In het nieuws: Verenigd Koninkrijk steunt plots een opschorting van plannen rond diepzeemijnbouw.

Op maandag kondigde de Britse regering aan dat ze een tijdelijke opschorting zou steunen van het steunen of sponsoren van exploitatievergunningen voor het delven van metalen uit de zeebodem. Pas als er voldoende wetenschappelijk bewijs beschikbaar is om de impact op ecosystemen te begrijpen, wordt de optie opnieuw overwogen. Dat schrijft the Guardian. Daarmee verandert het het VK het geweer van schouder.

• Er komt een Brits wetenschappelijk milieunetwerk voor diepzeemijnbouw om gegevens te verzamelen en te helpen bij het opvullen van hiaten in het bewijs over de milieueffecten. Dat kondigde Brits minister van Milieu, Thérèse Coffey, aan op maandag.
• Daarmee sluit het Verenigd Koninkrijk zich aan bij de ondertussen al lange rij landen die zich terughoudend opstellen. In Europa pleiten onder andere Duitsland, Frankrijk, Spanje en Zweden voor een moratorium, een tijdelijke opschorting om extra tijd te bieden voor evaluatie, omtrent diepzeemijnbouw. Het Verenigd Koninkrijk spreekt nu zijn steun uit voor dat moratorium.
• Grote autofabrikanten als BMW en Volvo en smartphonefabrikant Samsung beloofden eerder ook al om geen mineralen uit de oceaanbodem te verwerken in hun producten.
• De International Seabed Authority (ISA), een door de Verenigde Naties opgerichte instelling belast met het reguleren van de oceaanbodem, laat diepzeemijnbouw voorlopig enkel toe onder exploratievergunningen. Tot de ISA finaal afklopt op haar mining code, zijn commerciële activiteiten in principe verboden.

Reguleren van de oceaanbodem

Onder andere koper, nikkel en kobalt zijn mineralen die gebruikt worden in toepassingen voor de groene transitie. Denk dan aan elektrische wagens, zonnepanelen en windturbines. Toen bleek dat deze gevonden konden worden in de bodem van de Stille Oceaan, gingen de ogen van mijnbouwbedrijven fonkelen.

• Het argument voor diepzeemijnbouw is dat de mineralen goedkoper verkregen kunnen worden. Bovendien zou de milieu-impact van de ontginning aan land dan verkleinen.
• Milieuactivisten trokken aan de alarmbel. De oceanen absorberen namelijk heel wat CO2. Bovendien stellen wetenschappers dat amper 1 procent van de oceaan onderzocht is. De gevolgen van diepzeemijnbouw zijn niet in te schatten.
• Daarnaast zou een wereldwijd groen licht voor de ontginning van de mineralen in de zeebodem leiden tot een rush van mijnbouwbedrijven.
• “Diepzeemijnbouw vormt een existentiële bedreiging voor enkele van de meest kwetsbare, minst onderzochte habitats op aarde,” zegt Clare Brooke, chief executive van de natuurbeschermingsorganisatie Blue Marine Foundation aan the Guardian. “Het is van vitaal belang dat we het voorzorgsprincipe toepassen en manieren vinden om de mineralen te produceren die nodig zijn voor de overgang naar net nul, zodat we geen catastrofale en permanente vernietiging van de kwetsbare biodiversiteit van de oceanen veroorzaken.”