De gok van Vooruit: kan Depraetere, als ultieme ‘beschermer van de koopkracht’, een tweestrijd met Van Grieken claimen? TV-duel onderstreept de aartsmoeilijke rode ambities

De gok van Vooruit: kan Depraetere, als ultieme ‘beschermer van de koopkracht’, een tweestrijd met Van Grieken claimen? TV-duel onderstreept de aartsmoeilijke rode ambities
Partijvoorzitters Melissa Depraetere (Vooruit) en Tom Van Grieken (Vlaams Belang) – Getty Images

Vooruit zoekt al weken expliciet de marktleider, Vlaams Belang, in hun kiescampagne. Gisteren kregen de Vlaamse socialisten wat ze wilden: een rechtstreeks en lang tv-duel tussen Melissa Depraetere (Vooruit) en Tom Van Grieken (Vlaams Belang). Daarbij zette Depraetere haar socialistische partij als ultieme beschermer van de koopkracht in de markt, en verdedigde ze eigenlijk als enige regeringspartij expliciet het Vivaldi-beleid. Maar tegelijk koppelen de socialisten er een verhaal van “een bedreiging van extreemrechts” aan. “Vlaams Belang wil éérst heel het land splitsen, voor ze iets aan de andere problemen willen doen. U weet net zo goed dat er dan nooit iets gebeurt aan de koopkracht”, beet ze Van Grieken toe. De vraag voor Depraetere blijft of die aanpak lukt: de strategie werd opgebouwd vanuit de veronderstelling dat Vooruit de marktleider in het centrum en op links is, zoals maandenlang in peilingen bleek. Alleen lijkt die positie na het debacle rond Conner Rousseau en vooral interne spanningen gesmolten als boter in de zon. De vraag is of een comeback van die laatste dat zelfs nog kan keren.

In het nieuws: Vooruit dipt in de peilingen. 

De details: ”Als het over personen gaat en niet zozeer over de inhoud, dan heb je dat effect wel vaker”, zo sust Depraetere. Donderdag staat in Antwerpen voor de Vooruit-afdeling een belangrijke vergadering op de agenda: begraaft de partij daar haar conflict, of maakt ze de put nog dieper? In elk geval wordt de ‘grote strijd’ met Vlaams Belang zo wel moeilijker en moeilijker om geloofwaardig verkocht te krijgen.

  • “Meneer van Grieken, het eerste wat u zal doen als u aan de macht komt, het staat letterlijk in uw programma, ik heb het meegebracht, is duidelijk. ‘Is het fiscaal plan van het Vlaams Belang haalbaar en betaalbaar? Niet in de Belgische context.’ U schrijft het zelf. Dus eerst het land splitsen, eerst een immigratiestop. Ja, u weet net zo goed als ik dat er dan nooit iets gebeurt aan de koopkracht.”
  • Het was exact dat, waarvoor Depraetere naar de VRT-studio’s was afgezakt. Daar gaf Terzake in een uitzonderlijk lang tv-debat nog eens de kans aan twee partijleiders om stevig in debat te gaan voor de verkiezingen. Een kans die Depraetere met beide handen wilde grijpen.
  • “Wij zijn in de federale regering gestapt met de boodschap dat wij dat alleen maar zouden doen als mensen er op vooruit zouden gaan. We hebben de pensioenen verhoogd, de lonen, de facturen verlaagd en in de zorg geïnvesteerd. (…) Ik maak mij zorgen als het Vlaams Belang aan de macht zou komen in ons land: dat het omgekeerde dan gebeurt. Dat zien we eigenlijk overal waar extreemrechts in de wereld aan de macht komt: dat de koopkracht daalt”, zo haalde Depraetere uit.
  • Het strijdplan voor de socialisten is immers al langer duidelijk: de thema’s ‘koopkracht’ en ‘Vlaams Belang’ aan elkaar binden. En daarbij zichzelf uitroepen als “beste beschermer” van die koopkracht, op links en in het centrum. 
  • “U zegt dan gewoon tegen de mensen, ‘uw loon verhogen, dat kan pas nadat het land gesplitst is, nadat er een migratiestop is, dat is gewoon niet realistisch”, zo duwde Depraetere door. “De koopkracht kan niet verhoogd worden, omdat u de bodemloze Waalse putten moet vullen van uw zusterpartij de PS”, zo schoot Van Grieken terug.
  • Hij antwoordde met zijn eigen stokpaardje: een kiescampagne die vooral ‘verandering’ belooft, eerder dan de ‘zekerheid’ van Depraetere: “Het is waar, wat u zegt. Er is één alternatief voor al die andere partijen. Als je op al die andere partijen stemt, van N-VA tot Groen aan toe, op een of andere manier zijn dat coalitiegenoten en bondgenoten. Dan weet je wat je krijgt. Meer migratie, meer staatsschuld, meer onveiligheid. Wilt u iets anders? Wilt u een echt alternatief? Dan is er maar één alternatief. Dat is het Vlaams Belang.”

