Nigeriaanse asielzoekers vertegenwoordigen inmiddels de helft van alle straatprostituées die in Italië actief zijn. De vrouwen worden door mensenhandelaars tot prostitutie gedwongen. Dat hebben Italiaanse politici tegen Tom Kington, correspondent van de Britse krant The Time in Rome, gezegd.

Leemtes in de Italiaanse wetten bieden volgens de politici aan criminele bendes de kans om de vrouwen – die niet gerechtigd zijn legale arbeid te verrichten – in de prostitutie te dwingen om de mensenhandelaars te betalen die hen hebben geholpen de Middellandse Zee over te steken. Tijdens de eerste helft van dit jaar hebben ongeveer 9.350 Nigerianen in Italië asiel gevraagd.

Valse verhalen

“Dit jaar zijn al 130.000 migranten en vluchtelingen vanuit Nigeria in Italië gearriveerd,” benadrukt Tim Kington. “Nigerianen vormen 13 procent van de totale groep inwijkelingen. Alleen de vluchtelingengroep uit Eritrea is nog groter.”

“Vele Nigeriaanse vrouwen zijn door de mensenhandelaars een baan in Italië – onder meer als haarkapster – in Italië beloofd, maar moeten tot de vaststelling komen dat ze in de prostitutie worden gedwongen.”

Volgens Claudio Donadel, een politicus uit Venetië die zich al twintig jaar om het lot van de Nigeriaanse prostituées bekommert, getuigt dat de vrouwen vaak drie jaar moeten werken om aan de mensenhandelaars de kosten van hun reis terug te betalen.

“Er wordt gebruik gemaakt van voodoo-rites om deze vrouwen angst aan te jagen,” benadrukt Claudio Donadel. “Het voorbije decennium zijn ongeveer tienduizend vrouwen vanuit Nigeria naar Italië gesmokkeld. Elke nacht werken drieduizend tot vierduizend Nigeriaanse prostituées langs de Italiaanse straten.”

“Daarmee vertegenwoordigen deze vrouwen de helft van de totale straatprostitutie in het land. De vrouwen worden door de mensenhandelaars gedwongen om asiel aan te vragen, waarbij hen vaak wordt opgedragen te liegen en te vertellen dat ze op de vlucht zijn voor de terroristische groep Boko Haram.”

Illegaliteit

“De mensenhandelaar weten dat die verhalen niet zullen worden geloofd, maar op die manier kan het proces met beroepsprocedures quasi eindeloos worden getrokken,” geeft Claudio Donadel aan. “Gedurende die periode kunnen de vrouwen niet worden uitgewezen.”

Op die manier kunnen de handelaars zich mogelijk tweeënhalf jaar inkomsten garanderen door de vrouwen als prostituée aan het werk te zetten.”

“De vrouwen worden tijdens de asielprocedures zelfs vaak bijgestaan door advocaten die door de mensenhandelaars worden betaald. Ook wordt vaak beroep gedaan op Nigeriaanse priesters, die met voodoo-ceremonies de slachtoffers proberen te intimideren.”

Op het einde van de asielprocedure krijgen de meeste vrouwen het bevel om het land te verlaten, maar vaak verdwijnen ze in de illegaliteit. In de vijf Italiaanse centra voor uitgeprocedeerde vluchtelingen is immers geen plaats meer.

Een aantal hulpverleners vraagt dat de vrouwen niet naar Nigeria zouden worden teruggezonden, maar in Italië hulp zouden krijgen.

“Het asiel wordt afgewezen omdat de vrouwen valse verhalen over hun vlucht hebben verteld, maar verdienen bescherming omdat ze het slachtoffer van mensenhandel zijn geworden,” wordt er opgemerkt. “Ook bij hun terugkeer in Nigeria zullen ze opnieuw in de prostitutie worden gedwongen.”

De Nigeriaanse vrouwen hebben aan de mensenhandelaars schulden die vaak tot 60.000 euro kunnen oplopen. (mah)