Moeten de rijke landen vandaag schadevergoeding betalen voor de klimaatopwarming, die het leven in veel ontwikkelende landen zwaar dreigt te verstoren? Die vraag over centen ligt prominent op tafel in Sharm-el-Sheikh, waar de COP27 samenkomt: de 27ste editie van de jaarlijkse klimaattop in Egypte. De arme landen, die zich verenigden in een coalitie onder leiding van Pakistan, kregen het zover dat het principe van herstelbetalingen of ‘loss and damages’ nu officieel op de agenda staat. Ze eisen boter bij de vis: herstelbetalingen van het rijke Westen, of liever, diegenen die bij hen de ellende hebben veroorzaakt, is de redenering. Het lijkt een illusie: “Wij doen al erg veel”, zo gaf premier Alexander De Croo (Open Vld), die afreisde naar Egypte, al mee bij zijn vertrek. De Amerikanen maken het nog concreter: als China, de grootste uitstoter, niet betaalt, dan de VS ook niet. Zo kraakt het multilateraal initiatief langs alle kanten, en lijkt de top een zoveelste mislukking te worden. Want de Egyptische dictator Abdel el-Sisi speelt gastheer, en maakt met zijn keiharde repressie het voor elke deelnemer gênant. Coca-Cola is tegelijk hoofdsponsor van het event. Maar vooral: de Chinese president Xi Jinping komt gewoon niet opdagen. En dat terwijl China met 28 procent van de CO2-uitstoot veruit de grootste speler is. Zij verlagen hun uitstoot nauwelijks de komende jaren.

In het nieuws: Premier Alexander De Croo (Open Vld) veroordeelt drieste klimaatactivisten: “Vandalisme kan nooit een oplossing zijn”.

De details: Activist Wouter Mouton mocht in België maanden ongestoord z’n gang gaan, het duurde tot hij in Nederland gepakt werd, voor hij in de cel verdween.

