Vanmorgen al gepasseerd op de kern: de nieuwe staatsbon. Normaal is dat routine, de federale overheid geeft met de regelmaat van vier keer per jaar zo’n waardepapier van de overheid uit.

• Maar de minister van Financiën Vincent Van Peteghem (cd&v) slaagde er bij de vorige uitgifte in om van die staatsbon een heus campagnemiddel te maken om banken concurrentie aan te doen op het klassieke spaarboekje.
• Hij kwam immers met een uiterst korte termijn van één jaar op de staatsbon, plus een interessante rente, en vooral een korting in de taksen die op de winst betaald moeten worden, die fameuze ‘roerende voorheffing’. Daardoor kon Van Peteghem finaal een nettorendement aanbieden van 2,81 procent. En dat deed wel wat geld verschuiven: er was zo’n 8 miljard nodig voor de overheid, maar die haalde in één klap 22 miljard euro op, dat grotendeels van de spaarboekjes kwam.
• Meteen was de reactie zeer positief bij velen: Van Peteghem, die tot dan een eerder grijs parcours als minister reed, steeg ook flink in de peilingen. Een nieuwe staatsbon, die de minister vorige week aankondigde, zet meteen de zaken wel op scherp, intern bij Vivaldi.
• Iedereen keek dus uit naar de nieuwe uitgifte: kwam er terug zo’n ‘stunt’ na het vorige overdonderende succes? Niet dus: Van Peteghem zelf kondigde nu aan dat de nieuwe staatsbons een looptijd van 5 tot 8 jaar hebben, plus ook geen korting meer in de roerende voorheffing. Die zal 30 procent bedragen, het normale tarief.

Discussie vermeden

• Zo is meteen binnen Vivaldi een lastige discussie vermeden. Op links ergerden de groenen en socialisten zich toch aan het “fiscale cadeau” bij de vorige staatsbon, dat via de korting in de roerende voorheffing gegeven werd. Uit cijfers van de banken bleek immers dat vooral de grotere vermogens, mensen die meer dan 250.000 euro hebben, massaal intekenden op de staatsbon. 
• Kleine vermogens deden dat veel minder, zo argumenteerden ook de banken. In cd&v-kringen ontkrachtte men dat wel: doordat er zo veel is ingetekend, zijn dat heus niet enkele de rijken, maar zowat heel de middenklasse, was en is nog altijd de redenering daar. 
• Maar voor de socialisten en groenen dus niet meteen een operatie die voor herhaling vatbaar was: zo’n staatsbon met fiscaal cadeau. Dat gaven zowel Groen als Vooruit in de Kamer ook al te kennen. Zij willen nog altijd vooral eigenlijk een heus wettelijk kader, om de banken onder druk te zetten een verplicht minimum rendement te geven, ten opzichte van de rente die de ECB hanteert. Maar dat zien de liberalen en ook cd&v helemaal niet zitten, binnen de coalitie.
• Maar ook langs rechts was men niet bepaald enthousiast voor een nieuwe, soortgelijke staatsbon. Daar wees de MR er al fijntjes op dat die ‘stunt’ van Van Peteghem toch een aantal kleinere spaarbanken in problemen bracht. En, dat er zo ook veel te veel geld is opgehaald.
• Maar het belangrijkste argument: het Agentschap van de Schuld, dat de staatsbons moet inschatten, had eigenlijk aangegeven dat een korte looptijd deze keer niet de beste optie was.

(cv)