De essentiële vraag: Kan Vooruit dé uitdager zijn van Vlaams Belang, zoals de partij probeert?

  • Tegelijk moest Depraetere wel duiden in het debat waarom ze haar partij ziet wegglijden in de peilingen. De cijfers van de laatste maanden tonen systematisch aan dat de gouden tijden, waarin Vooruit ongenaakbaar de derde plek in het landschap pakte en tot bijna 17 procent piekte, voorbij zijn. Vorige week haalden Depraetere en co nog amper 11,4 procent, de slechtste peiling in vier jaar tijd. Cd&v sprong voor het eerst sinds lang weer naar de derde plek.
  • Heel het beeld van Vooruit als grote uitdager op links voor de extreemrechtse marktleider kreeg daarmee meteen een stevige barst. Heeft Vooruit wat te hoogmoedig ingezet, uitgaande van die positie van ‘leider op links’ en snakt ze nu al naar adem, in de campagne? Die analyse wordt alvast op andere hoofdkwartieren gemaakt, ook bij de linkse partijen. 
  • In het debat spaarde Van Grieken zijn ‘uitdager op links’ vervolgens niet over de slechte peilingen: “Dat is omdat u inzet op antipolitiek. U heeft de afgelopen maanden niet over uw programma gesproken, maar campagnes gevoerd met mijn gezicht erop. Een antipolitiek van jewelste. Ik denk persoonlijk dat je een positief verhaal moet uitdragen, de mensen op de eerste plaats zetten, om hen zo te charmeren. Niet door aan antipolitiek te doen en negatief zijn over anderen.”
  • “Dat is geen antipolitiek. Campagnes draaien natuurlijk rond om duidelijk te maken wat het verschil is tussen partijen”, zo repliceerde Depraetere. “U moet wat positiever in het leven staan”, daagde Van Grieken nog uit. 
  • Achteraf gezien maakte beide kampen hun eigen ‘spin’ rond het interessante duel:
    • “Hij wankelde en sprak zichzelf tegen. We hebben veel berichten gekregen daarover, we hebben de goede lijn te pakken”, zo klinkt op het rode hoofdkwartier. “Hij zet het ook letterlijk in z’n programma: ‘Eerst het land splitsen en dan pas naar de koopkracht kijken’.” 
    • “Als de grote ontmaskering was dat wij niet geloven dat je koopkracht kan versterken binnen België, zonder de belastingen te verhogen voor de PS, tja…”, zo is bij het Belang te horen. Want ook daar gelooft men wel degelijk in het thema ‘koopkracht’: “Mensen voelen dat het einde van de maand niet evident is, wat de statistieken ook mogen tonen.”

Waarom dit ertoe doet: Vooruit moet de interne rommel dringend opruimen, wil het de uitdager kunnen zijn.

