Prora, het beruchte vakantiecentrum dat Adolf Hitler had voorzien voor de arbeiders van zijn Dritte Reich, heeft van de Duitse overheid een officiële erkenning als recreatiesite gekregen. In een volgend stadium wil Prora, gelegen langs de noordoostelijke kust van het eiland Rügen in de Oostzee, ook een erkenning als kuuroord. Daarvoor moeten echter nog bijkomende attesten over een heilzame luchtkwaliteit en een breder toeristisch concept worden ingediend. Prora is al sinds het midden van de jaren negentig van de voorbije eeuw als monument beschermd.
De bouwwerken aan Prora gingen tachtig jaar geleden van start. Het vakantiecentrum vormde onderdeel van het project Kraft durch Freude (KdF), waarmee Hitler de Duitse werknemers een betaalbare vakantie aan zee wou aanbieden. Achter het project ging echter vooral een verdere indoctrinatie van het Duitse volk schuil.
Het Seebad Prora, ontworpen door architect Clemens Klotz, zou uiteindelijk een lengte van 4,5 kilometer krijgen, verdeeld over acht grote blokken. Oorspronkelijk waren er zelfs plannen om negen blokken te bouwen.
© LAJ
Met een totaal van zes verdiepingen moest Prora tegelijkertijd twintigduizend vakantiegangers kunnen opvangen. De kosten van het project werden op ongeveer 237 miljoen Reichsmark geraamd. Dat zou vandaag overeenkomen met ongeveer 850 miljoen euro.
Wereldoorlog
Meer dan een ruwbouw zou van Prora echter niet worden gerealiseerd. Door het uitbreken van de tweede wereldoorlog werden de werken aan het Nazistische vakantiecentrum stilgelegd.
Onder meer de geplande zwembaden, een grote feestzaal en de meeste commerciële gebouwen werden alleen op plan uitgetekend. Een groot paradeplein en de aanlegkaaien voor pleziervaarten werden evenmin gerealiseerd. Prora is echter wel één van de weinige grote monumentale bouwwerken die het Nazi-regime had gepland, die ook minstens gedeeltelijk daadwerkelijk werd uitgevoerd.
© LAJ
Delen van het complex werden tijdens de oorlog onder meer gebruikt om daklozen van de bombardementen op Hamburg op te vangen. Tegen het einde van de oorlog werd er een lazaret ingericht, terwijl in Prora vluchtelingen uit de vroegere Ostgebieden werden ondergebracht.
Na de Duitse kapitulatie viel Prora in handen van het Sovjet-leger, dat het complex trachtte op te blazen. Dat lukte slechts gedeeltelijk, waardoor de noordvleugel tot een ruïne werd herleid.
Vervolgens werd Prora omgevormd tot een militaire site van het Nationale Volksarmee van de Duitse Democratische Republiek (DDR). Na de val van de Berlijnse Muur op het einde van de jaren tachtig van de voorbije eeuw verdwenen de laatste militaire gebruikers van het complex.
Eenmaking
De restanten van het Seebad Prora kwamen na de Duitse eenmaking in handen van de overheid. Er zou echter lange tijd gediscussieerd worden over de toekomst van het complex. Een afbraak zou immers bijzonder veel geld kosten, maar ook een heropbouw en een verder gebruik was – om diverse redenen – niet evident.
© LAJ
In het begin van deze eeuw werd het Dokumentationszentrum Prora geopend. Een gedeelte van de ruimte werd ook ter beschikking gesteld van kunstenaars, terwijl een andere vleugel als discotheek functioneerde.
Uiteindelijk werd echter beslist om bij de herontwikkeling van de site beroep te doen op projectontwikkelaars, die de opdracht kregen in het complex woningen en vakantieverblijven te creëren.
Vijftien jaar geleden was in Prora al een jeugdherberg met honderd kamers, die in totaal meer dan vierhonderd gasten konden ontvangen, in gebruik genomen. Andere vleugels werden omgebouwd tot luxeflats en vakantieverblijven. Twee jaar geleden opende op de site ook het hotel Prora Solitaire zijn deuren.
De laatste vleugel die nog in handen was van de overheid, is inmiddels eveneens aan een projectontwikkelaar toegewezen. Uiteindelijk moet de site meer dan duizend appartementen en vakantieverblijven omvatten.
Voor de appartementen moeten inmiddels prijzen tussen 350.000 euro en 700.000 euro worden betaald. Geraamd wordt dat de verbouwingswerken over vier jaar zullen kunnen worden afgerond.
