Werk is voor daklozen niet altijd een traject om een degelijke huisvesting te vinden. Dat blijkt uit een rapport van de Britse caritatieve organisatie Shelter, waarin wordt aangevoerd dat in Engeland 55 procent van de huishoudens zonder vaste woonplaats minstens één gezinslid hebben dat op de arbeidsmarkt actief is.

Die cijfers betekenen volgens Shelter dan ook dat Engeland 33.000 gezinnen telt die minstens één kostwinner hebben, maar toch gedwongen zijn in tijdelijke accommodaties te verblijven. Bovendien is dat aantal met 73 procent gestegen sinds vijf jaar geleden, toen 19.000 gezinnen met dezelfde problemen werden geconfronteerd.

60.520 dakloze gezinnen

In totaal telde Engeland volgens Shelter het voorbije jaar 60.520 dakloze gezinnen. Vijf jaar geleden verkeerden 43.750 huishoudens in dezelfde situatie. Dat is een toename met 38 procent. Het aantal gezinnen zonder vaste huisvesting breidt dan ook sneller uit dan de algemene groep daklozen.

“Dit wijst erop dat op het gebied van huisvesting gezinnen met een specifiek probleem worden geconfronteerd,” benadrukt Polly Neate, chief executive van Shelter. Het grootste knelpunt wordt opgetekend in het Noordwesten van het land, waar op vijf jaar tijd 592 procent meer gezinnen met huisvestingsproblemen worden geconfronteerd. Daarna volgens de East Midlands (426 procent) en West-Midlands (242 procent).

Weinig hoop

“Vele slachtoffers tonen zich weinig hoopvol over de toekomst en vrezen dat het gebrek aan degelijke huisvesting een aanhoudende vicieuze cirkel zal blijken, waarbij ze zich van een tijdelijke naar een volgend tijdelijke woonst zien verhuizen,” aldus nog Shelter.

Het probleem moet volgens de organisatie vooral worden toegeschreven aan de stijgende huurprijzen op de Engelse woningmarkt, een bevriezing van de huursubsidies en een gebrek aan sociale woningen. Shelter vraagt dat de overheid vooral inspanningen zou doen om het aanbod sociale woningen gevoelig uit te breiden. Dat is volgens de organisatie de optimale strategie om de huisvestingscrisis te verlichten.

Hostel

“Het is schandelijk dat zelfs werkende gezinnen gedwongen worden om met de grimmige realiteit van dakloosheid te leven,” zegt Polly Neate nog. “In veel gevallen moeten de ouders een hele dag of nacht werken, vooraleer ze kunnen terugkeren naar een krap hostel of een gelijkaardige accommodatie waar ze met hun hele gezin gedwongen worden om in één kamer te leven.”

“Op die manier ontbreekt hen elke ruimte voor een normaal gezinsleven, waar bovendien ook spel of huiswerk bijzonder moeilijk worden. We kunnen niet toestaan dat gezinnen die al vaak met moeilijke levensomstandigheden worden geconfronteerd, ook nog eens door de mazen van de huisvestingscrisis glippen.”

Nood aan nieuw plan voor sociale huisvesting

“De regering moet dringend een nieuw plan voor sociale huisvesting opstellen, waardoor de bevolking opnieuw toegang krijgt tot betaalbare woningen,” zegt Neate.

Een woordvoerder van het Britse ministerie van huisvesting erkende dat iedereen recht heeft op een veilige en fatsoenlijke plek om te wonen. Hij wees er echter tegelijkertijd op dat de Britse overheid een belangrijk budget vrijmaakt voor huisvesting, zodat elke dakloze toegang kan krijgen tot de steun die hij nodig heeft. De woordvoerder voegde eraan toe dat gezinnen met kinderen daarbij voorrang krijgen.