  • Depraetere gaf het toe, tijdens het debat: “Peilingen, het is altijd moeilijk te zeggen aan wat het ligt, maar als er ruis is over de partij, als het over personen gaat en niet zozeer over de inhoud, heb je het moeilijker.”
  • Daarbij is er enerzijds nog altijd de vraag rond voorganger Conner Rousseau (Vooruit): neemt hij deel aan verkiezingen of niet, als lijstduwer in Oost-Vlaanderen? Hijzelf lijkt mentaal en fysiek ver: hij is nog altijd in Nederland aan de slag en wil zich daar op zijn werk focussen. 
  • “Het is nog altijd niet duidelijk. Op 13 april worden de lijsten ingediend. Op dat moment zal dat zeker ook duidelijk zijn”, zo blokte Depraetere meteen alle vragen daarover af. In recente interviews nam de Vooruit-voorzitster wel wat afstand van haar voorganger, voor het eerst: “Ja, Conner heeft me teleurgesteld. Hij kelderde wat wij samen hebben opgebouwd”, zo stelde ze in Het Laatste Nieuws
  • De vraag is tegelijk zo ook of er nog een ‘Conner-effect’ komt, als hij toch zou beslissen om zich in de strijd te gooien: in de peilingen is er nog steeds een stevige populariteit zichtbaar, maar meteen trekt de partij dan nog een keer de polemiek en controverse aan. En de vraag is of die dan de rest van de Vooruit-campagne niet zal domineren: eerder dan het favoriete thema ‘koopkracht’ wordt het dan mogelijk een plebisciet rond Rousseau.
  • Tegelijkertijd borrelt op de achtergrond nog steeds een bijzonder kwalijk verhaal: de Antwerpse afdeling van Vooruit. Daar keerde de rust nooit echt weer na het vertrek van schepen Tom Meeuws (Vooruit) die niet naliet fors te trappen naar alles en iedereen bij z’n vertrek, maar in de eerste plaats naar collega-schepen en federaal lijsttrekker Jinnih Beels (Vooruit). Die reageerde zelf, door ook publiek uit te halen, en weg te blijven op het programma-congres van Vooruit begin deze maand.
  • De schade van die acties kreeg nationale weerklank, en straalde andermaal negatief af op het merk, te meer omdat Meeus moest gaan, net als Rousseau, voor racistische uitlatingen. Donderdag staat er een grote verzoeningsvergadering op de agenda bij de Antwerpse afdeling, met als opvallendste agendapunt: “Hoe met elkaar omgaan?”. 
  • Het Meeus-kamp sleep de afgelopen dagen al de messen: zij willen hem wel zien terugkeren als lijsttrekker in oktober in Antwerpen. Maar dat lijkt voor het kamp-Beels helemaal uitgesloten. Als het daar uiteen spat, heeft Depraetere er nog een majeur probleem bij.

Tegelijk bekeken: Vlaams Belang worstelt andermaal met Filip Dewinter en zijn Chinezen.

  • “Dit zijn ouwe koeien uit de sloot, van acht jaar geleden. Of hij al dan niet eens een loempia is gaan eten met iemand?” Tom Van Grieken moest in de tv-studio’s van Terzake ook onvermijdelijk reageren op het nieuws rond zijn Antwerpse kopman Dewinter. Daarvan kwamen de onkostennota’s en briefwisseling tussen de Vlaams Belanger en de Chinese spion Changchun Shao nu naar buiten. “Dit heeft Filip in december al toegegeven”, zo stelde Van Grieken.
  • De gelekte documenten zijn toch bezwarend voor Dewinter, die het allemaal afwimpelde als ‘oud nieuws’: onder meer het feit dat hij op officiële brieven van de Kamer tekent als ‘senior political advisor’ van een Chinese organisatie, dat hij een lunch aangeeft met Kamerlid Koen Metsu (N-VA) die nooit heeft plaatsgevonden (en waarvoor hij zich al persoonlijk bij de N-VA’er excuseerde, maar meer ook niet) of dat hij een forfaitair bedrag van 3.000 euro incasseerde voor bewezen diensten, het oogt allemaal bijzonder kwalijk, zwart op wit op papier. 
  • Het staaft verder de these die ook binnen Vlaams Belang leeft: onnodige schade voor de partij, door pecuniaire motieven. “Filip heeft altijd één grote zwakte gehad, zijn drang naar inkomen, naar geld. Dat wreekt zich nu andermaal, door absoluut lunches te laten terugbetalen, zelfs lunches die er blijkbaar nooit geweest zijn”, zo zegt een Belang-bron.
  • “Straf dat u het oud nieuws noemt, want het verschil toen, was natuurlijk dat er geen bewijzen waren. En nu liggen er facturen van duizenden euro’s die gewoon door Filip Dewinter worden doorgefactureerd aan de Chinese overheid. Hij wordt omgekocht met serieuze facturen om eigenlijk aan landverraad te doen. Dewinter kiest altijd de verkeerde vrienden. Het is voor de Chinezen, voor Poetin, voor Assad. Op den duur vraag je je toch wel stilaan af of u nog u dat allemaal oké vindt in uw partij”, zo prikte Depraetere stevig naar Van Grieken.
  • Die noemde de journalisten die het verhaal brachten, van Humo en Apache, “linkse activisten”, en stelde meteen de timing van het lek in vraag: “ Zou het misschien kunnen dat die documenten nu plots opduiken? Twee maanden voor de verkiezing? Zou de uitvoerende macht niet plots willen afrekenen met een politieke tegenstander?
  • Van Grieken benadrukte meermaals dat de Staatsveiligheid zelf al Dewinter in een eerder onderzoek vrijpleitte. Hij reageerde heftig op het woord ‘spionage’ dat Depraetere liet vallen. “Ik aanvaard dit niet. Zeg mij eens welke spionage Filip Dewinter hier heeft gedaan? Welke politieke beïnvloeding is er geweest op onze partij en onze standpunten?”
  • Groen vraagt ondertussen dat Dewinter aftreedt als ondervoorzitter van het Vlaams Parlement. De vorige keer, toen ze een klacht voor de deontologische commissie lanceerden, kwamen ze van een kale reis terug, wegens “geen nieuwe elementen”. De kans is groot dat Groen opnieuw bot vangt: enkel PVDA leek tot nu toe de vraag tot ontslag te steunen. 

