Op de muziekkalender van dit jaar staat een wereldtournee van de Britse zangeres Amy Winehouse, die nochtans acht jaar geleden op 27-jarige leeftijd overleed. De organisatoren van de tournee hebben echter aangekondigd gebruik te zullen maken van een hologram van de zangeres, die het mogelijk maakt personen virtueel te laten verschijnen.

Ook andere overleden artiesten – zoals popzanger Michael Jackson, rockmuzikant Roy Orbison of rapper Tupac – hebben eerder al dankzij hun hologram een nieuw leven op het podium gekregen. De technologie roept echter ook een aantal vragen – ethisch en legaal – op.

Live

Mitch Winehouse, vader van Amy Winehouse, maakte recent bekend dat gewerkt werd aan een tournee met een hologram van de zangeres, waarbij een reeks concerten van twee uur zal worden georganiseerd. Tijdens de concerten zal de zangeres door een live band worden begeleid.

Tito Jackson, een van de broers van Michael Jackson, zegt zelfs te hopen om met de hulp van een hologram van de popzanger de legendarische Jackson Five opnieuw te kunnen samenbrengen. Ook Frank Zappa, Maria Callas en Ronnie James Dio, voormalig zanger van Black Sabbath, konden eerder al met behulp van een hologram na hun dood een terugkeer op het podium realiseren.

Er wordt wel opgemerkt dat er bij de voorstellingen voorlopig nog niet met echte hologrammen wordt gewerkt. Er wordt immers beroep gedaan op beelden die tijdens eerdere concerten tweedimensionaal werden opgenomen en vervolgens met behulp van reflecties door rook en spiegels opnieuw kunnen worden geprojecteerd, waarbij een bijzondere techniek wordt gehanteerd om ook de mimiek van de virtuele artiest te manipuleren.

De bewegingen van het hologram worden afgeleid uit opgenomen beelden van de gebaren en danspassen van een look-alike van de overleden muzikant.

Innovaties

“Technologische evoluties zullen er voor zorgen dat deze evenementen steeds realistischer worden,” zegt Paul Donoughue, muziekjournalist bij ABC News. “Kunstmatige intelligentie en machine learning moeten het bovendien mogelijk maken om live animaties te creëren, waarbij de virtuele performer met het publiek kan communiceren en zelfs zou kunnen improviseren.”

Voor muzieklabels en hologram-bedrijven is het potentieel van de technologie enorm. De activiteit kan immers een nieuwe bron van inkomsten openen. Artiesten moeten immers steeds vaker op de opbrengsten van hun optredens terugvallen. De opnames van hun werk brengen nog nauwelijks iets op.

Donoughue merkt echter op dat tussen de bedrijven uit de sector een sterke strijd woedt om op de nieuwste innovaties de hand kunnen leggen. “Er zijn dan ook al juridische procedures wegens octrooi-disputen opgestart,” benadrukt hij.

“Iedereen probeert een deel van de koek voor zich op te eisen. Tot nu toe is echter het juridisch kader van de sector – zoals vaak het geval is met digitale realisaties – nagenoeg onbestaande. In de Verenigde Staten is het onder meer mogelijk om portretrechten te eisen, waardoor men inkomsten uit zijn beeltenis kan genereren. Het is echter niet zeker dat deze portretrechten ook overal voor overleden personen blijven gelden.”