Binnen N-VA is de opluchting groot, nu er een stikstofdeal is. Meteen is de baan wel vrij om de poppetjes juist te zetten voor de kiescampagne.

• N-VA is in de herfstvakantie al een pre-campagne gestart die veelzeggend was: geen communautaire trom, maar een economische. De ‘Vlaamse welvaart’ wil De Wever centraal zetten en uitspelen in de komende kiesstrijd.
• Daarbij past uiteraard een regering die geen bom legt onder die welvaart, door stikstof niet op te lossen. Dat gevaar is nu afgewend. Voor Jambon persoonlijk is het pad ook helder: hij kan zich nu als de “fixer” presenteren, “de man die toch finaal met de oplossingen komt en bestuurt”.
• Elke discussie over het lijsttrekkerschap in Antwerpen lijkt zo meteen van de baan. Morgenavond beslist de partij officieel wie de lijsten zal trekken, ook in de cruciale provincie Antwerpen, waar de N-VA traditioneel altijd hoger scoort. Voor de Kamer lijkt dat een zekerheid: De Wever zelf en niemand anders zal zich federaal presenteren, om daar dan ook de cruciale onderhandelingen te gaan voeren. 
• Voor het Vlaams Parlement kan meteen Jan Jambon dan komen, wat de geruchten dan eindelijk zal doen verstommen, over een politieke begrafenis voor de man uit Brasschaat. Vandaag wordt de discussie daarover in Het Laatste Nieuws nog eens op scherp gezet, waarbij Els van Doesburg, nu schepen in Antwerpen en levenspartner van N-VA-fractieleider Peter De Roover zowaar naar voor wordt geschoven, als kopvrouw voor de verkiezingen. Haar naam viel al eerder in Gazet van Antwerpen. 
• Dat lijkt een bijzonder onwaarschijnlijk scenario, zeker voor de N-VA, waar de top toch altijd voorzichtig omgaat met de personeelspolitiek van de toppers: waarom in deze Jambon nog opzij zetten, en dan richting Europa duwen? En los daarvan: een erg groot politiek palmares heeft van Doesburg (nog) niet.
• Meteen vermijdt de N-VA dan bovendien een wat pijnlijke vraag, over wie hun kandidaat is als minister-president. Daarvoor passeerden in het verleden al de namen van Demir, maar ook Matthias Diependaele, een beetje door De Wever zelf in de markt gezet. Maar als Jambon trekt en zich gooit in de campagne, kan dat moeilijk anders dan met de ambitie om voor een tweede termijn te gaan.
• Dat De Roover bovendien zelf die deur openzette, door daarover op Villa Politica uitspraken te doen, helpt allerminst: bij N-VA wordt zo’n methode van intern druk zetten, door via de media een ommetje te doen, niet bepaald geapprecieerd. 
• Het alternatief, waarbij Jambon dan zou verkassen als Europese lijsttrekker, is hoe dan ook minder aantrekkelijk. Want daar heeft N-VA met oud-journalist Johan Van Overtveldt al een Europees Parlementslid dat constant opduikt in de lijstjes van “meest invloedrijk Parlementslid” van de Europese pers. Intern lijkt het een uitgemaakte zaak dat hij die lijst moet trekken, waarbij men ook zijn economisch profiel goed kan gebruiken, om die “Vlaamse welvaart” als kernthema te zetten.
• In de meeste andere provincies ligt het al langer vast, bij N-VA, wie de boegbeelden zijn. En daarbij mag gerust opgemerkt worden dat hier nauwelijks verrassingen inzitten: zoals gezegd, N-VA is traditioneel nooit grillig met die kopstukken, zeker niet zoals bij Open Vld bijvoorbeeld wel het geval is.
  • In Limburg is er Zuhal Demir voor het Vlaams Parlement en ondervoorzitter Steven Vandeput voor de Kamer.
  • In West-Vlaanderen trekt Jean-Marie Dedecker de Kamerlijst, en Sander Loones de Vlaamse lijst.
  • In Vlaams-Brabant is het opnieuw het duo Ben Weyts voor het Vlaams Parlement en Theo Francken voor de Kamer.
  • En in Oost-Vlaanderen verwacht iedereen Matthias Diependaele voor het Vlaamse en Anneleen Van Bossuyt voor de Kamer.