Spanje staat het gekend als het grootste wijnland in de wereld, alvast qua oppervlakte aan beplanting van wijnranken. Zo begint menig inleiding over een tasting met Spaanse wijnen. Basiskennis herhalen kan nooit kwaad. Elke uithoek in Spanje zal wel ergens een lokaal wijntje opleveren. Regio’s leren kennen die nog niet standaard in ons palet zitten staat dan ook hoog op onze agenda.

We laten ons verleiden tot een tasting met wijnen uit de Ribera Sacra, een regio in de provincie Lugo die sinds 1996 het kwaliteitslabel D.O. (Denominacion de Origen) verwierf. Niet dat een D.O. zomaar aangeeft dat de wijn goed is, je kan altijd verrassingen tegenkomen, maar het is een kwaliteitslabel. Een zekerheid dat de wijn aan bepaalde standaarden zal voldoen.

Onze gastheer vond de liefde in Galicië, het noorden van Spanje, niet meteen een regio waar de meesten van ons naar op reis gaan, als we aan Spanje denken. Geheel onterecht volgens de gastheer, ondanks het feit dat het er vaak regent en koeler is, iets wat wij wel gewoon zijn natuurlijk. Je vindt er prachtige stranden en lange meanderende rivieren met hoge terrassen en steile hellingen vol druivenranken.

Naast de liefde vond onze gastheer de wijnen uit de Ribera Sacra en na menig bezoek blijft hij er lyrisch over vertellen. Met mogelijke echtelijke ruzies heeft het totaal niets te maken. De liefde voor beiden, vrouw en wijn, is immers even groot. Na zoveel lof zijn we erg benieuwd geworden. Hoewel de regio meer gekend is voor rode wijnen, beginnen we met twee witte flessen.

1. Finca Cortezada- Algueira – 2017

Deze Cortezada is een blend van drie druivenrassen: godello, albariño en treixadura. Wijnranken die op 2 meter hoge rotsen van leisteen en kwarts staan zijn de moeilijke ondergrond waar deze parels groeien en geplukt worden. Die ondergrond zou moeten zorgen voor een mineraal accent. Visueel is dit een plaatje om te zien, druivenranken die als vortexen door de rotsen lijken te kruipen. In de neus vinden we een heel expressieve wijn. Een enorm vol en rijk palet opent zich en het lijkt er op dat deze wijn wat hout heeft gehad. De frisheid wordt verzorgd door de albarino, maar naast die frisse zuurtjes hangt er een weelderig bloementapijt over.

Opmerkelijk bij de eerste slok: in de mond trekken de frisheid en de zuurtjes onmiddellijk naar achter. In aanzet begint deze wijn vol en ronder. Een vergelijking met een Chenin Blanc zou op zijn plaats zijn mocht het niet dat Chenin Blanc onophoudelijk vol en rond in de mond blijft walsen. Bij deze Cortezada primeert echter de frisheid en blijft die frisheid ook nazinderen. Een karakteristiek die typisch aan de albarinodruif toe te wijzen valt. Voor de vollere toetsen zorgt de godello. Met die houtrijping in de neus zaten we wel op het verkeerde spoor. Er komt geen hout aan te pas, enkel opvoeding voor 6 maanden op stalen vaten en daarna verder in de fles. In die fles gebeurt er volgens ons nog heel wat waardoor je een intens complexe wijn krijgt. Toetsen met anijs en steenfruit, maar op het einde evenwichtige citrustinten die heel lang in de mond blijven hangen. Boeiend!

Prijs: 26,8 euro
Alcoholpercentage: 13%

2. BLX – Algueira – 2014

De tweede witte wijn is zowaar nog specialer dan de eerste. Met deze wijn wil de wijnbouwer Fernando Gonzalez een druif herintroduceren, de branco lexitimo. Het is een minderheidsras dat al van oudsher wordt verbouwd, maar in tegenstelling tot de godello niet standaard aangeplant wordt in de Ribera Sacra.

BXL is een monocépage die twee jaar rijpte in een ei van klei waar een waxen omhulsel rond gaat. Erna volgt nog eens rijping op fles. Pas in 2019 is dit op de markt gekomen hoewel de wijnbouwer al in 2014 begon met het maken van deze variant. Voldoende lange rijping in de klei en ook nog eens op fles is voor de wijnbouwer essentieel om tot de beoogde smaken te komen.

In de neus vliegt de sherry geur op je af. Dit doet erg denken aan een Manzanilla. Verder bespeuren we in deze goudkleurige wijn honing en ernaast petroleum. Wat een verfijnde smaak! Heel moeilijk thuis te brengen… al proeven we de rozemarijn goed. In ons eindoordeel vinden we dit een heel zuivere wijn, waarbij je niets zoet of stroperig vindt, een lange afdronk die bitter en zuur verbindt, kruiden naar voor brengt maar perfect in balans en alles in elkaar laat overvloeien. Een dure maar pure wijn.

