In het nieuws. Conservatieve sociale normen blijven de regio Oost-Azië domineren, schrijft The Economist. De traditionele opvattingen over huwelijk en gezinsleven in Oost-Azië zijn nog steeds gebaseerd op Confuciaanse ideeën. Dat betekent dat een dominante man en een onderdanige vrouw centraal staan. De bevolking denkt daar stilaan anders over, maar dat lijkt de machthebbers niet te storen.

• In Japan is er een opmerkelijke verschuiving te zien. In 1980 bestond 42 procent van de huishoudens uit getrouwde koppels met minstens één kind, terwijl alleenstaanden 20 procent uitmaakten. In 2020 is deze verhouding omgekeerd, waarbij huishoudens met kinderen slechts 25 procent vertegenwoordigen en singles 38 procent.
  • Japan heeft naast één van de hoogste zelfmoordcijfers ter wereld ook een bloeiende industrie die allerlei diensten en producten aanbiedt die eenzame mensen van gezelschap voorziet. Denk aan inhuurbare familieleden, realistische babypoppen en robots.
• Ook in China is het aantal huwelijken sterk afgenomen. Met slechts de helft van het aantal huwelijken in vergelijking met een decennium geleden.

Dat beïnvloedt de demografie…

• Het grootste taboe in de regio blijft kinderen hebben die buiten een huwelijk werden geboren.
  • In de OESO-landen en de EU wordt meer dan 40 procent van de kinderen buitenechtelijk geboren. In Japan, Zuid-Korea en Taiwan is dat minder dan 5 procent (cijfers voor China zijn er niet).

• Als gevolg daarvan heeft Zuid-Korea met 0,78 het laagste vruchtbaarheidscijfer ter wereld, gevolgd door Taiwan. Ook Japan en China hebben vruchtbaarheidscijfers die slechts iets meer dan de helft van het vervangingsniveau bedragen.
  • Al in 2012 waarschuwde demograaf Nick Eberstadt ervoor dat Japan zou evolueren naar het ’type van maatschappij dat we enkel kennen uit science-fictionfilms.’
• Vermits massa-immigratie onbespreekbaar blijft (tussen 0,1 en 4,6 procent van de inwoners in de vier voormelde landen is immigrant), proberen regeringen het huwelijk te stimuleren met economische prikkels, zoals belastingvoordelen en gesubsidieerde bruiloften, maar met weinig succes.
  • China zet na meer dan vier decennia van éénkindpolitiek in op gezinnen met drie kinderen om op te boksen tegen de dalende populatiegroei en de vergrijzing.

… en heeft op zijn beurt een impact op de economie

• Hoge huizenprijzen vormen een obstakel voor koppels die willen samenwonen. Alternatieve gezinsregelingen, zoals intergenerationeel samenwonen en in mindere mate samenwonen en homoseksuele partnerschappen, worden couranter, maar niet noodzakelijk sociaal geaccepteerd.
• Ook het gebrek aan gendergelijkheid op de arbeidsmarkt blijft een uitdaging voor vrouwen in Oost-Azië. Hoewel deze regio enkele van de best opgeleide vrouwen ter wereld heeft, is de algehele gendergelijkheid er slecht en gaat die er in sommige opzichten verder achteruit.

Conclusie: De acceptatie van sociale veranderingen dringt zich op. Dat kan door genderongelijkheid aan te pakken, juridische erkenning te geven aan niet-traditionele gezinsvormen en ondersteuning te bieden voor kinderopvoeding, besluit het liberale weekblad. Hoewel deze beleidsmaatregelen de demografische uitdagingen niet volledig kunnen oplossen, zullen ze wel een positief effect hebben en burgers meer vrijheid geven in hun levenskeuzes, met name vrouwen en homoseksuelen. (as)