Ashin Wirathu, een 45-jarige Boeddhistische monnik, die in Myanmar de status van een rockster geniet omdat hij onder de militaire dictatuur 8 jaar in de gevangenis zat, haalde na een gebedsdienst vorige week hard uit naar de Rohingya-moslimgemeenschap in zijn land:
‘Je mag dan al vriendelijk en liefdevol zijn; naast een dolle hond kan je niet slapen. Ik noem ze herrieschoppers omdat het herrieschoppers zijn. Als we ons zwak tonen, zal ons land een moslimland worden.’
Later diezelfde avond noemde Wirathu zichzelf fier ‘een radicale boeddhist’. Zijn veelvuldige publieke optredens worden begeleid door een lied waarin het gaat over de mensen ‘die op onze grond wonen, ons water drinken en ondankbaar zijn.’ ‘Als het moet zullen we een omheining bouwen met onze beenderen,’ klinkt het refrein. Het lied verwijst niet expliciet naar moslims, maar in de pamfletten die tijdens deze bijeenkomsten worden uitgedeeld staat te lezen dat ‘Myanmar wordt bedreigd door het gevaarlijkste en krachtigste gif, gevaarlijk genoeg om de ganse beschaving uit te roeien.’De Rohingya zijn een etnische groep die hoofdzakelijk in Birma leven en de soennitische vorm van de islam beleven. De haatcampagne tegenover deze moslims heeft in Birma geleid tot een massale boycot van moslimgoederen en heeft ook een einde gemaakt aan de vreedzame samenleving voor dewelke Birma tot nog toe moest doorgaan. 90% van de Birmanen zijn boeddhisten en dat geldt voor al wie naam heeft in het leger, de politiek, de zakenwereld en de politie. Het percentage moslims schommelt naargelang de bron tussen de 4 en 8% op een totale bevolking van 55 miljoen.
Maar volgens Wirathu – die zichzelf de Birmaanse Bin Laden noemt – baren moslimvrouwen meer kinderen dan boeddhisten en kopen moslims massaal grond op in het land. Zijn haatspeeches hebben de boeddhistische gemeenschap wereldwijd verontrust. De Dalai Lama heeft gereageerd door te stellen dat moorden in de naam van religie ‘ondenkbaar’ was. De wereld was gewend geraakt aan het zachte imago van het door de Dalai Lama gepropageerde boeddhisme, die er in slaagde om van zijn godsdienst een globale etalage voor vrede en wederzijds begrip te maken. Maar beelden van Birmaanse boeddhisten die met zwaarden gewapend de strijd tegen moslims aangaan hebben dat beeld grondig verstoord. Geschat wordt dat de voorbije maanden zo’n 200 moslims gedood werden in rellen, terwijl 150.000 mensen uit hun huizen werden verjaagd. In mei konden de autoriteiten een bomaanslag in de Birmaanse ambassade in Djakarta op het nippertje voorkomen. De aanslag moest als vergelding dienen voor de aanslagen tegen moslims.
Nobelprijswinnares Aun San Suu Kyi houdt ondertussen afstand. Wel sprak ze zich uit tegen de invoering van een wet die Rohingya verbiedt om meer dan twee kinderen te krijgen. ‘Als zo’n wet bestaat is ze in strijd met de mensenrechten’, zei ze. Over het geweld tegen moslims zei ze niets. Wie dat wel deed was Time Magazine, dat Wirathu op zijn cover plaatste met als titel: ‘The Face of Buddhist Terror’. De machtshebbers in Myanmar haalden het nummer daarop gelijk uit de handel.
Volgens Nourdeen Wildeman, een Nederlander van christelijke komaf die op 24 jarige leeftijd moslim is geworden, heeft Suu Kyi een goede reden voor wat hij haar ‘oorverdovend stilzwijgen’ noemt.
‘In 2015 zijn er nieuwe verkiezingen in Myanmar en Suu Kyi is een grote kanshebber. Maar juist het electoraat dat opkijkt naar Suu Kyi, kijkt neer op de Rohingya’s. Als er iets is waar ze geen enkel politiek gewin uit kan halen, dan is het wel dat ze zich uitspreekt tegen de etnische zuivering van de impopulaire bevolkingsgroep in haar land.’In tegenstelling tot andere conflicten, zoals de burgeroorlog in Syrië, komen er niet dagelijks haarscherpe videobeelden uit de regio. (…) De enige hoop is de constante focus van de Verenigde Naties, Human Rights Watch en andere mensenrechtenorganisaties die dit impopulaire en onbekende conflict op de internationale agenda proberen te krijgen, schrijft Wildeman. Tot het zover is houden de Rohingya’s hun kinderen best van straat.