Prijs: 49 euro
Alcoholpercentage: 13,5%

3. Mencia Joven – Guiemaro – 2018

Voor we verder gaan met de eerste rode wijn nog een klein geschiedenisweetje. In het gebied komen de rivieren Miño en Sil samen. In de loop der eeuwen zijn er twee gigantische kloven ontstaan over een lengte van zo’n 30 kilometer. Notabelen trokken er zich terug in de twaalfde en dertiende eeuw en zo komt de regio aan de talrijke kloosters en herenhuizen. Ook toen werd er al wijn verbouwd op de immens steile hellingen.

Raul Perez werd door die steile hellingen en moeilijke omstandigheden naar de Ribera Sacra getrokken. Geïntrigeerd door de omgeving en de ‘heilige rivier’ besloot hij om de regio terug leven in de blazen. Zijn streefdoel is vieilles vignes van autochtone druivensoorten herstellen om zo wijnen met veel karakter en persoonlijkheid te maken. Dat doet hij op meerdere plaatsen in Spanje, hij wordt omschreven als de rockster van de Spaanse wijnwereld.

Van de ene rockster naar de andere, deze fles! Een “rockende” geurbom met een explosie van kersen, rood fruit, en van die rode snoepjes die op poepjes lijken. Ook een tikkeltje zoete bramen herkennen wij. Fruit, fruit, fruit. That’s it.

Alvast makkelijker in smaakbeleving dan de twee intense en complexe witte wijnen die we dronken, dat is zeker. Deze mencia bestaat uit 85 procent van deze variëteit verder aangevuld met een 7 tal andere autochtone druivensoorten. Een jonge wijn, die geen vatrijping kreeg en daardoor veel zuurtjes op de tong laat sprankelen. Eerder rechttoe rechtaan ‘rock’ dan complexe lange composities.

Prijs: 18 euro
Alcoholpercentage: 13%

4. Mencia Joven – Algueira – 2018

Voor de volgende rode wijn gaan we terug over naar de wijnmaker van de witte wijnen die we al geproefd hebben. Algueira is sedert 1980 het levenswerk van Fernando Gonzalez. Zijn manier van wijnbouwen noemen ze “viticultora heroica” of wijnbouw tot op de limiet, met steile hellingen tot bijna 85%. Intussen heeft Fernando meer dan 20 ha hellingen, met meer dan 55 verschillende stukken land. Er staan voornamelijk rode druiven, maar zoals we al weten maakt hij met zijn witte druiven excellente, complexe wijnen.

Hier gaan de druiven in hun volledigheid de houten vaten in en worden ze met de voeten plat getrapt. Natuurlijk werken is het codewoord voor Gonzalez. Als er rijping is met eiken vaten gebruiken ze oude vaten om voldoende mineraliteit in de wijn te behouden.

In tegenstelling tot de vorige wijn vind je hier geen andere druiven terug, 100 procent mencia om ten volle tot haar recht te komen. Mencia zorgt trouwens voor een lichtere rode kleur. Met een dunne schil zorgt deze druif voor weinig tannines. De meeste jongere wijnen zullen daarom veel mencia bevatten.

Vooral een minder expressieve neus, waarbij we een beetje pruim detecteren. Eens dat eerste stadium voorbij komen er meer rode fruittinten naar boven en ga je zeker ook dat minerale in de neus gewaar worden. Maar dit is zeker geen geurbom zoals de vorige wijn.

Qua smaak eerder ook rechttoe rechtaan wijn, houtrijping lijkt er ook niet aan te pas te komen. Daar zitten we juist, de wijn rijpt op stalen vaten en zoals hierboven vermeldt is mencia geen druif die veel tannines bevat waardoor er weinig rijpingsprocessen zullen gebeuren in de fles. In eerste instantie komen er ook veel zuren vrij op de tong en die blijven wat lang hangen. Daar moet je van houden… wie vollere rode wijnen apprecieert zal mogelijks op de honger blijven zitten.

Prijs: 17,5 euro
Alcoholpercentage: 13%

5. Castagaia – 2014 – Algueira

Bij de laatste rode wijn krijgen we nog een tip van onze gastheer, voor het geval we zelf eens naar de regio zouden afzakken. Mispak je vooral niet aan de afstanden die je wil afleggen, zeker als je verschillende wijngaarden op een dag wil bezoeken. De wegen blijven kronkelen door de bergen. Een paar kilometer kan met de wagen al gauw een half uur nemen omdat de haarspeldbochten blijven komen, telkens opnieuw! Ok, begrepen! Een gewaarschuwd sommelier is er twee waard.

Bijna 10 jaar rijpt deze wijn al. Zouden we de veroudering in de neus opmerken? Opvallend veel kruidigheid en munt. Frisse tonen, met donkerrood fruit onder. Opmerkelijk hoeveel frisheid we in de neus opmerken, maar quasi geen tertiaire kenmerken. Dat ligt vooral aan de souson druif, een uitzonderlijk ras dat niet vaak meer voorkomt.

De souson zorgt voor een diepere donkerrode kleur die bijna paars wordt. Bij de eerste slok zijn we verrast… verrast door het tanninegehalte dat nog zo hoog is. De wijn is echt heel erg droogtrekkend en kan nog enige tijd blijven liggen alvorens hij echt op dronk zal zijn. Wel proef je zeker ook fruit, zoals kersen met veel zuren. Een wijn met potentieel.

Prijs: 32 euro
Alcoholpercentage: 13%