Brussel wacht nog steeds op een nieuwe regering. Sinds de verkiezingen van 9 juni vorig jaar is er niets veranderd. Terwijl andere gewesten en gemeenschappen intussen vooruitgaan, blijft het Hoofdstedelijk Gewest verlamd. Deze impasse heeft gevolgen. Er is geen nieuwe begroting, dus werkt Brussel met voorlopige twaalfden: een soort maandelijkse noodbudgetten gebaseerd op het vorige jaar. De VRT was op 28 mei aanwezig bij het vragenuurtje, de jongste plenaire zitting van het Brussels halfrond en rapporteerde.

Key takeaways

• Brussel zit al sinds juni 2024 zonder regering en werkt noodgedwongen met voorlopige twaalfden.
• Het parlement vergadert wel, maar kan nauwelijks beleid maken; de frustratie bij de leden groeit.
• Achter de schermen zoeken partijen naar een oplossing, maar gebrek aan vertrouwen blokkeert elke vooruitgang.

Grote beslissingen worden uitgesteld tot er een regering is. Intussen blijft de oude ploeg gewoon zitten. Maar wat betekent dit voor het parlement? Het Brussels Parlement telt 79 leden: 72 Franstaligen en 7 Nederlandstaligen. Ze zijn wel verkozen, maar lijken machteloos. “Ons reglement gaat uit van een actieve regering,” zegt Martin Casier (PS). “Die hebben we nu niet.”

Beperkt debat, grote frustraties

Op de agenda staan tien ordonnanties, onder meer over bedelarij en veiligheid in de metro. Maar de stemming is bedrukt. “Ik voel me gefrustreerd,” zegt Groen-fractieleider Stijn Bex. “We veranderen hier niks.”

Gilles Verstraeten (N-VA) deelt die frustratie. Hij wijst op de grote problemen in Brussel: dakloosheid, drugs, schulden. “Zonder regering kunnen we niets structureels aanpakken.”

Een parlement op de zijlijn

Achter de schermen proberen politieke kopstukken nieuwe allianties te smeden. De MR komt met begrotingsplannen, de PS stelt een nieuwe linkse meerderheid voor. Maar in het parlement overheerst stilstand. “Er is te weinig vertrouwen tussen de Franstalige partijen,” zegt Verstraeten. Daardoor kan het parlement weinig doen. Lotte Stoops (Groen) ziet Brussel afbrokkelen. “Er dreigt een sociaal bloedbad bij de OCMW’s,” waarschuwt ze.

Toch weigert ze op te geven. “We werken hier keihard,” zegt ze. Maar de ontslagnemende regering is vleugellam. Dat blijkt ook uit het antwoord van minister Bernard Clerfayt (DéFI) over de tewerkstelling: “We hebben de teksten nog niet.”

Wil je toegang tot alle artikelen, geniet tijdelijk van onze promo en abonneer je hier!