• “Ik zie de link niet tussen kunst en de klimaatuitdagingen waar we voor staan. Dat is vandalisme en ik kan met geen enkele vorm van vandalisme akkoord gaan“, zo stelde premier De Croo voor hij op het vliegtuig stapte naar Sharm-el-Sheikh, vanuit Melsbroek. Daarbij had hij het over een golf van acties, waarbij telkens kunst geviseerd wordt: tomatensoep op een Van Gogh, of puree op een Monet, in bekende musea kregen telkens erg veel aandacht.
• Daarbij spande Bruggeling Wouter Mouton de kroon, door zich vast te lijmen aan Meisje met de parel van Johannes Vermeer in Den Haag. De premier veroordeelde specifiek die actie. “De enige manier om een oplossing te vinden, is door elk jaar met de wereld samen te komen om een wereldwijde aanpak te bespreken, zoals nu in Egypte”, zo verdedigde hij z’n aanwezigheid op de COP27. Daar wordt vandaag ook onder meer de Duitse kanselier Olaf Scholz verwacht.
• Dat premier De Croo zo heftig uithaalde naar Mouton en co, die ook wel ‘ecoterroristen’ gedoopt worden, omdat ze zo driest te werk gaan, mag wat verwonderen. De Bruggeling heeft ondertussen een indrukwekkend palmares in België opgebouwd, als het aankomt op de openbare orde verstoren, musea binnendringen en events stilleggen:
  • De fotofinish van de Ronde van Vlaanderen verstoorde hij met een levensgevaarlijk manoeuvre.
  • De bekerfinale voetbal legde hij minutenlang stil door zich aan de goal vast te ketenen in het Koning Boudewijnstadion.
  • In het Brugs Groeningemuseum lijmde hij zich vast aan ‘Madonna met kanunnik Joris van der Paele’, waarna het museum hem een rekening stuurden voor de beschadiging aan het frame: die weigert hij te betalen.
  • Hij lijmde zich vast aan Manneken pis, en voerde onder meer ook actie bij McDonalds.
• Toch werd de man in België nooit echt vervolgd voor al z’n acties door het Belgische gerecht: hoogstens werd hij een paar uur administratief aangehouden, en kwam hij ervan af met een reprimande. In Brugge heeft hij zelfs een vast aanspreekpunt bij de politie. Ondertussen dook de man ook op bij de VRT, waar hij in de Zevende Dag een platform kreeg, met naast hem enkel ook klimaatactivisten.
• In België de scherpe woorden van de politiek, in Nederland de daden. Want daar greep de rechter wél in, na de actie bij de Vermeer: Mouton werd er meteen veroordeeld tot twee maanden cel, waarvan één effectief. “U wist dat u tegen de grens aanschurkte. En ik zeg u: nu bent u over die grens gegaan”, zo stelde de rechter, volgens Het Nieuwsblad.
• Van veel activisme zal in Sharm-el-Sheikh overigens geen sprake zijn: de Egyptische gastheer heeft de vijs heel hard aangedraaid voor de COP27, een jaarlijkse meeting waar traditioneel erg veel protest wordt gevoerd. Vorig jaar in Schotland was het nog een heftige editie, waar klimaatalarmisten fel van zich lieten horen. Deze keer zijn er de leukigheden van een dictatuur: een app voor elke deelnemer, die je doen en laten in het oog houdt, en camera’s in alle taxi’s van de badstad, onder meer.
• Overigens blijven de klimaatactivisten met drieste acties tekeer gaan. Vanmorgen was het uitgerekend de partij Groen, wiens hoofdkwartier beklad werd. Opvallend, omdat voorzitters Jeremie Vaneeckhout (Groen) en Nadia Naji (Groen) als één van de weinige politici telkens de acties van soep gooien of je vastkleven op schilderijen bleven verdedigen: het was telkens maar glas, voor de schilderijen, waar het om ging, was hun redenering. 
• Daarbij viseerden de klimaatactievoerders heel specifiek één kabinetsmedewerker van Groen-minister Tinne Van der Straeten: “Who Is Maria-Antoinetta Simons?’” hangt aan de muren van het hoofdkwartier in grote letters. De actievoerders willen dat België uit het Energiehandvestverdrag (ECT) stapt, dat “te veel op maat van de grote bedrijven is geschreven”. Simons was medewerker van de organisatie van dat verdrag, voor ze o het kabinet begon te werken: een wel erg drieste actie dus om één persoon te viseren. 

Wie gaat wél, wie gaat niet: Geen Zuhal Demir, geen Greta Thunberg. Wel de premier dus, en Joe Biden, maar die kijkt al vooruit naar de G20, daarna.

