China en Nepal zijn het na jarenlange discussies eindelijk eens geworden over de hoogte van de Mount Everest aan de hand van nieuwe metingen.
De officiële hoogte van de Mount Everest, de hoogste berg ter wereld, staat nu op 8.848,86 meter; dat is minder dan een meter hoger dan de vorige Nepalese meting en ongeveer 4 meter hoger dan de eerder erkende hoogte van China.
De overeenkomst markeert het einde van een jarenlange discussie tussen de twee landen over de eigenlijke hoogte van de berg. Voordien had Nepal de top van Everest geschat op 8.848 meter, terwijl China hem op 8.844,43 meter had gezet.
Primeur voor Nepal
Om voorgoed komaf te maken met deze discussie over de precieze hoogte van ‘het dak van de wereld’ stuurde Nepal vorig jaar een team onderzoekers naar de Mount Everest. Vier Nepalese landmeters-experten trainden twee jaar voor de expeditie en beklommen de hoogste berg met sherpa’s en een berggids om met gps-apparatuur de hoogte en positie van de top te registreren.
De expeditie werd zo ook de eerste keer dat Nepal zelf de hoogste berg ter wereld opmeet. De laatste keer dat dat gebeurde was in 1954, door Indiase onderzoekers. Sinsdien erkennen de meeste landen, waaronder tot voor kort Nepal, de toen vastgestelde recordhoogte van 8.848 meter.
Zware aardbeving in 2015
Sinds een zware aardbeving in 2015 in Nepal wordt de hoogte van de Mount Everest door geologen opnieuw in twijfel getrokken. Volgens satellietgegevens zou de aardbeving, waarbij bijna 9.000 mensen en minstens 18 klimmers om het leven kwamen, toen de Everest lichtjes hebben verschoven, waardoor de berg mogelijk wat gekrompen zou zijn.
Anderen poneerden dan weer dat de Mount Everest, net als andere Himalaya-pieken, in de loop van de tijd misschien wel gegroeid was vanwege de verschuivende tektonische platen waarop de berg zich bevindt. Die onduidelijkheid heeft ertoe bijgedragen om een nieuw team naar de top van de berg te sturen.
Hoe wordt de top gemeten?
De top van de hoogste berg ter wereld meten, is geen sinecure. De onderzoekers nemen in de eerste plaats het gemiddelde zeeniveau als basis. De moelijkheid is dus niet het vinden van de piek, maar eerder om te bepalen waar juist de voet van de berg begint.
Zo bouwde Nepal een netwerk van meetpunten die zich bijna 250 km uitstrekken tot het punt waar Everest voor het eerst zichtbaar wordt. Met die keten van punten kunnen onderzoekers metingen uitvoeren en vervolgens bij elkaar optellen.
Daarna komt het erop aan om ook mensen fysiek aanwezig te hebben op de top van de berg. Nadat het Nepalese team de top vorig jaar al bereikt had, beklommen ook Chinese experts de piek dit jaar in mei. Het werd daarmee ook het enige team die dit jaar de top bereikte, nadat Nepal alle expedities tijdens de coronapandemie had opgeschort.
Zodra de apparatuur op de top van de berg was geplaatst, konden de landmeters rondom de berg de afstand tot de top berekenen aan de hand van trigonometrieberekeningen, de methode die beide teams gebruikten. Beide partijen gebruikten voor hun berekeningen ook gps-systemen.
