Eén van de grootste factoren voor de lage werkzaamheidsgraad van België is het hoge aantal langdurig zieken: in totaal zitten ruim 450.000 mensen zo thuis. Vivaldi probeert er al langer iets aan te doen, onder meer door terug-naar-werkcoördinatoren, door artsen te laten anders voorschrijven met sensibilisering en ook door wat meer druk bij de werkgevers te leggen. Maar voorlopig blijft het allemaal braafjes, en de effecten zijn niet groot.
- Vooruit-vicepremier Frank Vandenbroucke (Vooruit) kondigt nu aan in De Tijd dat hij verder wil gaan: hij wil maximale druk bij de werkgevers gaan leggen. Want die zijn voor bedienden maar één maand verantwoordelijk voor het doorbetalen van loon, daarna gaat de kost naar de ziekenkas. Voor arbeiders is dat zelfs maar twee weken. In Nederland is het twee jaar, op kosten van de werkgevers: het aantal langdurig zieken is veel lager.
- Dat voorstel zou meteen meer dan 400 miljoen opleveren, die dan in de vorm van lastenverlaging naar de werkgevers kan terugvloeien, in het kader van de fiscale hervorming. Zo kan men eventueel de MR paaien, die een “ingreep op de arbeidsmarkt” eiste. ‘Goede’ werkgevers, die geen langdurig zieken hebben, worden dan beloond, ‘slechte’ werkgevers bestraft.
- De vraag is of die vlieger opgaat: het VBO reageert al bijzonder negatief, zij vertrouwen de zaak niet. En tegelijk blijft het de vraag waarom Vandenbroucke dan niet werkt op de responsabilisering van de mutualiteiten zelf, wat hij nochtans aankondigde, toen hij anderhalf jaar geleden de langdurig zieken in een “globale aanpak” ging proberen terugdringen.