• In eigen land was er, voor de zoveelste keer, communautaire onenigheid over het klimaat: terwijl federaal minister van Klimaat Zakia Khattabi (Ecolo) er haar reden van bestaan in ziet om deel te nemen, stuurt Vlaams minister van Omgeving en Energie Zuhal Demir (N-VA) haar kat. Zij had geen zin om “deel te nemen aan die poppenkast”. Dat kwam haar op scherpe kritiek te staan, vanuit onder meer Groen en Vooruit.
• Maar Demir kreeg steun uit onverwachte hoek: de absolute ster van de klimaatbeweging, de Zweedse Greta Thunberg gaat ook niet. Zij stelde dat de top slechts goed is voor ‘greenwashing’, die wordt misbruikt door politici om zich groener voor te doen dan ze in werkelijkheid zijn. Plus, ze had geen goed woord over voor het Egyptische regime.
• Overigens is Thunberg behoorlijk opgeschoven in haar activisme. Bij de voorstelling van haar nieuwste boek stelde ze dat de klimaatcrisis veroorzaakt is door het “racistisch, onderdrukkend extractivisme dat zowel mensen als de planeet uitbuit om de kortetermijnwinsten voor enkelen te maximaliseren”. Haar oplossing: het kapitalisme omverwerpen. “Het huidige systeem is gedefinieerd door kolonialisme, imperialisme, onderdrukking en genocide door het zogenaamde mondiale noorden om zich te verrijken. Dit is nog steeds de huidige wereldorde.”
• Wie wél gaat, is de Belgische Anuna De Wever. Die is er als vertegenwoordiger van het VN-kinderfonds UNICEF en A Mad Production. Opvallend: zij reisde voor de klimaattop met het vliegtuig al naar Zuid-Soedan en Kenia, om daar de lokale gevolgen van de klimaatopwarming te zien met eigen ogen, en met de lokale bevolking te overleggen. Zij is felle voorstander van het ‘responsabiliseren’ van het rijke Westen, om veel meer te doen voor het arme zuiden, in de vorm van fondsen vrijmaken. Ook zij ziet in het kapitalisme en ‘neo-kolonialisme’ het probleem.
• Officieel gaat voor België wel een heel forse delegatie naar Sharm-el-Sheikh: zo’n 120 toppolitici en ambtenaren, waaronder Vivaldisten premier De Croo, minister Khattabi, maar ook minister van Buitenlandse Zaken Hadja Lahbib (MR) en uiteraard minister van Energie Tinne Van der Straeten (Groen). Voor Wallonië gaat klimaatminister Philippe Henry (Ecolo) en voor Brussel zijn tegenhanger Alain Maron (Ecolo). Maar het is topambtenaar Peter Wittoeck, die de delegatie zal leiden.
• Vandaag en morgen is er al een eerste hoogtepunt: twee dagen waarop de regeringsleiders komen, met in totaal 120 premiers en presidenten, waaronder dus De Croo. Op 11 november, eind deze week, is het dan de beurt aan Joe Biden, de Amerikaanse president. Maar die heeft z’n oog vooral gezet op de G20, die na de COP27 doorgaat, in Bali in Indonesië. Daar zullen voor het eerst sinds de oorlog in Oekraïne, de Russische president Vladimir Poetin, en z’n Amerikaanse evenknie elkaar zien.
• Overigens is de locatie van COP27, een toeristische badstad aan de Rode Zee, ook wel niet zonder ironie: het is voor el-Sisi een manier om toerisme naar zijn land, via het vliegtuig, te promoten. En eerder bewees een Afrikaans-Europese top op dezelfde locatie één ding: doordat het in de woestijn ligt, ver van de miljoenensteden aan de Nijl, is het perfect om elk protest ver weg te houden, en iedereen die binnenkomt, per vliegtuig, streng te controleren.

Waar het echt over gaat, in Egypte: Geld, geld geld.

