In het Zwitserse Davos is dinsdag het World Economic Forum (WEF) van start gegaan. Volgens sommigen is dat ‘het jaarlijkse galabal van het überkapitalisme’. Anderen hebben het dan weer liever over ’ ‘s werelds duurste netwerkevenement’.

Davos: “Money, money, money… it’s a rich man’s world”

De pakweg 120 organisaties die deelnemen betalen een jaarlijkse bijdrage van 600.000 Zwitserse franc (530.000 euro). Voor dat bedrag mogen ze zich ‘strategisch partner’ noemen. Voor die prijs krijgen ze 4 all-access tickets voor het forum. Elke bijkomende gast moet 27.000 francs (24.000 euro) per ticket extra ophoesten. De toegangsprijs lijkt niet direct de grootste zorg van de deelnemers. Zo worden dit jaar 1.700 privé-jets verwacht in het Alpenstadje waar de bevolking tijdens de vierdaagse in omvang verdriedubbelt.

Het dreigt een editie in mineur te worden. Publiekstrekkers als de Franse president Emmanuel Macron en zijn Amerikaanse ambtsgenoot Donald Trump gaven last minute nog forfait. Macron omdat hij in tijden van ‘gele hesjes’ niet in de buurt van de globale elite wil worden gespot.  Trump slaagt er aan het thuisfront -ondanks zijn zelfverklaard onderhandelingstalent – maar niet in een crisis van eigen makelij te bezweren.

Davos: op de agenda van Big Tech staat boetedoening

Wel massaal aanwezig is de beau monde van de techwereld. Maar mensen als Sheryl Sandberg (Facebook), Dara Khosrowshahi (Uber Technologies) en Marc Benioff (Salesforce.com) zullen niet langer als ‘de verlichte redders van het universum’ worden verwelkomd. Die eer viel hen pakweg 10 geleden nog wel te beurt.

Vorig jaar had Big Tech op het WEF de wind van voren gekregen. Een aantal techleiders had zijn aanwezigheid toen als een vorm van boetedoening moeten ervaren. Want overheden, bedrijfsleiders, maar vooral het volk kijken met toenemende achterdocht en wantrouwen naar de steeds verder uitbreidende macht en invloed van Silicon Valley.

Facebook & co: “Casino’s die enkel de verslaving van hun klanten nastreven”

De controversiële Amerikaans-Hongaarse investeerder George Soros vergeleek vorig jaar de grote internetbedrijven met ‘casino’s die met voorbedachte rade hun bezoekers verslaafd maken aan de diensten die ze aanbieden’. Het is die uitspraak die Sandberg er toe zou brengen een dubieus onderzoek te laten verrichten naar de drijfveren van de bekende investeerder-filantroop.

Toch worden de problemen van Big Tech dit jaar grotendeels overschaduwd door de hoofdbrekens van de wereld. Politici en bedrijfsleiders zullen elkaar in Davos ontmoeten in de schaduw van toenemend nationalisme, van de  Britse en vooral de Amerikaanse politiek die letterlijk en figuurlijk muurvast zitten en van de zware hypotheek die op de internationale instellingen en handelsorganisaties rust.

“Economisch nationalisme is er om te blijven”

Ook Satya Nadella, de CEO van Microsoft, wordt deze week in de Zwitserse Alpenstad verwacht. Die deed vorige week tegenover een reeks journalisten al een paar opgemerkte uitspraken.

“De globaliseringsfase is voorbij. Dit economische nationalisme – of hoe men het ook noemen wil – is geen overgangsfase. Het blijft. Techbedrijven moeten hun koloniale geestesgesteldheid opgeven. Ze moeten ophouden met winsten uit landen te zuigen en er niets in ruil achter te laten. De globalisering was fantastisch, op het uithollen van de middenklasse na. En dat in grote delen van de wereld. Een bedrijf als Microsoft zal worden verjaagd, tenzij we een economisch surplus creëren in elk land waar we actief zijn.”

Privé-ondernemingen nemen taken van de overheid over

Microsoft beloofde ondertussen al 500 miljoen dollar te investeren in betaalbare woningen in de regio Seattle, waar naast de softwarereus ook e-commercegigant Amazon de prijs van vastgoed door het dak heeft gejaagd. Verwacht wordt dan ook dat privé-ondernemingen steeds vaker functies zullen overnemen die vroeger tot de taken van de overheid behoorden. Naar alle verwachtingen zullen deze week in Davos een ganse reeks gelijkaardige initiatieven worden aangekondigd.

Bonus: Les Folies de Davos

De 26 rijkste mensen ter wereld bezitten samen even veel als de 50% armsten van de wereldbevolking. Vorig jaar was diezelfde hoeveelheid geld nog in handen van 43 miljardairs.

De CEO’s van de grootste Amerikaanse bedrijven verdienen vandaag gemiddeld 312 keer het loon van een ‘gemiddelde werknemer’. In 2009 was dat nog 200 keer en eind jaren tachtig van vorige eeuw 58 keer.

Zaten ‘s werelds miljardairs in 2009, net na de financiële crisis, op een berg geld van 3.400 miljard dollar (3.000 miljard euro), dan was die in 2017 al opgelopen tot 8.900 miljard dollar (7.800 miljard euro). Een stijging van 261% De 3,8 miljard armste mensen op aarde zagen hun bezit vorig jaar daarentegen net met 11% slinken.

Bij het Steigenberger Grandhotel Belvédère, een van de hotels waar gasten na de workshops samenstromen, kost een hotdog 38 Zwitserse franc (33 euro).

Wie zei ook alweer dat de middenklasse de ruggengraat van de samenleving is?