Er gaat geen dag voorbij zonder dat er aandacht besteed wordt aan de klimaatcrisis. Volgens Simon Webber, Lead Portfolio Manager, en Isabella Hervey-Bathurst, Global Sector Specialist, van Schroders, is het dan ook een goed idee om te investeren in bedrijven die die problematiek willen aanpakken.

De hoge temperaturen, bosbranden en droogte in grote delen van Europa, bewijzen nog maar eens dat de klimaatopwarming geen fabeltje is. Dat is ook iets waar investeerders meer en meer rekening zullen moeten mee houden. Zo moeten de financiële instellingen bijvoorbeeld voortaan peilen naar de duurzaamheidsvoorkeuren van hun klanten wanneer ze willen starten met beleggen.

Opportuniteiten in de duurzame energiesector

Volgens de vermogensbeheerder Schroders zijn er voor beleggers heel wat opportuniteiten in de duurzame energiesector. “Beleggen in bedrijven die bezig zijn hun CO2-uitstoot te verlagen, is minder riskant zodra de toenemende regeldruk en juridisering rond CO2-uitstoot verder toenemen”, merken Webber en Hervey-Bathurst op in een analyse.

Zij halen daarin drie redenen aan om te beleggen in klimaatleiders:

• Klimaatleiders hebben een kostenvoordeel. Dat komt doordat vervuilen steeds duurder wordt vanwege de stijgende CO2-belastingen en hogere prijzen voor CO2-rechten. Ook wordt het steeds duurder om de vervuiling te compenseren.
• Klimaatleiders profiteren steeds sterker van netwerkeffecten. Bedrijven die hun totale CO2-uitstoot willen verlagen, zullen leveranciers zoeken met hetzelfde doel. Hierdoor ontstaat een positieve spiraal, waarin bedrijven dankzij hun klimaatleiderschap nieuwe opdrachten binnenhalen.
• Klimaatleiders worden minder riskante beleggingen als de druk vanuit de overheid en de samenleving toeneemt.

In hun analyse gaan ze dieper in op waarom ze ervan overtuigd zijn dat een investering in groene bedrijven minder risicovol is. “Denk bijvoorbeeld aan het verbod op het gebruik van wegwerpplastic in de Europese Unie en de uitfasering van auto’s met verbrandingsmotor in veel landen”, aldus de experts van Schroders. “In de Verenigde Staten zien we dan weer dat de staten oliemaatschappijen voor de rechter wegens de impact die ze hebben op de klimaatverandering.”

Gestrande activa

Die voorbeelden geven volgens hen een indruk van de regelgevings- en juridische risico’s die opdoemen voor bedrijven die doorgaan met vervuilen en schadelijke emissies produceren. Ze hebben het over “gestrande activa”. Dat zijn activa die minder waard blijken te zijn dan verwacht als gevolg van de veranderingen die met de energietransitie samenhangen.

Ze halen daarbij het voorbeeld van het emissieschandaal dieselgate in 2015 aan. “Volkswagen worstelt sindsdien om zijn reputatie te herstellen. Het schandaal heeft Volkswagen meer dan 32 miljard euro gekost aan reparaties, boetes en juridische kosten. Vandaag zien we dat de wagenfabrikant een grote producent van elektrische auto’s is”, klinkt het.

“Kwetsbaar zijn vooral bedrijven die sterk bijdragen aan de klimaatverandering, die niets doen aan de risico’s die klimaatverandering voor hun bedrijf meebrengt, of die zich tegenover de consument groener voordoen dat ze in werkelijkheid zijn”, gaan Webber en Hervey-Bathurst verder.

Volgens hen staan bedrijven die al stappen hebben gezet om hun uitstoot te verlagen er veel beter voor als de regelgeving wordt aangescherpt en het steeds duurder wordt eraan te voldoen. Schroders denkt daarom dat er aantrekkelijke rendementen te behalen zijn voor beleggers die de klimaatleiders kunnen onderscheiden van de achterblijvers.

(lb)