Uit de recente cijfers van de Nationale Bank van België (NBB) blijkt dat er nog heel wat geld op de zichtrekeningen staat. In het tweede kwartaal van dit jaar is het vermogen op de zichtrekeningen toegenomen met 4,1 miljard euro tot 106,1 miljard euro. Dat is een grotere instroom dan op de spaarboekjes. De spaardeposito’s (op gereglementeerde spaarboekjes) zijn toegenomen met 3,5 miljard euro tot 294,8 miljard euro.

Geld parkeren op een zichtrekening

Het komt als geen verrassing dat er in het tweede kwartaal meer geld werd geparkeerd op de zichtrekeningen. Door de lage spaarrente doen niet veel spaarders nog de moeite om hun geld over te schrijven naar hun spaarrekening. Bij het merendeel van de banken moet je tevreden zijn met een spaarrente van 0,11 procent, het wettelijke minimum in ons land voor gereglementeerde spaarrekeningen. Bij sommige spelers krijg je daar nog een veelvoud van.

Toch is het een zeer slecht idee om je kapitaal roerloos op een zichtrekening te laten staan. Om te beginnen brengt een zichtrekening geen rente op. Dat is met andere woorden het equivalent van je kapitaal onder een matras leggen. Jaar na jaar moet je dus aan koopkracht inboeten. Zeker wanneer de inflatie hoge toppen scheert, kan de impact immens zijn. De Belgische inflatie kwam in september bijvoorbeeld uit op 2,86 procent.

Daarenboven is een zichtrekening in veel gevallen betalend. De jaarlijkse beheerskosten kunnen al snel oplopen tot enkele tientallen euro’s.

Spaarboekje is (momenteel) geen oplossing

Zoals we hierboven reeds hebben vermeld, brengt een spaarboekje ook geen soelaas. Op dit moment is er geen enkele spaarrekening op de markt die de inflatie klopt. In het beste geval kan je het verlies aan koopkracht binnen de perken houden.

De kans is overigens groot dat de spaarrente nog even op de bodem zal blijven kamperen. De banken willen de rente zo laag mogelijk houden omdat de spaarrente weegt op hun traditioneel verdienmodel: kortlopende spaardeposito’s omzetten in langlopende kredieten. Ze zullen met andere woorden eerst de rentes op de kredieten verhogen alvorens ze de spaarrente naar boven bijstellen. Dat alles is bovendien afhankelijk van het geldbeleid van de Europese Centrale Bank. Wanneer de toezichthouder het soepele geldbeleid stelselmatig stopzet, zullen de banken wat meer ademruimte krijgen om hun rentetarieven te wijzigen.

Dan maar beleggen?

Dat betekent dus dat wie zijn koopkracht wil behouden een deel van zijn spaargeld moet beleggen. We leggen daarbij de nadruk op “een deel.” Het is nooit een goed idee om al je kapitaal te beleggen. Het is belangrijk dat je altijd voldoende geld opzij houdt als buffer tegen onvoorziene kosten, zoals de vervanging van een kapotte wagen. Het geld dat je kan missen kan je beleggen om zo hogere rendementen te realiseren.

Afgelopen maanden doken weliswaar heel wat doemberichten op over het verdere verloop van de beurskoersen. Sommige analisten waarschuwen dat een correctie in de maak is na de rally die bij het begin van de coronacrisis werd ingezet. Na een stevige correctie in maart 2020 schoten heel wat aandelen – de techaandelen voorop – de hoogte in.

TINA

Al deelt niet iedereen de overtuiging dat een nieuwe correctie om de hoek lonkt. “Het TINA-principe (there is no alternative red.) blijft standhouden”, zei Emmanuel Cau, hoofd Europese aandelenstrategie bij Barclays, eerder deze maand.

In principe moeten langetermijnbeleggers zich geen zorgen maken over een eventuele correctie. Op lange termijn kom je zo’n correctie meestal te boven. Probeer dan ook altijd te vermijden dat je speculeert met je spaargeld. Verschillende analyses hebben al aangetoond dat het lucratiever is om voor de lange termijn te beleggen dan proberen de markt te timen. Met de nodige research is het perfect mogelijk om te achterhalen in welke aandelen je moet beleggen, of welke andere beleggingsproducten je op het lijf geschreven zijn. De Amerikaanse zakenbank Wells Fargo heeft bijvoorbeeld onlangs nog een onderzoek gedaan naar welke beleggingsproducten de beste bescherming bieden tegen de inflatie.