Foodfestivals zitten in de lift. Mensen willen smaken proeven, (op)snuiven, beleven, keuren, savoureren…  Een kleine greep uit het aanbod zijn de volgende, puur toevallig in de grotere steden: Gent Smaakt, Antwerpen Proeft, Hapje Tapje in Leuven, Streat Fest in Brussel… en Oostende pakt uit met het enige echte Noordzeefestival, A L’Ostendaise. Wij hebben maar één conclusie, in een rotvaart daar naartoe om de wijnbar te inspecteren!

Bij mooi zomerweer is het druk aan de kust. Dat moeten we wellicht niet herhalen, maar toch hadden we dat niet meteen voorzien. De parkings stonden vol, maar goed, er zijn altijd oplossingen met steps, de stapvoeten…  Eenmaal op het Zeeheldenplein aangekomen luidt het “Op naar de wijnbar!”. De sfeer is goed.

Speciale wijnbar

Je kan aan de gewone bar voor een fijn glas wijn gaan, maar wie net dat tikkeltje meer verwacht kan zich tegoed doen aan een selectie van twaalf zorgvuldig gekozen wijnen.  De speciale wijnbar is een nieuwigheidje dit jaar. Vijf jonge Oostendse sommeliers, vier mannen en één vrouw, selecteerden verschillende wijnen die perfect bij de gerechten zouden moeten passen. Allen opgeleid in Hotelschool Ter Duinen in Koksijde en met de nodige adelbrieven qua ervaringen op het terrein: Hertog Jan, Sir Kwinten, Alain Ducasse, wijndomeinen in Zuid-Afrika, La Réserve in Ramatuelle, Lasarte in Barcelona… We beginnen verwachtingen te krijgen en verheugen ons op wat we gaan kunnen kiezen.

Dit foodfestival tracht de beste restaurants van Oostende te vatten. De vierentwintig deelnemende chefs maken speciaal voor het evenement een gerechtje. Dat kost je 8 euro en je kan naar hartenlust kiezen zolang je honger hebt, of goesting…  Mensen kunnen ongedwongen kennismaken met verschillende zaken op deze manier, gaande van toprestaurant, de betere brasserie tot subtiele fijnbakkerij met geweldige desserts. Maar wij zijn hier voor de wijn. Het beschrijven van de gerechten laten we dan ook graag aan echte foodies over.

Speels en niets te complex

Het is bakken en braden, zelfs aan zee, met temperaturen die hoog oplopen en de wind waait toch verraderlijk. Oppassen voor de zon! We gaan van start met een witte wijn uit de Langhe streek in Italië, gemaakt van Arneis. De Runcneuv van Roberto Sarotto wordt aangeprezen als aromatisch maar citrusrijk. De prijs voor een glas is niet min, meteen 10 euro lichter op de opgeladen foodkaart. Wij hopen op een glas met frisse toetsen, dat zacht in aanzet is om mee te starten. Een neus die bloemen prijsgeeft en vrij fruitig aandoet. De smaak is fris, zuurtjes sprankelen in de mond en doen denken aan even in een zoetzure groene appel bijten, maar ze zijn zeker niet te strak. Je krijgt iets speels en niets te complex. Dit moet passen bij de carpaccio van tomaat door Marina en de boudain ostendaise, bereid door Storm.

Proefglazen zijn er niet, enkel volle glazen. Wie verschillende wijnen wil proeven moet stevig in de buidel tasten en doordat je niet voor kleinere glazen kunt gaan heb je minder opties om veel te proeven, als je niet volledig beneveld naar huis wil strompelen. Dat laatste valt toch altijd te vermijden. Bij de gewone bar stond ook een alcoholvrije wijn op het menu. In het verleden hebben we hier nog geen al te goede ervaringen mee gehad. Die hebben we dan ook geskipt en mooi afgewisseld met voldoende water.

Een frisse optie

Bij elke wijn wordt aangegeven welk gerecht er bij zou passen. Er zijn steeds verschillende opties om te degusteren qua gerecht. We gaan verder met een Albarino uit Spanje uit de Rias Baixas. Voor deze Pionere van Vina Almirante tel je 8,5 euro neer en je kan een keuze maken qua foodpairing bij Bar Bristol, Venetiaanse gaanderijen, Cultuurcafe en Bar Bassin. Ook dit is een frisse optie, zelfs iets frisser dan de vorige. Bij de Arneis bleef een klein zoetje hangen. De Albarino is recht door zee, ook hier terug citrus en dat appeltje waar je in bijt. De zuren zitten iets strakker, de afdronk is correct maar niet bijster lang. Een fijn wijntje maar toegankelijk om de klant niet voor het hoofd te stoten of te doen afhaken.

Het weer doet ons niet overschakelen naar de twee rode wijnen die verkocht worden. We zijn bij witte wijn gebleven. Die selectie was ook veel uitgebreider. Er werden twaalf wijnen geselecteerd, waarvan negen witte, twee rode en één mahonie zoals dat op het bord omschreven werd. Dit was een sherry die bij de twee desserts paste. Na twee frissere keuzes willen we iets meer filmend en minder droog.

Met een witte Rioja die exotisch fruit belooft, blijven we in Spanje maar gaan we over naar rijp wit fruit. Qua kleur is deze wijn strogeel en dat belooft sowieso al minder het zurige en crispy fruitige in zich te hebben. De witte Rioja van Lopez de Haro is gemaakt van Viura druiven en is wat gerijpt. In de mond voelt ze ook minder speels aan. Er is maar 1 gerecht dat bij deze wijn, die 7,5 euro kost, wordt aanbevolen en dat is van Kiss the Chef, een Aziatisch geïnspireerde keuken. Bij deze wijn kan inderdaad iets kruidiger. De kokos in dit gerecht is niet meteen iets om bij de vorige wijnen te plaatsen. Soms is het jammer dat je niet meer uitleg krijgt bij wat je drinkt, maar zo dagen we onszelf meer uit. We begrijpen ook dat we achter ons niet al te lang kunnen laten aanzwellen.

Filosofie in een glas

De Franse wijnen vonden wij aan de dure kant geprijsd en hebben wij links laten liggen. Bij de desserten van Fijnbakkerij Debusschere en Chocolatier Olivier Willems werd de ‘mahoniewijn’ gepaird. Alweer lekkers uit Spanje gemaakt van Palomino en Pedro Ximenex druiven. Dat er een wijn werd geschonken die paste bij de desserts kunnen we absoluut smaken. Nooit vergeten dat je bij een perfect gemaakte eclair absoluut een perfect glas wijn kan zetten.

Koffie is voor ’s morgens niet? Lustau East India van Solera is een versterkte wijn met een stevig alcoholpercentage van 20 procent. Een eerder zoetere sherry maar zeker niet stroperig en veel nootjes en rozijnen in de smaak.  Voor 7,5 euro vonden we dit niets te veel en de afsluiter die we nodig hadden om huiswaarts te keren. Maar de mooiste afsluiter stond in de brochure van één van de sommeliers: “Er zit meer filosofie in een glas wijn dan in alle boeken van de wereld.” Wie zijn wij om daar iets tegenin te brengen?

De vijf sommeliers

Zoé Vanhaecke, sommelier bij ‘Le Bar du Bassin’

Gianni de Rous, sommelier bij ‘Marina’

Kenzo Lauwereins, sommelier bij ‘Vlass’

Jason Erebout, sommelier bij ‘Bistro Mathilda’

Ruben Desport, sommelier bij ‘Elegant Wines Ostend’