Een robot, landertje of astronaut op de maan zetten blijft een astronomisch dure operatie. Een rechtstreekse trip vergt een enorme raket en massa’s brandstof, wat onbetaalbaar is voor kleinere missies. NASA heeft voor zichzelf echter een kostenefficiëntere route verzekerd.

De uitvinding van NASA, want dat is waar het patent op rust, is geen nieuw stuk hardware of code, maar een traject. Het is een route die minder geld, brandstof en dus plaats in de raket moet kosten. Daarbovenop zou ze ook nog wat wetenschappelijke inzichten moeten bieden.

Op 30 juni heeft het patentenbureau van de Verenigde Staten het patent van NASA goedgekeurd. Het gaat om een reeks manoeuvres die na elkaar worden uitgevoerd in een soort slingerbeweging.

Geen astronauten

De techniek zou niet werken voor grote ruimtetuigen die astronauten of rovers dragen. Maar wie een pakket wetenschappelijk instrumenten op de maan wil zetten, zal dat een stuk goedkoper kunnen. Het eerste ruimteschip dat de nieuwe route wil uitproberen, zal ongeziene experimenten uitvoeren aan de achterzijde van de maan.

De Dark Ages Polarimeter Pathfinder, de Dapper in het kort, wil bijvoorbeeld een opname maken van de lage radiogolven die tijdens het ontstaan van het universum al bestonden. Daarmee hopen wetenschappers de eerste sporen van donkere materie, de bouwstenen van ons heelal, te detecteren.

Toen de eerste astronauten in 1968 naar de maan vertrokken, kostte het de crew een paar dagen om daar te geraken. Dat gebeurde echter met dure raketten die veel stuwing moeten creëren om uit de atmosfeer en zwaartekracht van de aarde te geraken.

Slinger

Er zijn dus efficiëntere wegen, waar kleinere raketten voor kunnen gebruikt worden. Tenminste, als u de tijd heeft. Mensen hebben die niet, maar robots wel. Dus kunnen zij gebruik maken van de natuurlijke beweging die de aarde maakt en een slingerbeweging richting de maan maken, die zeer weinig brandstof kost.

Het hele manoeuvre, waarbij gespeeld wordt met de aantrekkingskracht van zowel de Aarde als de maan, neemt wel nog zowat tweeënhalve maand in beslag. Dat lijkt veel, maar vergelijkbare trajecten geraakten tot dusver niet onder de 6 maanden.

Brandstof blijft nodig om een traject te kunnen corrigeren, maar elke liter minder is winst. En die winst, die kan bijvoorbeeld naar wetenschappelijke instrumenten gaan.