Het zal veel drinkende Italofielen pijn doen, maar de Italiaanse wijnbouw zit dit najaar nog met zoveel reservestocks opgezadeld, dat er van overheidswege dringend wordt ingegrepen.
Zeker na de eerste golf Covid-19, die ongemeen hard toesloeg in Bella Italia, halveerde de binnenlandse wijnconsumptie er tijdens de drie maanden durende lockdown, terwijl ook de export, vergeleken met vorig jaar, met zeker 4% kromp.
En dat niet alleen in de traditionele afzetmarkten, maar ook in hét groeiland voor Italiaanse wijn van de voorbije jaren, in casu China. Daar snoeiden veel consumenten immers in hun wijnbudget, omdat wijn er nog exclusief als een luxe-item wordt beschouwd.
Bovendien wordt nu volop de oogst 2020 geplukt, waardoor straks naar schatting nog eens 45 miljoen hectoliter extra wijn moet verwerkt én gestockeerd worden, en dat met vaak nu al chronisch volle tanks op veel domeinen.
Volgens Ettore Prandini, de voorzitter van Italiës nationale landbouwassociatie ‘Coldiretti’, zit nu 4 op de 10 Italiaanse wijnproducenten in slechte papieren door de coronacrisis. Het equivalent van ongeveer 70 miljoen flessen wijn ligt er immers onverkocht in de cantina’s en moet dringend van de markt.
Een van de voor veel wijnmakers pijnlijkste ingrepen, waar de overheid al sinds juni ruim 50 miljoen euro voor klaar heeft liggen, is daarom de distillatie van deze ‘overbodige’ wijn naar ontsmettingsmiddelen op alcoholbasis. Lees: de handgel, onder andere, waarmee we het virus bestrijden tijdens onze live contacten.
Het gaat daarbij niet alleen om ordinaire bulkwijn die zo een onverwachte bestemming krijgt, maar zelfs producten met DOC-status, wat een Italiaanse krant dan ook omschreef als een regelrechte ‘oenologische harakiri’.
Om 10 liter van deze 92% proof alochol te distilleren, is er trouwens ongeveer 100 liter wijn nodig. Rood of wit heeft geen belang, dus misschien wast en ontsmet u binnen enkele maanden uw handen wel met een Montepulciano, Grillo of Nero d’Avola …