• Bij de aanvang van de top heeft een hele groep van de armste landen zich verenigd in een coalitie van 77 onder leiding van Pakistan, en met de expliciete steun van gastheer Egypte. Samen bereikten ze al een grote doorbraak: hun agendapunt ligt prominent als thema ter bespreking voor. Het gaat om het zogenaamde ‘loss and damage’-principe.
• Dat de top deze keer doorgaat in Afrika, maakt de discussie extra geladen. Het gaat immers over wie de rekening van de klimaatopwarming straks betaalt. Steeds meer landen krijgen te kampen met wat zij als de gevolgen van de klimaatopwarming zien: veel meer droogte, hittegolven en een verstoring van de seizoenen. Daarbij zijn de armere landen disproportioneel meer getroffen.
• Ze eisen nu schadevergoeding, herstelbetalingen, voor wat de rijkere landen, die veel meer CO2 hebben uitgestoten, in hun ogen hebben aangericht. Ze willen een compensatiemechanisme: een precedent dat bijzonder lastig ligt voor de grote uitstoters, want het gaat niet alleen over beloftes in de toekomst (waar bij elke COP er talloze waren, die nooit hard gemaakt zijn) om minder CO2 uit te stoten, maar ook over het verleden.
• Voor de ontwikkelingslanden zou dat geld wel eens de doos van Pandora kunnen zijn: een hele nieuwe financieringsstroom, los van ontwikkelingssamenwerking, of zelfs koloniale herstelbetalingen, om het donkere Europese verleden recht te trekken.
• De kans dat er een doorbraak komt over dit thema is miniem. “Er bestaan al mechanismen om de klimaatimpact te compenseren. Laten we niet vergeten dat niemand meer doet voor het klimaat dan Europa”, zo stelde De Croo aan VTM voor z’n afreis naar Egypte.
• Maar België speelt tegelijk wél een pioniersrol. Want net nu kondigde minister van Ontwikkelingssamenwerking, invaller Frank Vandenbroucke (Vooruit), aan dat hij een samenwerkingsprogramma met Mozambique opstart, van 2023 tot 2028, voor het klimaat. Dat is goed voor 25 miljoen euro, met ook een bedrag van 2,5 miljoen euro daarin gereserveerd, specifiek voor loss and damage, herstelbetalingen voor klimaatrampen dus. Een interessant precedent, dat men in Afrika zeker zal opmerken. Enkel Denemarken deed dit al eerder, los van de regionale regeringen van Schotland en Wallonië.

Hoe concreet zijn die herstelbetalingen? Het zal niet hard gemaakt worden in Sharm-el-Sheikh, misschien wel in Dubai, volgend jaar.

• De arme landen mikken vooral op komende toppen, in 2023 en 2024, om een doorbraak te forceren over dat geld. Volgend jaar vindt de top plaats in de Verenigde Arabische Emiraten, in de rijke Golfstaten dus waar de armste landen ook geld hopen te vinden.
• Maar opvallend: de VS doen de deur ook niet meer helemaal dicht. Zij zijn bereid om te praten over het thema “zolang er ook naar China gekeken wordt”. Die wijzen elke claim op dat vlak koudweg af.
• Wat meespeelt: de oorlog in Oekraïne, en vooral de reactie van het Westen, heeft de Afrikaanse landen gechoqueerd. Zij hebben gezien hoe zomaar alle Oekraïense vluchtelingen in de EU worden opgevangen én hoe er miljarden naar Kyiv vloeien, als hulp. Dat zet kwaad bloed, alsof conflicten in Afrika veel minder tellen. Het maakt dat Afrikaanse landen dus aangescherpt in Egypte verschijnen.
• Overigens speelt in België nog steeds de discussie over andere herstelbetalingen: die van België aan Congo, Rwanda en Burundi, over het koloniale verleden. Die discussie blijft Vivaldi verdelen. Een bedrag van 100 miljoen euro circuleerde, het integrale jaarlijkse huidige budget voor Ontwikkelingsamenwerking dat naar Congo gaat, om in een speciaal op te richten fonds te steken. Er is nog niets beslist.

De bittere realiteit: In plaats van het multilateralisme dreigt een nieuwe Koude Oorlog. Met het klimaat als kind van de rekening.

