De regering van de Verenigde Staten (VS) en congresleden van de Democratische Partij zijn bezorgd over het lot van een wetsvoorstel dat de productie van halfgeleiders in het land moet opkrikken. Het plan wordt momenteel gegijzeld door Republikeinse congresleden.
Senatoren van de ‘Grand Old Party’ (GOP), ofwel de Republikeinen, willen het wetsvoorstel – dat 52 miljard dollar aan financiering voor de Amerikaanse chipindustrie moet voorzien – momenteel niet doorvoeren. Dat doen zij omdat hun Democratische tegenhangers met een apart pakket komen, dat betrekking heeft op energie en de economie.
De Republikeinse congresleden zijn bang dat het Democratische initiatief ervoor zou zorgen dat kleine bedrijven meer belast zouden worden en de economie zou schaden, een beschuldiging die de partij van Joe Biden ontkent. Zij zouden de chipdeal – waar de meeste Republikeinen voorstander van zijn – nu gijzelen om druk te zetten op het aparte Democratische wetsvoorstel.
Amerika wil wereldleider worden op vlak van chipproductie
Er staat veel op het spel voor beide partijen. Hoewel een versie van het Amerikaanse chipplan al een half jaar geleden werd goedgekeurd door zowel de Senaat als de Kamer van volksvertegenwoordigers van het Amerikaanse Congres, laat de implementatie ervan op zich wachten.
Volgens de Amerikaanse secretaris van Koophandel Gina Raimondo neemt de druk nu toe. Chipfabrikanten uit een aantal landen, waaronder Zuid-Korea, Japan, Frankrijk, Duitsland en Singapore willen fabrieken plaatsen in de VS. Daarbij waarschuwt zij dat, hoe langer de VS wacht met de uitvoering van het chipplan, hoe meer bedrijven elders zullen kijken.
“Het komt erop neer dat er zeer reële, zeer verwoestende gevolgen zijn als het Congres zijn werk in de maand juli niet doet,” zei Raimondo aan The Associated Press (AP). Daarbij verwijst de secretaris naar een gemiste kans om jobs te produceren, maar ook om de afhankelijkheid van buitenlandse chips te doorbreken. Raimondo zei in een brief aan congresleden dat halfgeleidersbedrijven dit jaar nog “beton in de grond” moeten krijgen om het hoofd te bieden aan de groeiende vraag.
Het tienvoudige van Europa
Ook Europa probeert om die reden meer chips van eigen bodem te produceren, hoewel die plannen verbleken in vergelijking met het beoogde Amerikaanse budget van 52 miljard dollar. De EU heeft tot nu toe maar 5 miljard euro vrijgemaakt om te investeren in de chipproductie.
Het Amerikaanse plan is dus enorm ambitieus en bovendien een zeldzame uiting van samenwerking tussen het gepolariseerde Amerikaanse Congres. Beide kamers keurden het voorstel immers al goed, maar nu liggen zij in de clinch over de finale invulling daarvan. De laatste versie moet in de Senaat nog worden goedgekeurd door 60 van de 100 leden voordat het geld kan worden gedistribueerd, zodat “procedurele hindernissen” kunnen worden vermeden.
“Arrogant en onredelijk”
Dat is nu juist waar de Republikeinen dus moeilijk doen. Senatoren van de partij, onder aanvoering van minderheidsleider Mitch McConnell, suggereren dat er twee opties zijn om de chipdeal te laten doorgaan: of de Democraten geven hun tweede wetpakket op, of de twee kamers kunnen een veel minder uitgebreide chipdeal uitwerken.
Steny Hoyer, de Democratische meerderheidsleider, noemde McConnells eisen “arrogant en onredelijk”. Ook andere Democraten uitten hun ongenoegen. Volgens de Democratische senator Tim Kaine zou een compromis ervoor zorgen dat de VS minder competitief zouden worden op vlak van chipproductie. “Er zijn zo veel dingen waar we hard aan hebben gewerkt. Waarom zouden we daarin snoeien?”
Langs Republikeinse kant klinken dan weer zorgen om de aparte wetsvoorstellen van de Democraten. De Republikeinse senator Thom Tillis zei bijvoorbeeld dat hij eerst wil zien wat het budget voor die plannen is. Bovendien gelooft Tillis niet dat het doorvoeren van de chipwet zo dringend is als Democraten doen uitschijnen.
Ondanks de impasse, denkt Raimondo nog altijd dat de wet binnen zeven tot tien dagen zou kunnen worden doorgevoerd. Ze zei dat, als dat niet lukt, het nadelig zal zijn voor beide partijen. “Het zijn niet de Republikeinen die winnen. China wint als dit niet wordt doorgevoerd.”
(ns)