• Vermeulen legt uit hoe er nu gedacht wordt: “De basisstrategie van het klimaatakkoord van Parijs is ervoor zorgen dat er zoveel mogelijk olie en gas in de grond blijft en niet meer wordt opgepompt. Zodat die fossiele brandstoffen niet meer worden verbrand tijdens de productie van onze goederen. Het basisidee is het stoppen van de toevoer, iets waar de gas- en oliesector het niet mee eens is.”
• “Een groep klimaatwetenschappers vindt dat er een complementaire strategie is. Want als het niet helemaal lukt met het afsluiten van de toevoer, dan is er de change demand-strategie. Dat wil zeggen dat men de vraag gaat verschuiven van high naar low carbon producten. Men gaat de vraag beïnvloeden.”
• “Dat is precies wat marketeers doen: de vraag sturen. Ik probeer in mijn boek uit te leggen hoe we dat kunnen doen. Ik geef heel veel voorbeelden van bedrijven die vandaag al de switch maken van high naar low carbon. En dan heb ik het ook nog over hoe je dat geloofwaardig naar de consument kan brengen”, haalt Vermeulen aan.

Twee sturende elementen voor duurzaamheid

De details: Volgens Vermeulen zijn er twee elementen die het proces rond duurzaamheid sturen.

• “Langs de ene kant komt er heel veel wetgeving op ons af en die moeten bedrijven respecteren. Bedrijven moeten verplicht kijken naar de risico’s die zij naar de maatschappij brengen op het vlak van klimaat en de risico’s die het klimaat brengt op het vlak van bedrijfsvoering.”
• “Anderzijds komt een heel sterke drive vanuit de consument zelf. Als je aan de Belgische consument vraagt aan de consument wie een duurzame transitie moet veiligstellen, dan zegt 91 procent van de Belgen geen vertrouwen te hebben dat onze politici dit kunnen. Terwijl 83 procent van de Belgen zegt dat de bedrijfswereld dit kan. Zij hebben de leiders en de budgetten, zij weten hoe ze internationaal moeten werken.”

Greenwashing uit onwetendheid

• “De vraag van de consument en wordt alsmaar sterker. Als je dat als bedrijf ziet gebeuren, dan ga je daar op in”, aldus Vermeulen. “Er is een heel sterke beweging naar meer duurzaamheid, maar echte duurzaamheid. Want tegelijkertijd wordt het ook veel moeilijker om te greenwashen, want er komt alsmaar meer wetgeving op ons af die dat gaat verbieden.”
• “Maar we hebben ook onderzoek gedaan naar duurzame campagnes. Bijna zes op de tien vertoont één of meerdere vormen van greenwashing. Dat heeft meer te maken met een gebrek aan discipline en kennis dan met een gewilde vorm van liegen.”
• “Marketeers zijn niet helemaal mee met de wetgeving of duurzaamheid en geven hun producten dan een label wat niet helemaal klopt. Maar dat gaat er stilletjes aan uit. Die cijfers zijn aan het dalen, en gecombineerd met de wetgeving gaat dat tot de norm herleid worden”, besluit Vermeulen.