De wereldwijde rijkdom bereikte vorig jaar een niveau van 514 biljoen dollar, tegenover een welvaart van 156 biljoen dollar begin deze eeuw. Dat blijkt uit een rapport van het McKinsey Global Institute, gebaseerd op een analyse van de nationale balansen van tien landen die samen meer dan 60 procent van het wereldwijde inkomen vertegenwoordigen.

De onderzoekers benadrukken daarbij dat China inmiddels de Verenigde Staten van de top van de wereldwijde ranglijst heeft verdreven.

China

“De wereldwijde welvaart heeft de voorbije twee decennia een verdrievoudiging gekend”, benadrukt Jan Mischke, onderzoeker aan het McKinsey Global Institute. “We zijn nu rijker dan ooit.” De onderzoekers stelden echter tevens vast dat China verantwoordelijk was voor bijna een derde van de bijkomende welvaart die de voorbije twintig jaar werd gecreëerd.

China beschikte vorig jaar over een rijkdom van 120 biljoen dollar, tegenover amper 7 biljoen dollar bij de eeuwwisseling. Dat was het jaar voordat het Aziatische land lid werd van de World Trade Organisation (WHO), waardoor de Chinese economische groei een versnelling kende.

De Verenigde Staten, waar de groei van de rijkdom werd gehinderd door relatief gematigde toename van de vastgoedprijzen, lieten tijdens dezelfde periode ruimschoots een verdubbeling tot 90 biljoen dollar optekenen.

De onderzoekers merken nog op dat in beide landen – de twee grootste economieën van de wereld – meer dan twee derde van de rijkdom bij amper 10 procent van de huishoudens is geconcentreerd.

“Het aandeel van de rijkste bevolkingscategorieën in de welvaart is de voorbije twintig jaar nog verder opgelopen”, stippen de onderzoekers aan.

Onevenwicht

De onderzoekers stelden verder vast dat 68 procent van het wereldwijde vermogen opgeslagen is in onroerend goed. Het saldo is vooral terug te vinden activa zoals infrastructuur, machines en uitrusting. In veel mindere mate hebben ook zogenaamde immateriële activa, zoals intellectuele eigendom en octrooien, een aandeel in de wereldwijde rijkdom.

In het rapport van McKinsey wordt geen rekening gehouden met financiële activa. “Deze bezittingen worden immers door verplichtingen gecompenseerd”, merken de onderzoekers op. “Een bedrijfsobligatie die een individuele belegger in portefeuille heeft, vormt immers tegelijkertijd een schuld die een onderneming heeft open staan.”

“De sterke stijging van het vermogen heeft de voorbije twee decennia de toename van het wereldwijde bruto binnenlands product overtroffen”, merken de onderzoekers op. “Dat fenomeen werd aangewakkerd door de stijgende vastgoedprijzen, die door de dalende rentetarieven sterk zijn opgelopen.”

“Er is sprake van een toenemend onevenwicht tussen activa en inkomen. Dit roept vragen op over de duurzaamheid van de welvaartsstijging. Er moet daarbij met een aantal bijwerkingen rekening worden gehouden.”

Vastgoedcrisis

“De stijgende vastgoedwaarden kunnen voor velen het bezit van een eigen woning onbetaalbaar maken”, merken de onderzoekers nog op. “Deze problemen kunnen het risico op een financiële crisis vergroten, zoals de Verenigde Staten dertien jaar geleden dienden te ervaren na het uitspatten van de vastgoedzeepbel.”

“China zou mogelijk in soortgelijke problemen terecht kunnen komen door de recente problemen bij projectontwikkelaars zoals Evergrande.”

“De ideale oplossing zou zijn dat de wereldwijde rijkdom zijn weg zou vinden naar productievere investeringen die het wereldwijde bruto binnenlands product vergroten”, benadrukt McKinsey.

“Een ineenstorting van de prijzen van de activa zou in een nachtmerrie kunnen uitmonden, waarbij maar liefst een derde van de wereldwijde rijkdom zou kunnen weggevaagd.”