• In Bali, op de G20, is elk bilateraal contact tussen de twee grootmachten, en tussen Biden en Xi geschrapt. Een gevolg van het bezoek van Nancy Pelosi aan Taiwan: de Chinezen zijn diep gekrenkt. De relaties zitten op een totaal dieptepunt.
• Dat diezelfde Xi Jinping niet naar Sharm-el-Sheikh komt, moet minstens evenveel zorgen baren. In Glasgow kwamen de VS en China nog overeen om samen de kar te trekken voor de klimaatopwarming. Niet onlogisch, de VS was in 2020 goed voor 13,5 procent van de totale uitstoot, China is goed voor 30,6 procent.
• China is bovendien helemaal niet op een pad om tegen 2030 al 45 procent van de uitstoot te minderen, wat nochtans op de klimaattop in Parijs in 2015 was afgesproken. Eerder blijven ze op hun niveau van 2020 hangen, wat betekent dat de wereld onvermijdelijk op koers ligt om 3 graden op te warmen. De nieuwste donkere rapporten van de VN bevestigen al die pessimistische voorspellingen.
• Maar de geopolitieke context is door Oekraïne eens te meer door elkaar geschud. Europa moet massaal op zoek naar andere leveranciers van gas: het maakt het extra moeilijk voor landen als Nigeria, Angola, Senegal, Algerije of Mozambique, die enerzijds in kader van de klimaatcontext net ontmoedigd worden om hun fossiele brandstofsector nog verder uit te bouwen, maar anderzijds nu plots Europa voor veel geld mogen en kunnen bevoorraden.
• En toch lijkt dat een eerder tijdelijk probleem, zolang de Oekraïense oorlog blijft duren. Want de essentie zit vooral in het spel tussen de VS en China. Die stevent meer een meer af op een nieuwe Koude Oorlog, een race tussen grootmachten: het was Donald Trump die de aanzet gaf, maar Joe Biden heeft in niets die koers veranderd.
• China is tegelijk, na de derde termijn nu voor Xi Jinping, meer dan ooit de uitdager, die zich niet langer in de schaduw van de VS wil geparkeerd zien.

Nog één randopmerking: Migratie wordt door de klimaatopwarming onvermijdelijk een majeur probleem voor Europa, als het dat al niet is.

• Waar het niet echt over gaat, in Egypte: de massale migratie die dreigt, als men effectief in scenario’s van 3 graden opwarming terecht komt. Nu al staan in Afrika een aantal landen enorm onder druk intern, omdat door droogte massaal interne volksverhuizingen op gang komen.
• Zet die trend zich door, dan dreigt de migratiedruk vanuit de armste landen op Europa, dat landsgrenzen deelt met Afrika en Azië, alleen maar exponentieel toe te nemen.
• Vandaag zit België al in het midden van een opvangcrisis: nooit was het aantal asielaanvragen zo hoog. Met bijna 500 aanvragen per dag, ook vandaag, zit men aan meer dan de limiet. Dat verdeelt nu intern de regering: de groenen dringen aan op hotelopvang, ook al zeggen ze dat extern niet met zoveel woorden. Ze hebben het over “het regeerakkoord respecteren”, dat spreekt over een humane opvang voor allen.
• Maar die hotels zijn en blijven een ‘no go’ voor de betrokken staatssectretaris Nicole de Moor (cd&v), maar net zo goed voor de liberalen en de Vlaamse socialisten. Die vrezen allen een fors aanzuigeffect vanuit de rest van Europa, eens dat er zou aangekondigd worden.
• Alleen: de essentie van de discussie voor Europa zal straks niet meer gaan over hotels, maar eerder over cruciale onderdelen van het internationaal recht, met name de conventie van Genève, waarbij mensen het recht op asiel in andere landen gegarandeerd wordt, of passages over gezinshereniging.
• Steeds meer gaan er stemmen op in Europa om dat recht verder te gaan beperken, als enige manier om een verdere instroom van migratie een halt toe te roepen. Zowel in Scandinavië als Zuid-Europa draait men de regels verder aan, zowel onder impuls van extreemrechts (Italië en Zweden) als onder dat van de socialisten (Denemarken, Finland).
• Bij de oppositiepartijen Vlaams Belang en N-VA leeft al langer de overtuiging dat die conventie van Genève moet bijgestuurd. Het dreigt een fors thema te worden bij de volgende regeringsvorming: intern bij Vivaldi zien steeds meer centrumpartijen in dat de huidige aanpak niet houdbaar is.  

Opgemerkt: Demir en Francken samen tegenover boze boeren. Mét frieten.

