Tienduizenden Noord-Koreaanse vrouwen en meisjes die hun land proberen te ontvluchten, komen uiteindelijk in de Chinese seksindustrie terecht, waar ze het onderwerp van zware misbruiken worden. Dat zegt een rapport van het Korea Future Initiative, gebaseerd op getuigenissen van slachtoffers die aan de slavernij zijn kunnen ontsnappen. Volgens de onderzoekers is bij die trafieken van seksslaven van Noord-Korea naar China jaarlijks een bedrag van ongeveer 105 miljoen dollar gemoeid.

“Chinese mensenhandelaars richten zich in toenemende mate op jonge Noord-Koreaanse vrouwen,” zegt onderzoeksleider Yoon Hee-Soon. “Daarbij worden zelfs meisjes van negen jaar niet ontzien.”

Verschuiving

“Er is een duidelijk verschuiving merkbaar in de Chinese vrouwenhandel,” benadrukt de onderzoekster. “In Noord-Korea voelen veel vrouwen zich onderdrukt. De slachtoffers proberen aan de tirannie van hun echtgenoten te ontsnappen. Daarbij proberen ze vaak in het buitenland een onderkomen te zoeken. Vaak vallen ze echter in handen van mensenhandelaars, die hen uiteindelijk naar de Chinese seksindustrie voeren.”

In het verleden waren die illegale activiteiten vooral gericht op gedwongen huwelijken. Nu blijken Noord-Koreaanse vrouwen echter steeds meer in Chinese bordelen terecht te komen. De slachtoffers, meestal tussen twaalf en negenentwintig jaar oud, worden ontvoerd en verkocht.

“De vrouwen zijn meestal ook weerloos,” zegt Yoon Hee-Soon. “De Chinese autoriteiten blijven vriendelijk tegenover het regime van de Noord-Koreaanse leider Kim Jong Un. Bovendien genieten de Noord-Koreanen van de lokale autoriteiten geen bescherming. Ongeveer 60 procent van de Noord-Koreaanse vrouwen die in China terecht komen, zijn verhandeld. Bovendien blijkt bijna 50 procent tot prostitutie gedwongen.”

De trafikanten halen weliswaar meer winsten uit vrouwen die voor een huwelijk aan een man konden worden verkocht dan aan de seksindustrie. Maar anderzijds vragen bordelen en andere illegale seksuele ondernemingen een groter aantal vrouwen. Daardoor kan de seksindustrie de handelaars uiteindelijk veel meer geld opbrengen. Onder meer de online seksindustrie werpt zich als een nieuwe klant op.

“De Chinese politie is op de hoogte van de illegale praktijken en het geweld op de slachtoffers, maar grijpt niet in,” betoogt Yoon Hee-Soon. “Vaak verlenen politiemensen zelfs hun medewerking aan de activiteiten van de vrouwenhandelaars. Daarvoor ontvangen ze meestal steekpenningen.”

Reddingsacties

Maar ook de omvang van de illegale handel in Noord-Koreaanse vrouwen vormt volgens Yoon Hee-Soon een groot probleem. “De Chinese politie beweert de voorbije twee jaar bijna zevenduizend criminele groepen te hebben ontmanteld, maar dat is niet meer dan een druppel op een hete plaat,” aldus de onderzoekster.

Michael Glendinning, chief executive van Korea Future Initiative, benadrukt dat de internationale samenleving de druk op de Chinese overheid moet opvoeren, ook al hebben verbeterde vluchtelingenrechten op de individuele slachtoffers slechts een beperkte impact.

“Acties van reddingsteams, vaak met steun van christelijke activisten, leveren vaak de beste resultaten op,” zegt Glendinning. “Er moet echter meer gebeuren. Men moet kunnen ingrijpen vooraleer de vrouwen in handen van de handelaars vallen.”

Ook in Noord-Korea is seksueel misbruik van vrouwen een plaag. Dat blijkt uit een rapport van de organisatie Human Right Watch. “Vastgesteld is dat Noord-Koreaanse functionarissen vrouwen nagenoeg volledig straffeloos seksueel kunnen aanvallen,” aldus de organisatie. “Seksueel misbruik is in het land zo algemeen aanwezig dat de praktijk genormaliseerd is.”

“Vrouwen zouden in Noord-Korea stelselmatig worden gedwongen om seksueel geweld te ondergaan door overheidsfunctionarissen, politie, gevangenisbewakers, ondervragers en soldaten. De patriarchale samenleving zorgt ervoor dat veel vrouwen zich schamen voor het misbruik dat ze ervaren en zich niet in staat voelen om de daders ter verantwoording te roepen.”