Gevolgd: Opnieuw boerenprotest in Brussel, de landbouwers komen met een nieuwe tactiek.

  • In Brussel vandaag opnieuw pure verkeersellende. Er wordt nog eens geprotesteerd door de landbouwers. Ze blijven zich verzetten tegen de Europese Natuurherstelwet, ook al lijkt die gesneuveld na het ‘njet’ van Hongarije. Vandaag komen de Europese ministers van Landbouw samen om daar verder over te vergaderen. De boeren krijgen nu al een derde van de volledige EU-begroting.
  • Het protest concentreert zich in de Europese wijk. Tractoren blokkeren de weg nabij het Schumanplein, en de politie probeert dit te doorbreken. Daarbij zouden voertuigen in beslag zijn genomen, weet de VRT. Verschillende tunnels naar het centrum van Brussel zijn afgesloten. Sommige metrostations zijn moeilijk bereikbaar en bussen volgen omleidingen, waarschuwt de MIVB. Ook zijn er files ontstaan op de E40 vanaf Luik. Vanuit Vlaanderen bleven de files in de ochtendspits wel beperkt.
  • Volgens de boeren zelf gaat het vooral om een “symbolische actie”. In de Wetstraat, ter hoogte van het kruispunt met de Willem de Zwijgerstraat, is een actiemoment voorzien. Op het Luxemburgplein werd een grote stropop neergezet door de landbouwers en zal er ook “een bos geplant worden”. Daarbij willen de actievoerders vooral onzichtbaar blijven: bewakingscamera’s rond het plein werden verduisterd om identificatie tegen te gaan.
  • Niet toevallig werden recent drie boeren die agenten bedreigd of verwond hadden op de betoging van februari, geïdentificeerd aan de hand van camerabeelden. Een van hen zal alvast voor de rechter moeten verschijnen, de andere twee worden nog verhoord.
  • Louter symbolisch blijken de protesten echter niet te zijn: de boeren schuwen andermaal het geweld niet. Rond 11 uur kwam het tot een bitse confrontatie met de politie, en de sfeer rond de Wetstraat werd steeds grimmiger. De landbouwers gooiden met eieren naar de pers, de ordediensten kregen stro, mest en zelfs vuurwerk naar zich toegeworpen. Daarop werd onvermijdelijk het waterkanon en ook traangas ingezet in een poging de woedende menigte uiteen te drijven.

Genoteerd: VRT-baas Delaplace moet inbinden, de documentaire over Bart De Pauw wordt toch uitgezonden.

