterop te raken en zich nooit meer te kunnen herstellen. De Britse premier Theresa May noemde dit probleem eerder dit jaar al een nationale schande.”