• In de electorale achtertuin van N-VA-kopstuk Theo Francken, in Pellenberg bij Leuven, kwam Vlaams minister van Omgeving Zuhal Demir dit weekend bomen planten, voor radiozender MNM. En dus schoof Francken gretig aan, om zijn ‘groene kant’ te laten zien.
• Een opvallend duo, niet zonder symboliek echter. Want achter de schermen van N-VA waarschuwt Francken al veel langer voor de veel te offensieve aanpak van Demir, naar de boeren toe. De Vlaams Brabander is er als de dood voor dat zijn N-VA als een ‘anti-plattelandspartij’ zou worden weggezet, hij verweet intern Demir al meermaals het veel te bruusk en te radicaal aan te pakken, in haar omgang met de landbouwsector.
• Een lek in de krant De Tijd, over het nieuwste mestactieplan van Demir en de Vlaamse regering, vorige week, ontaardde in een stevige rel binnen de Vlaamse regering. Bij cd&v kon men nog eens flink kloppen op Demir, die als aartsvijand van de Boerenbond, één van de drie christelijke zuilen, wordt gezien. Bij Open Vld speelde Gwendolyn Rutten, ook van Vlaams-Brabant dan weer de rol van ultieme belangenbehartiger van de landbouwsector.
• De aardappellobby van Pomuni speelde daarbij een opvallende rol: die vertaalde de technische discussies van het mestactieplan in een heel concrete dreiging, die moest resoneren bij alle Vlamingen. Plots zouden er immers “geen Belgische frieten meer zijn”: door de strenge regels zouden er geen aardappelen in Vlaanderen meer gekweekt kunnen worden.
• Dat was gesneden brood voor de media en vooral cd&v en voorzitter Sammy Mahdi, die zijn partij nog niet zo lang geleden dreigde uit de Vlaamse regering te laten marcheren. Plots verschenen de pancartes op sociale media: “Red de Belgische friet”. Dat bij Pomuni ene Christophe Vermeulen de voorzitter is, kon amper toeval zijn: die was jarenlang erg actief binnen cd&v als lid en kabinetsmedewerker, en zelfs kandidaat-voorzitter in 2019. Hij werd volgens De Tijd op het hoofdkwartier van cd&v gesignaleerd, om daar de “acties af te stemmen”.
• Dat ontkende Vermeulen dit weekend in alle talen: “Ik heb op geen enkele manier overlegd met het cd&v-hoofdkwartier. Ik vertegenwoordig met trots een geweldige sector en ik praat met iedereen die wil luisteren”, zo stelde hij. Het klinkt allemaal weinig geloofwaardig: net zoals de claim dat “de Belgische friet zou verdwijnen” overigens, die ontkracht werd door verschillende experts.
• Hoe dan ook: dit weekend dus zij aan zij, Demir en Francken. Want bij de boomplanting doken plots een tiental boeren open, die de minister zowaar frieten kwamen aanbieden. “Misschien wel de laatste van Belgische bodem”. Francken deed er alles aan om de ‘goede relaties’ met die boeren te onderstrepen, en at een frietje mee.
• Demir haalde op haar beurt uit: volgens haar waren haar plannen doelbewust negatief gelekt, om ze zo op voorhand te torpederen. “Men wil precies ‘stoken’ en ruziemaken, terwijl het eigenlijk gaat over heel belangrijke dossiers, ook voor de landbouwers die heel erg bezorgd zijn. Ik heb geluisterd naar hun bezorgdheden en hen verteld dat we samen naar een oplossing moeten gaan werken. En ik ben bereid om naar elk voorstel te luisteren om onze waterkwaliteit te verbeteren”, zo stelde ze aan de VRT.
• Het beloven zo nog moeilijke interne discussies te worden voor N-VA, waar Francken manifest tot een andere vleugel van de partij behoort dan Demir. In kringen rond de Vlaams-Brabander klinkt “dat absoluut moet vermeden worden dat we het platteland verliezen”. Maar Demir redeneert al veel langer compleet anders: er zijn tegenwoordig op dat platteland veel meer leden van Natuurpunt, dan van de Boerenbond. “En die laatsten hebben al veel te lang heel het landbouwbeleid verziekt.”
• Voor Jan Jambon (N-VA), de Vlaamse minister-president, wacht zo eveneens een heftige discussie. Want niet alleen verdeelt het mestactieplan zijn eigen partij, maar ook z’n coalitie. Ook binnen cd&v zijn daarbij de wonden nog niet geheeld, nadat Mahdi ei zo na de Vlaamse coalitie verliet. Dat daarbij cd&v-ministers Benjamin Dalle en Jo Brouns helemaal niet op dezelfde lijn zaten, is iedereen wel duidelijk geworden. En ondertussen wacht ook Ventilus, het dossier van de hoogspanningslijnen, op een beslissing. Over één week gaat kopstuk Hilde Crevits (cd&v) terug van start als viceminister-president.