  • De heisa rond tv-maker Bart De Pauw kent geen einde. ‘Het proces dat niemand wou’, een documentairereeks waarin de slachtoffers aan het woord komen die door De Pauw belaagd werden, zal nu toch op de VRT worden uitgezonden. CEO Frederik Delaplace zou de documentaire eigenhandig uitgesteld hebben om “gesprekken tussen De Pauw en de slachtoffers alle kansen te geven”, maar moet nu mea culpa slaan.
  • Die ommezwaai komt er nadat meer dan 200 mensen uit de cultuur- en tv-wereld een brief stuurden naar Vlaams minister van Media Benjamin Dalle (cd&v), waarin ze hem opriepen om te onderzoeken hoe Delaplace “de macht had om omwille van vage redenen, de uitzending van een belangrijk document over grensoverschrijdend gedrag in datzelfde landschap uit te stellen, en wie weet wel gewoon te annuleren”.
  • De VRT gaat door het stof en laat weten dat de reeks vanaf woensdagavond zal worden uitgezonden op Canvas. Volgens de omroep is er een “inschattingsfout” gebeurd: “De indruk is gewekt dat er voorwaarden waren gekoppeld aan eventuele gesprekken en dat VRT die voorwaarden ondersteunde”. Het heeft weinig zin om de reeks nog langer uit te stellen, aldus de VRT.
  • Dalle reageert opgelucht en spreekt zich daarbij opvallend genoeg uit over het zendschema van de openbare omroep, en zet ‘zijn’ CEO in de wind: “De beslissing om de uitzending van ‘Het proces dat niemand wou’ te hernemen, is de juiste. Het zorgt voor de duidelijkheid die nodig was, in het belang van de betrokken vrouwen.”

Gelezen: Wallonië kan eigenlijk beter, “gezien hun concurrentievermogen”, maar dat gebeurde de afgelopen twintig jaar niet, zegt de Nationale Bank.

  • Een interessante studie, waar de Nationale Bank mee uitpakt, brengt eigenlijk geen prettig nieuws. Want men ging aan de slag om alle 242 Europese regio’s die vergelijkbaar zijn met een Belgische provincie te evalueren, en te focussen op de zogenaamde ‘transitieregio’s’, zeg maar gerust de zwakke broertjes van Europa, waar de welvaart maar tussen de 75 en 100 procent van het Europese gemiddelde ligt. 
  • Meteen vergeleek men twee zaken: de groei per regio en finaal de welvaart per regio tussen 1997 en 2019. Daarbij stelt de Nationale Bank dat Wallonië eigenlijk start vanuit een pak troeven, ten opzichte van andere zwakkere regio’s, vooral in Zuid- en Oost-Europa.
    • Want de bevolking is gemiddeld jonger en groeit goed.
    • De infrastructuur is meer dan deftig.
    • Er is toegang tot rijke afzetmarkten vlakbij, 
    • Er zijn wel wat technologische spelers al aanwezig onder de bedrijven. 
    • En er zijn genoeg terreinen
  • “Het regionale concurrentievermogen ligt in Wallonië hoger dan het gemiddelde in de Europese Unie. Dat vertaalt zich echter niet in betere economische prestaties en een hoger welzijn”, staat letterlijk in het rapport. Het ligt dus aan iets anders. 
  • Want feit blijft: Henegouwen, Luik, Namen en Luxemburg gingen er niet significant op vooruit. Ze blijven allen in de categorie van lage economische groei en lage welvaart. Wel is het zo dat binnen Europa die klim uit het dal maar moeilijk te maken is: enkel regio’s in Oost-Europa en met name in Oost-Duitsland maakten wél die sprong. Waals-Brabant is overigens de uitzondering in Franstalig België: het zit zowel qua groei als welvaart op de Vlaamse niveaus. 
  •  “De transitieregio’s, waar het grootste deel van Wallonië onder valt, zitten al twee decennia vast in een regionale ontwikkelingsval”, zo staat in het rapport. “De Waalse provincies hebben, met uitzondering van Waals-Brabant, hun relatieve positie qua economische activiteit niet kunnen verbeteren.”
  • Niet toevallig wijst men op de lage werkzaamheidsgraad in de Waalse provincies. Bovendien werkt een bovengemiddeld aantal mensen in de publieke sector, in vergelijking met de rest van Europa: de provincie Namen is de Europese kampioen op dat vlak. 
  • Het is daar dat de Nationale Bank oplossingen ziet:
    • Er moet een hogere werkzaamheidsgraad komen.
    • Beter onderwijs ook: te veel mensen raken niet verder dan lager secundair.
    • En een hogere productiviteitsgroei.

