In de Japanse hoofdstad Tokyo zijn 13.000 meisjes actief als kyabajo. Dat is de Japanse term voor een luxe-gezelschapsdame of hostess. Hun activiteit houdt geen prostitutie in. Ooit werd op deze job neergekeken, want ze moesten enkel de mannen in hun gezelschap ophemelen en kregen daarvoor ruim betaald. Maar de recessie heeft de job van hostess aan status doen winnen. Meer nog, duizenden jonge Japanse meisjes worden aangetrokken door het glamoureuze leven van deze gezelschapsdames. Het Japanse parlementslid Kazumi Ota startte haar carrière in een van deze nachtclubs of kyabakura, plaatsen waar veelal zakenlui en politici een glas dure wijn drinken. Een hostess verdient gemiddeld 70.000 euro per jaar, maar wie succesvol is neemt tot drie keer dat bedrag naar huis. In ruil daarvoor schenken ze drank, steken ze sigaretten aan, flirten ze met de gasten en zingen ze karaoke.Niet moeilijk dat deze job een twaalfde plaats bekleedt in een rangschikking van de 40 geprefereerde jobs onder Japanse universiteitsstudentes, vóór ambtenaar (18) en verpleegster ( 22).De schaduwkanten van dit bestaan zijn de lange uren, het gebrek aan slaap en het alcoholverbruik. Maar goede hostessen worden door klanten op handen gedragen. De beste kyabajo van een club heeft dan ook de status van een ster. Sinds de recessie begon ontvangt Hana Nakagawa, die een bureau leidt dat meisjes in betere clubs plaatst, tot 40 aanvragen per week van meisjes die het in het nachtleven willen wagen. Dat is dubbel zoveel als twee jaar geleden. ‘Sommigen zeggen dat deze meisjes hun leven vergooien, maar Japan zou beter werk voor ze creëren’. (foto)