Indien geld geen rol zou spelen, zouden de Britten het snelst geneigd zijn om met werken te stoppen. Dat is de conclusie van een rapport van rekruteerder Randstad, gebaseerd op een interview met 27.250 werknemers in zevenentwintig landen over de hele wereld.
Britse werknemer is snelst geneigd om af te haken
Waarom is dit belangrijk?
Uit het onderzoek van Randstad blijkt dat 60 procent van de werknemers in het Verenigd Koninkrijk zich niet langer op de arbeidsmarkt zou willen begeven indien werk voor hun levensonderhoud niet langer noodzakelijk zou zijn. Daarmee zouden Britten sneller hun werk willen opgeven dan hun collega’s in andere Europese landen, Canada, de Verenigde Staten, China en Japan.Knelpunten: Internationaal zouden volgens het rapport van Randstad 47 procent van de arbeidskrachten stoppen met werken indien geld geen rol zou spelen.
- In Roemenië werd de grootste werkijver opgetekend. Daar gaf slechts 36 procent van de respondenten aan met werk te zullen stoppen indien daardoor geen financiële problemen zouden dreigen, gevolgd door Oostenrijk (37 procent) en Zwitserland (38 procent).
- De resultaten van de studie tonen volgens Victoria Short, topvrouw van de Britse divisie van Randstad, dat de arbeidsmarkt in het Verenigd Koninkrijk met een aantal knelpunten moet afrekenen.
- “Het antwoord suggereert dat economische inactiviteit in het Verenigd Koninkrijk populairder is dan in andere landen”, stipt Short aan. “Een gebrek aan bereidheid om deel te nemen aan het arbeidsproces lijkt een typisch Brits probleem te zijn.”
- “Dat moet mogelijk gelinkt worden aan het feit dat vele arbeidskrachten in het Verenigd Koninkrijk herhaaldelijk met stressvolle werkomstandigheden worden geconfronteerd, zodat de gemiddelde werknemer er vooral van droomt om aan die druk te ontsnappen.”
- “Wellicht geven werkgevers in het Verenigd Koninkrijk hun werknemers niet wat ze vragen of nodig hebben. Een goede behandeling van het personeel is voor het bedrijf de weg naar succes.”
- “Dit betekent meer flexibele, remote en parttime mogelijkheden, een verbetering van de werkcultuur en een bereidheid tot inspanningen om ervoor te zorgen dat mensen geen burn-out krijgen door stress en onrealistische werkdruk.”
Tijdelijk: Een aantal analisten wijzen er echter op dat de antwoorden wellicht vaak zijn ingegeven door beelden uit allerhande reclames, die velen van een zorgeloos bestaan op een zonnige bestemming laten dromen.
- “In werkelijkheid zouden velen van die vakantie opnieuw naar een of andere vorm van werken terugkeren”, merken zij op. “Dat kan ook in de rijkere bevolkingsklassen worden opgemerkt. Daar kiezen velen er eveneens voor om door te werken nadat ze hun fortuin hebben verdiend.”
- Anderen wijzen echter naar het boek Britannia Unchained dat dertien jaar geleden door de Britse conservatieve politici Dominic Raab, Priti Patel, Liz Truss, Kwasi Kwarteng en Chris Skidmore werd gepubliceerd.
- Daarin betogen de auteurs dat de Britten tot de ergste nietsnutten van de wereld behoren. “Britten presteren weinig werkuren, gaan vroeg met pensioen en vertonen een lage productiviteit”, werd daarbij aangevoerd.
- “Terwijl Indiase kinderen dokter of zakenman willen worden, zijn de Britten meer geïnteresseerd in voetbal en popmuziek.”
- Uit het onderzoek bleek verder nog dat 15 procent van de Britse werknemers tegenover zijn werkgever geen enkel engagement ervaarde, terwijl 11 procent betoogde dat arbeid in hun leven niet belangrijk was.
- Bovendien gaf 12 procent aan dat zijn professionele activiteit geen enkele vorm van voldoening schonk.
- De gemiddelde Britse werknemer zou liefst op 56-jarige leeftijd met pensioen willen gaan. Toch verwacht hij in realiteit gemiddeld pas op 63-jarige leeftijd met werken te zullen kunnen stoppen.
