‘Steve Jobs werd geboren in 1955, een tijdperk van telefoons met een draaischijf en computers zo groot als kamers. Hij stierf op 5 oktober 2011, nadat hij computers in een telefoon had weten plaatsen en die telefoon in de broekzak van 120 miljoen mensen.’
Weinigen omschrijven de verwezenlijkingen van Apple-stichter Steven Paul Jobs (1955-2011) beter dan journalist Jim Alley dat met deze openingszin deed in het extra nummer dat Bloomberg Business News kort na Jobs overlijden aan hem wijdde.
Steve Jobs was allerminst een ‘likeable guy’
Hoewel in de dagen na zijn dood de ene na de andere hagiografie verscheen, was Jobs allerminst een ‘likeable guy’. Hij stond vooral bekend om zijn vaak onwaarschijnlijk ruwe en kleinerende omgang met werknemers. Vele onder wie publiekelijk in hun hemd werden gezet wanneer ze niet exact hadden gedaan wat hij hen had opgedragen. In zijn drang naar perfectie zette Jobs beleefdheid en empathie graag opzij.
In zijn boek ‘Idea Man: A Memoir by the Co-founder of Microsoft‘ beschrijft Paul Allen zo’n ontmoeting met Steve Jobs. Allen en Bill Gates waren naar Californië afgereisd voor de eerste demo van de Mac. Jobs en Andy Hertzfeld (die door sommigen als een pionier onder de softwareontwikkelaars wordt beschouwd en tussen 2005 en 2013 bij Google zou werken, alvorens met pensioen te gaan) zouden de Mac presenteren. Maar na één minuut sloeg de machine tilt. ‘Wat gebeurt hier godverdomme?’, snauwde Jobs Hertzfeld toe. Die had waarschijnlijk de ganse nacht doorgewerkt om de machine klaar te krijgen en had nu veel zin had om onder de tafel te kruipen.
‘Deze kerels komen helemaal hiernaartoe om dit ding te zien en dit is het beste dat we voor elkaar krijgen? Dit is het beste dat we voor elkaar krijgen? Dertig seconden en dan loopt ie vast? Wat is er godverdomme aan de hand met jou?’
Grenzen verleggen
Jobs was een genie en een van de meest succesvolle entrepreneurs van zijn tijd. Hij slaagde er ook telkens opnieuw in op ingenieuze wijze de lat hoger te leggen. Opdat zijn werknemers keer op keer hun grenzen zouden verleggen. Dat mag blijken uit de volgende anonieme getuigenis van een Apple-werknemer in het Amerikaanse webmagazine The Atlantic:
Toen ingenieurs het allereerste prototype van de iPod af hadden, presenteerden ze dat aan Steve Jobs om zijn fiat te krijgen. Jobs speelde met het gadget, onderwierp het aan een onderzoek, woog het met zijn handen en zei dat het niet goed genoeg was. Het was te groot. De ingenieurs antwoordden dat ze de iPod opnieuw moesten uitvinden wilden ze hem nog kleiner maken; het was gewoon onmogelijk.
Jobs was even stil. Hij stond recht, wandelde naar het aquarium aan de andere kant van de kamer en gooide de iPod erin. Toen die op de bodem belandde begonnen kleine luchtbellen uit het apparaat naar boven te borrelen.
‘Dat zijn luchtbellen,’ snauwde Jobs. ‘Dat betekent dat er nog ruimte vrij is. Maak ‘m kleiner.’
Dat Jobs ook een menselijke kant had, mag blijken uit onderstaande passage van een interview dat hij in 2007 samen met Bill Gates gaf.