Key takeaways

• Uitsluitend vertrouwen op CO2-verwijderingstechnologieën als tweesnijdend zwaard tegen klimaatverandering zou onvoldoende zijn als de opwarming van de aarde de kritische drempel van 1,5 graden Celsius overschrijdt.
• Het opschalen van deze technologieën heeft te maken met uitdagingen zoals het smelten van de permafrost en het krimpen van veengebieden waarbij methaan vrijkomt, wat de opwarming verder verergert.
• Om de wereldwijde klimaatdoelstellingen te halen, is een aanzienlijke toename tot 7 à 9 miljard ton CO2-verwijdering per jaar nodig, wat beperkingen heeft bij het uitbreiden van het bosareaal en het permanent vastleggen van koolstof.

Hoewel technologieën voor het verwijderen van kooldioxide (CDR) veelbelovend zijn voor het beperken van de klimaatverandering, waarschuwen wetenschappers dat alleen vertrouwen op deze technologieën onvoldoende zal zijn als de opwarming van de aarde de kritische drempel van 1,5 graden Celsius overschrijdt. Zelfs met een succesvolle implementatie van CDR zou de wereld nog steeds te maken krijgen met ernstige gevolgen zoals een stijgende zeespiegel en veranderde oceaanstromingen.

Mogelijkheden en beperkingen

Het IPCC (het Intergovernmental Panel on Climate Change) erkent dat CDR de opwarming kan vertragen door de hoeveelheid broeikasgassen in de atmosfeer te verminderen. De effectiviteit is echter beperkt tot temperatuurbeheersing, waardoor andere gevolgen van klimaatverandering niet worden aangepakt. Wetenschappers benadrukken dat zelfs als de temperaturen dalen, de algehele toestand van de planeet aanzienlijk anders zal zijn.

Uitdagingen en overwegingen

Onderzoek gepubliceerd in Nature benadrukt de uitdagingen die gepaard gaan met het alleen vertrouwen op CDR. Het opschalen van deze technologieën is misschien niet zo eenvoudig als verwacht door factoren als smeltende permafrost en krimpende veengebieden die methaan vrijmaken, waardoor de opwarming nog verder toeneemt.

Bestaande capaciteit en toekomstige behoeften

Momenteel verwijdert de bestaande CDR-capaciteit jaarlijks ongeveer 2 miljard ton CO2. Om de wereldwijde klimaatdoelstellingen te halen, is een aanzienlijke toename tot 7 à 9 miljard ton per jaar nodig. Er zijn echter beperkingen aan het uitbreiden van het bosareaal en het permanent vastleggen van koolstof, terwijl de huidige technologieën duur blijven.

Biodiversiteit, voedselproductie en de gevolgen

Daarnaast kan het prioriteren van land voor koolstofbeheer een negatief effect hebben op de biodiversiteit en voedselproductie. Zelfs onder de meest optimistische emissiereductiescenario’s erkent het laatste rapport van het IPCC een mogelijke lichte overschrijding van 1,5 graden Celsius. Om een dergelijke overschrijding te keren, zouden enorme hoeveelheden CO2 moeten worden verwijderd – ongeveer 220 miljard ton voor een overschrijding van 0,1 graad Celsius en meer dan een triljoen ton voor een overschrijding van 0,5 graad Celsius.

Aanzienlijke risico’s en onambitieuze emissiereducties

De risico’s in verband met het overschrijden van de drempel van 1,5 graad zijn aanzienlijk en worden volgens wetenschappers vaak onderschat. Zij benadrukken dat alleen ambitieuze emissiereducties op korte termijn de risico’s van klimaatverandering effectief kunnen beperken.

Wil je toegang tot alle artikelen, geniet tijdelijk van onze promo en abonneer je hier!