Wetenschappers bij de Technische Universiteit van Denemarken in Kopenhagen zijn erin geslaagd 1,84 petabits aan data per seconde te verzenden via glasvezelkabel. Dat is genoeg om 230 miljoen foto’s te versturen, staat te lezen in Interesting Engineering.
Onderzoekers slagen erin 1,84 petabits per seconde te verzenden via glasvezelkabel. Dat is meer data dan het hele internet bevat
Waarom is dit belangrijk?
Het internet is niet meer weg te denken uit de moderne samenleving. Nu mensen online leven, leren en werken, is het echter steeds belangrijker dat een connectie snel en stabiel is. Daarom beginnen 5G en glasvezel steeds populairder te worden. Maar daar houdt het niet op. Onderzoekers zijn continu de grenzen aan het opzoeken van wat mogelijk is.De essentie: de onderzoekers zijn erin geslaagd om snelheden te behalen die miljoenen keren hoger liggen dan zelfs huidige glasvezelconnecties toelaten. Hoewel dat nog niet meteen betekent dat het internet binnenkort zo snel zal zijn, toont het wel aan dat er nog veel ruimte is voor verbetering.
- Een enkele computerchip verstuurde 1,84 petabits aan data via een glasvezelkabel. Ter herinnering: een commerciële glasvezelconnectie in België bereikt een gigabit per seconde. Met andere woorden, de onderzoekers zijn erin geslaagd een connectie tot stand te brengen die 1,84 miljoen keer sneller is dan het snelst beschikbare abonnement op de Belgische markt.
- Dat is genoeg bandbreedte om 230 miljoen foto’s per seconde te downloaden. Volgens berichtgeving van New Scientist is dat zelfs meer data dan elke seconde op het hele internet wordt verstuurd.
- Het gaat zelfs om zo’n grote bandbreedte, dat de onderzoekers zich genoodzaakt zagen om ‘dummydata’ te gebruiken. Geen enkele computer op aarde is immers in staat om zo’n grote hoeveelheid data te versturen of te ontvangen.
Opvallend: de wetenschappers die het onderzoek uitvoerden, zeiden dat de kabel die gebruikt werd slechts een vierkante millimeter dik was.
- Er werd gebruik gemaakt van een chip, die gegevensstromen in 37 verschillende secties splitste. Die werden elk door een aparte kern van de glasvezelkabel verstuurd. Elk van die kanalen werd verder opgesplitst in 223 “gegevensbrokken”, die elk bestaan uit afzonderlijke segmenten van het elektromagnetische spectrum.
- Daardoor konden gegevenspakketjes in 223 verschillende frequenties tegelijkertijd worden verstuurd, zonder elkaar te verstoren. Daardoor nam de capaciteit toe met meerdere orden van grootte.
- Wanneer de technologie op de markt kan komen, is nog niet duidelijk. Wel is het potentieel duidelijk: niet alleen kunnen internetsnelheden drastisch worden verhoogd, ook kan het behoorlijk wat goedkoper worden om data te verzenden. Intussen is het afwachten, om te zien of de technologie ook in een meer praktische omgeving even efficiënt werkt.
(ns)