Genoteerd: Nederland helpt Oekraïne nu zelfs aan tanks. Maar verdere wapenleveringen uit België blijven voorlopig uit.

• Vrijdag beloofde Nederland nog eens 120 miljoen euro aan Oekraïne. 45 miljoen daarvan wordt gebruikt om 90 Tsjechische T-72-tanks op te lappen, en die naar het belegerde land te sturen. De Verenigde Staten maakt daarvoor eveneens 45 miljoen vrij. De T-72’s zijn tanks die uit de tijd van de Sovjet-Unie stammen, en al uitvoerig worden gebruikt door het Oekraïense leger.
• Over welke andere wapens Oekraïne krijgt, werden geen details gegeven. “Ik kan alleen zeggen dat het in lijn is met wat het Oekraïense leger zegt nodig te hebben”, vertelde Nederlands minister van Defensie Kajsa Ollongren aan de NOS. Nederland leverde al heel wat materiaal aan Oekraïne, waaronder zware houwitsers en pantservoertuigen. Ook nemen 65 Nederlandse soldaten deel aan de Britse trainingsmissie om Oekraïense soldaten op te leiden.
• Tegelijk is de stroom van Brussel naar Kyiv volledig opgedroogd. Vorige maand maakte minister van Defensie Ludivine Dedonder (PS) wel bekend dat België zou deelnemen aan de EU-trainingsmissie voor Oekraïense soldaten. 16 Belgische soldaten zullen vanaf 2023 zo’n 60 Oekraïners opleiden om mijnen onschadelijk te maken. Het materiaal waarmee ze oefenen, wordt nadien ook aan Oekraïne gedoneerd.
• Verdere wapenleveringen blijven uit, hoewel er heel wat op voorraad is in ons land. OIP, een bedrijf uit Oudenaarde dat oude legervoertuigen opkoopt, moderniseert en terug verkoopt, heeft meer dan 700 pantservoertuigen op stock, waaronder Gepard-luchtafweertanks, Leopard 1-tanks of M113-pantservoertuigen. De voertuigen zijn klaar voor verkoop, en zijn na enkele honderden uren werk klaar voor gebruik in het veld. Dit materiaal is exact waar Oekraïne op hoopt, en met een marktprijs van een half miljoen voor een Leopard lijkt het ook geen budgettair onmogelijk verhaal. Defensie wenste voorlopig echter geen commentaar te geven over wapenleveringen.

Opgemerkt: De pornosnor is terug in de Wetstraat.

• November is blijkbaar de maand van Movember, een actie om meer bewustzijn te creëren rond prostaat- en teelbalkanker. De actie is simpel: gedurende die maand laten mannen hun snor groeien. Dat levert ook in de Wetstraat resultaten op.
• Met name de golden boy van de PS, staatssecretaris Thomas Dermine, gooit zich, en heeft na 7 dagen november al resultaten: “Wat denken jullie van deze magnifieke snor, fan of niet?” Zo vraagt hij op Twitter z’n fans. Oordeelt u vooral zelf…

Met bijdragen van Kasper Goossens.