Een nucleaire oorlog tussen Rusland en het Westen lijkt momenteel een stap te ver voor de Russische dictator Vladimir Poetin. Toch sluit niemand het uit dat dit in de toekomst, wie weet zelfs de nabije, een mogelijkheid wordt. Rusland lijkt alvast over wapens te beschikken die het Westen toch enige schrik inboezemen.

Eén van die wapens is Poseidon, een nucleaire “supertorpedo”, die in die branche uniek is in de wereld. De Poseidon is meer specifiek een “Intercontinentale nucleair-aangedreven autonome kerntorpedo”, zoals de Russen het zelf omschrijven. Veel woorden om aan te duiden dat het veel schade aanricht.

De wereld kreeg het eerst lucht van het nieuwe Russische wapen op 10 november 2015, toen de Russische tv-zender RTV geheime documenten “per ongeluk” verspreidde. Een jaar later werd het Poseidon-systeem voor het eerst getest, waarbij gebruik werd gemaakt van een Russische B-90 Sarov-onderzeeër. In 2019 werd de testfase afgerond; sindsdien is het überwapen gereed voor gebruik.

Hoe gaat het in zijn werk?

Poseidon is niet zomaar een torpedo, maar een onbemande onderwaterdrone, die tot wel twintig meter lang is, zo’n vier middelgrote auto’s achter elkaar. Met een snelheid van wel 185 kilometer per uur kruist de drone, met een kernkop in de punt, af op zijn doelwit. De drone wordt vervoerd door Russische onderzeeërs van de nog in ontwikkeling zijnde Khabarovsk-klasse of de K-329 Belgorod-klasse. Die laatste kan tot wel zes Poseidons dragen. De drones zelf zouden nog 10.000 kilometer zelfstandig kunnen rondkruisen, al zijn veel onderdelen van dit verhaal nog niet bevestigd.

Zo ook de kernkoppen. Die zouden volgens Amerikaanse bronnen omhuld zijn met een kobaltlaagje, waardoor Poseidon ook een kobaltbom wordt genoemd. Deze laag zorgt dat bij de ontploffing het zeer kankerverwekkende Kobalt-60 kan worden verspreid over een gigantische oppervlakte. Ook over de kracht van de bom zelf is het Pentagon, het Amerikaans ministerie van Defensie, het nog niet eens: sommigen zeggen een maximale kracht van 2 Megaton, anderen noemen het getal 100 Megaton. Even een vergelijking met eerdere atoomwapens is wel nodig.

Tweede Wereldoorlog

In 1945 werden Little Boy en Fat Man gedropt op Hiroshima en Nagasaki. Beide steden lagen na afloop in puin, duizenden Japanners stierven en tienduizenden anderen liepen verwondingen op of kwamen in aanraking met de radioactieve straling. Little Boy had een kracht van 13 tot 18 Kiloton, Fat Man 19 tot 23 Kiloton.

Het krachtigste atoomwapen dat tot op vandaag werd getest, was de waterstofbom Tsar Bomba. Die had een vermeende kracht van 50 tot 58 Megaton, of 50.000 tot 58.000 Kiloton. Nogmaals, Poseidon wordt geschat tussen 2 Megaton en 100 Megaton.

Poseidon op zijn sterkst

Laat ons uitgaan van het meest ernstige scenario. Een Poseidontorpedo met een kracht van 100 Megaton kruist af op Oostende, door de wind zal een nucleaire wolk over het Europese vasteland worden geblazen. De website Nukemap geeft de mogelijkheid al die parameters in te vullen, wat resulteert in onderstaand (schokkend) resultaat:

Volgens deze simulatie zullen, als gevolg van de ontploffing, 240.000 mensen het leven laten, en nog een half miljoen meer verwondingen oplopen. Oostende en De Haan zullen door de schokgolf helemaal in puin liggen, Gentenaars, Bruggelingen en Kortrijkzanen zullen derdegraads brandwonden oplopen als gevolg van de ontploffing. De radioactieve wolk trekt over België, Duitsland, Oostenrijk, Hongarije en eindigt zowat bij de Roemeense hoofdstad Boekarest.

Rusland zou dertig van deze wapens hebben. Gelukkig wijzen steeds meer bronnen aan dat de werkelijke kracht van de bom dichter bij 2 Megaton dan bij 100 Megaton zou liggen. Maar ook een bom van die kracht kan een middelgrote tot grote stad tot een grote puinhoop herleiden.

De bom wordt door het Kremlin gezien als “de bom van de laatste keus” en lijkt dus ook niet voor het minste te worden ingezet. En gelukkig maar.

(mah)