Bij cd&v keren ze hun kar over migratie: plots willen christendemocraten wel het "Australische model" van opvang asiel buiten de EU-grenzen

Cd&v keert de kar over migratie. Opvang buiten de EU, het zogenaamde ‘Australische model’, keuren ze nu plots wel goed.

Cd&v is stevig opgeschoven over migratie. Want op het EPP-congres in Boekarest stemde cd&v in met de nieuwe, harde standpunten van de Europese christendemocraten over de opvang van nieuwe asielzoekers. Die gaan veel verder dan de ‘Migratiedeal’ die Europa onlangs sloot onder de 27 lidstaten.
Die wil de EPP voortaan via “derde landen” organiseren, buiten de grenzen van de EU dus. Daar moeten asielaanvragen dan afgehandeld worden, en indien ze negatief zijn, komt men de EU gewoon nooit binnen. En zelfs als het dan een erkende vluchteling wordt, zou die ter plaatse opgenomen kunnen worden.
Het is een voorstel dat erg aanleunt bij wat Italië en de rechtse regering van Meloni willen doen met Albanië: daar zouden tot 35.000 asielzoekers worden opgevangen, in centra buiten de EU. Professor Steven Van Hecke van de KULeuven, die aanleunt bij de christendemocraten, duidde zowel op Radio 1 als in Het Nieuwsblad ondertussen het voorstel als “haalbaar”.
En ook Wouter Beke (cd&v), de lijsttrekker van cd&v voor Europa, zit nu op die lijn: “Op zich is het ook niet nieuw. De EU heeft met Turkije, Tunesië en nu Mauretanië al verschillende keren deals afgesloten. Dat zijn ook derde landen”, zo stelt hij in Het Nieuwsblad.
Maar dat lijkt toch wat te makkelijk, het als “niets nieuw” afwimpelen. Want het komt in feite neer op het fameuze “Australische model” dat de migratie-expert van N-VA, Theo Francken, jarenlang bepleitte. En even lang ridiculiseerden zowel Sammy Mahdi (cd&v) als zijn opvolger Nicole de Moor (cd&v) op Asiel en Migratie dat model als “onhaalbaar”.
“Na jarenlange afbraakpolitiek en gehoon van Mahdi, de Moor en de hele cd&v op mijn Australische oplossing, staat het plots in het Europese programma van hun EPP: het Australisch model, door het sluiten van alle Europese asielloketten”, zo reageert Francken.

Opvallend: Net nu sluit de EU een deal met Mauritanië, zoals ze eerder met Tunesië deed. Egypte volgt.

Er kwam van de linkerzijde enorm veel kritiek op de deal die von der Leyen sloot met Tunesië: in ruil voor veel Europees geld (675 miljoen euro), beloofde dat Afrikaanse land om veel strenger te gaan optreden tegen vertrekkende migranten vanop hun grondgebied, richting de EU. Hoe kon Europa zo dansen met de duivel, zijnde de harde Tunesische dictatuur, luidde de kritiek. Maar het blijkt in praktijk wel te werken: er komen tot 90 procent minder migranten via Tunesië naar de EU.
En kijk, nu doet men zo’n akkoord dunnetjes over met Mauritanië, ook allerminst een democratisch land, aan de Afrikaanse westkust. De Europese Commissaris Ylva Johansson en staatssecretaris voor Asiel en Migratie Nicole de Moor (cd&v) reisden daarvoor af naar Nouakchott, om het akkoord te gaan ondertekenen.
Vanuit Mauritanië vertrekken immers een pak bootvluchtelingen, vooral uit Senegal en Mali, richting de Canarische eilanden die voor de kust liggen in de Atlantische Oceaan. Dat aantal gaat boven de 10.000, alleen al in januari en februari. Dat moet nu dus stoppen.
In ruil krijgt Nouakchott zo’n 210 miljoen aan Europese steun voor grensbeheer en andere projecten. Ook komen er preventiecampagnes, om de gevaarlijke oversteek op zee af te raden. Vermoedelijk blijft een groot deel daarvan kleven aan de handen van het regime.
De volgende in de rij lijkt Egypte. Daar zwaait de keiharde dictator Abdel Fattah Al-Sisi nog altijd de plak. Ook hij heeft wel oren naar een deal met de EU. “Wij moeten er alles aan doen om Egypte te ondersteunen om aan migratiebeheer en grensbeheer te doen. Egyptenaren gaan zelf ook weg uit hun land, dit is het 5de land van binnenkomsten in de EU, naast het feit dat er ook veel mensen vluchten naar Egypte”, zo wil de Moor ook graag migratie van daaruit stoppen.