Op de agenda: Een nieuw rondje topbenoemingen voor het leger, de politie en de Staatsveiligheid.

  • Vivaldi is aan de laatste weken regeren toe, en traditioneel regelt men dan nog een paar grote benoemingen in de administratie: netjes volgens politieke evenwichten.
  • Zo moet de Staatsveiligheid een definitieve baas krijgen, tot nu toe vulde Francisca Bostyn die functie ad interim in. Ze krijgt meer dan waarschijnlijk nu definitief de job, en heeft een duidelijk oranje stempel: ze was onder meer kabinetschef bij Koen Geens (cd&v), toen die minister van Justitie was. 
  • Voor het leger moet er een opvolger komen voor admiraal Michel Hofman, de Chef Defensie of ‘CHOD’, wat vroeger de ‘stafchef’ heette (bij Defensie houden ze wel van een extra afkorting). 
  • Omdat de huidige CHOD van de zee-component komt, en de vorige van de land-component, is het nu aan de lucht-component. En dan is meteen Frederik Vansina de gedoodverfde kandidaat: het was ook Ludivine Dedonder (PS) die hem naar voor schoof, al is hij niet meteen een PS-man
  • Eerder iemand die intern erg hoog aangeschreven staat, een bijzonder goede relatie met het Paleis heeft (hij werkte tweemaal rechtstreeks voor de koning) en die perfect tweetalig is. En nog een voordeel: officieel is Vansina van de Nederlandstalige kant, terwijl Hofman net Franstalig is. Ook dat werkt met een beurtrol bij Defensie.
  • Ook bij de federale politie kijkt men naar een nieuwe baas. Daar tipt iedereen op de interim-baas Eric Snoeck, die nu al de job heeft. De Luikenaar was jarenlang directeur van de Federale Gerechtelijke Politie in zijn thuisstad, tot hij vorig jaar commissaris-generaal van de politie werd, omdat voorganger Marc De Mesmaeker niet verder ging. Snoeck kwam als beste uit de testen. 

On the campaign trail: De PS is als de dood over de rituele slachting in Brussel, als verkiezingsthema. Geen code over dierenwelzijn dus, nu binnen de regering.

  • Het was een zaak die de Brusselse politiek in 2022 diep verdeelde, en eigenlijk ook elke Franstalige partij, plus Vooruit, verscheurde: een verbod op onverdoofd slachten, wat vaak om religieuze redenen wordt gedaan. Dat onverdoofd slachten is ondertussen in Vlaanderen en Wallonië verboden, maar in het Brussels Gewest sneuvelde een soortgelijk verbod in het Parlement, na een reeks woelige debatten.
  • Maar nu lijkt de zaak plots terug, via de achterdeur, binnen de Brusselse regering. Brussels minister Bernard Clerfayt (Défi) komt, toeval of niet, nu met een Code voor Dierenwelzijn. Die tekst zou niet opnieuw het gevoelige onderwerp van onverdoofd slachten aanraken. Maar voor de PS, en met name minister-president Rudi Vervoort (PS), is het risico te groot dat “ook partijen van de meerderheid straks amendementen gaan indienen”, zo weet La Libre.
  • Met andere woorden: de Code voor Dierenwelzijn zou plots het debat weer kunnen laten ontvlammen. Ze vertrouwen DéFI, het links-liberale partijtje dat zo worstelt met zichzelf, voor geen haar: die heeft zich altijd willen profileren op het thema. Ook vanuit de oppositie, met de MR, N-VA en Vlaams Belang, is de kans groot dat er dan zo’n amendementen zouden komen. 
  • Meer nog: bij Ecolo heeft men de houding toch strakker gemaakt, daar is men niet langer voorstander om onverdoofd slachten nog toe te staan. En ook Les Engagés zijn duidelijker geworden in hun positie. Plus: Youssef Handichi is overgelopen van de PVDA-PTB naar de MR, en moet daar nu wel voor zo’n verbod stemmen. Het zou wel eens kunnen dat er deze keer dus wél een meerderheid zou zijn.
  • En daar heeft de PS dus geen zin in, dan moet Ahmed Laaouej (PS), die de lijst trekt in Brussel voor de PS, plots aan zijn traditionele achterban gaan uitleggen dat zo’n verbod er toch is gekomen. Het is beter gewoon de code een stille dood laten sterven, is dus de PS-houding. Bij Ecolo zijn ze er niet rouwig om: een nieuw standpunt betekent nu ook niet dat het al te luid in de markt gezet moet worden.

