Tom Van Grieken wijt de overwinningsnederlaag aan een gebrek aan tact van zijn kant

Vlaams Belang wist meer stemmen binnen te halen bij de verkiezingen, maar werd toch niet de grootste partij. Voorzitter Tom Van Grieken (Vlaams Belang) reflecteert over wat er fout ging.

In het nieuws: Volgens Van Grieken speelde de vermoeidheid hem parten.

  • Vlaams Belang wist er op Vlaams niveau 4 procent op vooruit te gaan. Met 8 zetels erbij in het Vlaams parlement komt de partij op gelijke hoogte met N-VA. En toch werd Vlaams Belang niet de grootste partij. Door de zetelverdeling haalden N-VA en Vlaams Belang geen meerderheid, en ligt het initiatiefrecht niet bij Van Grieken maar bij Bart De Wever (N-VA). Die werkt aan een Vlaamse coalitie met cd&v en Vooruit, zonder Vlaams Belang.
  • Van Grieken kwam in De Afspraak terug op wat dan een ‘overwinningsnederlaag’ heet: torenhoge peilingen niet kunnen inlossen ondanks winst. Volgens Van Grieken heeft Vlaams Belang stemmen verloren door de harde toon van zichzelf tijdens debatten. “Ik kan mijn mening niet veranderen, maar ik moet wel opletten dat ik geen mensen kwets. Dat is mij 10 jaar lang gelukt. Ik wijt het oprecht aan mijn vermoeidheid dat ik mijn tact ben verloren”, zo zegt hij.
  •  “Ik ben veel te vroeg in de campagne gestapt”, haalt hij aan. “Een jaar geleden ben ik begonnen met mijn wandeltocht van de kust naar Brussel, en sindsdien ben ik niet gestopt met campagne te voeren”. Dat begon aan het einde te wegen, en door vermoeidheid kwamen er een paar uitschuivers, zo luidt de analyse.
  • Een van die uitschuivers kwam er twee weken voor de verkiezingsdag, toen het thema verschoof naar gender. In een debat met Groen-kopstuk Petra De Sutter verloor Van Grieken de pedalen en werd de toon bitsig. Ook in Het Conclaaf zat een discussie waarbij Van Grieken de aanval op De Sutter inzette.
  • “Ik heb haar mijn excuses aangeboden. Plots ging het debat over Petra als persoon, en dat heb ik nooit gewild”, blikt Van Grieken terug. Naar eigen zeggen speelt hij anders niet hard op de man. Daarin is hij “te eerlijk” geweest in zijn antwoorden. Want zijn standpunt blijft hetzelfde: “Zolang een man geen kinderen kan baren, is een man een man en een vrouw een vrouw. Ik kan oprecht niks anders zeggen”.
  • Toch is Van Grieken een “gelukkig voorzitter”, maar een “tevreden voorzitter” is hij niet. “Het was namelijk mijn ambitie om ook de grootste te zijn”. Dat migratie niet echt op de agenda kwam, neemt hij zichzelf kwalijk. “Het is mij onvoldoende gelukt om de twijfelende kiezer te overtuigen”, geeft hij toe.
Meer