Sergio Herman uitte zijn frustratie recent in De Morgen. Hij is een echte horeca-ondernemer die graag zijn succesvolle concepten graag zou uitbreiden. Maar hij vindt geen personeel, een probleem waar heel wat Belgische bedrijven over kunnen meespreken. Daar is een verklaring voor. Ze zal verbazen en geeft aan dat er geen oplossing voor is.
De 51-jarige rock ’n roll-kok is een bruisend vat vol ideeën. Alleen heb je voor de harde stiel van kok of sommelier gedreven en hardwerkende collega’s nodig die over een groot vat doorzettingsvermogen bezitten. Hij verbaasde er zich dan ook over waarom dit in Azië wel lukt. Herman: “In Azië is het geen probleem om fantastisch horecapersoneel te vinden, hun werkethiek is top. Terwijl dat hier het grootste obstakel is: heb ik wel de juiste mensen om er een succes van te maken?”
Aziaten werken meer…
Hieronder een vergelijking tussen het gemiddeld aantal uren dat Chinezen per week werken versus deze van de Europese burgers. Terwijl de Chinezen nog iets harder werken dan 10 jaar geleden zie je het cijfer in Europa elk jaar dalen. Het verschil wordt dan ook elk jaar groter. Vermenigvuldig dit dan nog eens met het aantal werkende Chinezen versus de kleinere Europese bevolking, dan wordt het verschil in aantal gewerkte uren nog eens verdrievoudigd.
Aantal gewerkte uren per week in China (bron CEIC)
Aantal gewerkte uren per week in De Europese Unie (bron CEIC)
… en ze werken harder
Kijken we daarnaast naar de productiviteitsverbetering per werknemer zien we ook hier een frappante evolutie. Uitgezonderd het pandemie jaar 2020 slagen de Chinezen er jaar op jaar in een goede 7 procent te groeien, terwijl we hier in de Europese Unie met veel moeite 1 procent groei neerzetten. We zijn natuurlijk iets verder in onze ontwikkeling maar het verschil blijft toch frappant.
Productiviteitsgroei per werknemer in China (bron CEIC)
Productiviteitsgroei per werknemer in de Europese Unie (bron CEIC)
Gladwell: veel uren oefening maken het verschil
Mozart was absoluut geen genie toen hij vier was. Zijn vader dwong hem wel om elke dag beenhard te trainen om de beste pianist te worden die de wereld toen kende. Federer staat ook al van zijn vierde op het tennisplein en Tiger Woods begon eraan op zijn twee jaar. Het is dan ook kwestie om veel en hard te werken om competent te worden in je gekozen domein. De fameuze 10.000 uren regel die Malcolm Gladwell populariseerde in zijn boek ‘Outliers”, geeft aan dat je minimum 10.000 uren een activiteit moet bedrijven om hierin vaardig te worden.
Ericsson and Poole: Productieve uren maken een extra verschil
Deze auteurs gaan nog verder. Zij deden een analyse waarom sommige talenten doorbreken in de sport en sommigen niet. Ze verklaren het succes door de aanwezigheid van een expert-coach, maar vooral door een gericht trainingsschema. Het is dan ook niet alleen kwestie om uren te kloppen maar ze ook productief en gericht in te vullen. Voorlopig lijkt China en de rest van Azië hier ook sneller vooruitgang te boeken. Uren en vooral productieve uren tellen dus.
Maar waarom werken de Aziaten harder dan de Europeanen?
Is er een genetische of een maatschappelijke reden dat Aziaten zoveel harder willen én vooral kunnen werken? Hoe komt het dat het Communistische China zoveel kapitalistischer lijkt dan Europa of de VS waar deze marktvorm al 250 jaar dominant is?
Het komt neer op doorzettingsvermogen
Angela Duckworth, hoogleraar psychologie aan de Universiteit van Pennsylvania, legde in haar bestseller ‘Grit “uit dat hier een heel opvallende historische verklaring voor is. In dit boek tracht ze te verklaren waarom sommigen mensen slagen in het leven. Zij verklaart alles aan de hand van het concept ‘Grit’ dat je vrij kan vertalen als doorzettingsvermogen.
De Europese boer mocht rusten…
De Aziaten hebben hier een structureel voordeel dat een gevolg is van de 9.000 jaar dat beide continenten in een agrarische economie leefden.
Zij verwijst naar historicus Graham Robb die in zijn boek ‘The Discovery of France’ vertelde dat Europeanen in de winter omzeggens niet werkten, en dit tot laat in de 19de eeuw. De reden daarvoor is heel simpel. 95% van de bevolking was afhankelijk van de landbouw en die vond in Europa voornamelijk plaats tussen de late lente en de vroege herfst. Europese boeren werkten dan ook niet zoveel.
… terwijl de Aziatische boer geen seconde respijt kreeg
De Aziatische boer daarentegen leefde in een klimaat waar je het hele jaar rijst kon planten. Volgens historicus Kenneth Pommeranz, hoogleraar en expert in Chinese geschiedenis, werkten de boeren in China meer dan 3.000 uur per jaar, terwijl de boeren in Europa nog niet aan 1.200 uren per jaar geraakten. Bovendien is graan een gemakkelijk gewas, terwijl rijst veel aandacht en zorg vraagt.
Je kan dit nog merken in het aantal dagen dat jongeren naar school gaan. In de Verenigde Staten gaan studenten gemiddeld 180 dagen naar school. In Japan daarentegen zitten schoolkinderen een faraonische 243 dagen op de schoolbanken. In Zuid-Korea zijn dit er ook nog 220.
Wie wil er nog werken?
Natuurlijk is Europa het mooiste continent in de wereld, zeker om te reizen en te genieten van het leven. Alleen zal het kwestie zijn om gemotiveerd personeel te vinden om te kunnen blijven genieten van de mooie dingen des levens. En daar wringt in de toekomst het schoentje, zeker als we migratie tegenhouden.
De aDe auteur Xavier Verellen is zaakvoerder van QelviQ, een Internet of Things bedrijf (www.qelviq.com)