On the campaign trail (2): Cd&v gaat ‘regionaal’ en is de “enige die opkomt tegen privileges van de happy few” er is voor “heel veel hardwerkende Vlamingen die zich in de steek gelaten voelen”.

  • Vandaag een campagne-moment van cd&v aan het Atomium in Brussel, een paar dagen nadat premier Alexander De Croo (Open Vld) het nog leende voor zijn grote ‘Nuclear Summit’. Alle lijsttrekkers van de christendemocraten trokken vanmorgen vanuit hun provincie naar de hoofdstad, “weg van de Wetstraat, maar wel middenin de uitdagingen waar hun streek mee kampt en waar de inwoners van hun provincie mee geconfronteerd worden in hun dagdagelijks leven”, zo leest de perstekst.
  • Meer dan ooit zet cd&v in op een campagne waarbij ze de steden en ‘het centrum’ de rug toe keren, en radicaal voor “gans Vlaanderen” kiezen, zoals ze het noemen. Daarbij vechten ze dus tegen “de privileges van de happy few”, zonder verder te duiden wat die dan wel zouden zijn. 
  • “We zijn de enige partij die regionale accenten legt in de verkiezingscampagne en op die manier aandacht heeft voor de bezorgdheden uit de dagdagelijkse leefwereld van de Vlamingen. Wie zich in Vlaanderen geen zorgen wil maken over zijn veiligheid, betaalbare zorg in de buurt, noch over zijn inkomen, die moet bij ons zijn”, zegt Sammy Mahdi (cd&v). 
  • Bij de christendemocraten leverde de laatste peilingen pure euforie op: ze zijn plots weer de derde partij, en met iets meer dan 13 procent nog maar een stukje onder hun score van 2019. Dat was toen een historisch dieptepunt, maar het gevoel leeft dat de tanker nu gekeerd is. En zeker omdat zusterpartij Les Engagés in de peilingen in Franstalig België helemaal terug lijkt, lijken regeringsdeelname en de nodige kabinetten dan ook verzekerd. Dat is niet zonder belang voor een traditionele machtspartij zoals cd&v.

On the campaign trail (3): Georges-Louis Bouchez (MR) maakt een dure belofte: hij gaat in debat in het Nederlands, voor het eind van de campagne.

  • Bouchez was vanmorgen te gast bij journalist Thomas Gadisseux op de RTBF. Daar ging het onder meer over de plannen van de MR om meer Walen aan te moedigen Nederlands te leren én werk te zoeken in Vlaanderen.
  • Maar tussendoor toch “een kleine vraag” voor Bouchez: hoe zit het nu eigenlijk met zijn Nederlands, “want we weten dat u lessen neemt?”. Die lessen lopen ondertussen al van bij de aanstelling van Bouchez als MR-voorzitter, in 2020. “Ik praat vaak met Vlamingen als ik ze tegenkom op straat, in het Nederlands”, zo pochte Bouchez.
  • “Een interview in het Nederlands bij de VRT dan?”, zo stelde Gadisseux de vraag in de taal van Vondel. “We gaan dat doen voor het einde van de campagne en de verkiezingen. We kunnen het trouwens doen op een debat hier, tussen mij en Bart De Wever, gezamenlijk op de VRT en RTBF. Waarom niet, de uitnodiging is nu uitgestuurd!”, zo stelde Bouchez. In het Frans, uiteraard. 
Meer premium artikelen
Meer

Ontvang de Business AM nieuwsbrieven

De wereld verandert snel en voor je het weet, hol je achter de feiten aan. Wees mee met verandering, wees mee met Business AM. Schrijf je in op onze nieuwsbrieven en houd de vinger aan de pols.