De Britse premier Johnson bereidt zich voor op een leven buiten de Europese Unie. Daarvoor is hij met de grove borstel door zijn regering gegaan, in een gewaagde zet om de macht te consolideren in Downing Street. Hij zette maar liefst zes leden van zijn regering op straat.

De grootste naam op het schavot was die van Sajid Javid, minister van Financiën. Het was ook de meest onverwachte exit. Javid, de eerste moslim die de rol vervulde, was een van de belangrijkste benoemingen die de Conservatieve partij afgelopen zomer deed. Binnen minder dan een maand zou hij de eerste Britse begroting na de brexit voorstellen.

Botsingen met de premier

Javid en de Britse premier waren het blijkbaar oneens hoe de investeringen in infrastructuur die Johnson tijdens zijn verkiezingscampagne beloofde moesten gefinancierd worden.

Javid hield de eer aan zichzelf toen hij vanmiddag te horen kreeg dat al zijn adviseurs afgedankt zouden worden, en vervangen zouden worden door adviseurs uit de invloedssfeer van Johnson.

‘Ik kon de voorwaarden waaronder ik mocht aanblijven onmogelijk aanvaarden’, zei Javid daarover tegen de BBC.

Hij wordt vervangen door Rishi Sunak, die werkte voor de Amerikaanse zakenbank Goldman Sachs tot hij zijn eigen investeringsvehikel oprichtte.

In zijn ontslagbrief waarschuwde Javid premier Johnson dat hij nog steeds collega’s rond hem nodig heeft die hem durven zeggen waar het op staat :

‘Het is cruciaal voor de doeltreffendheid van de overheid dat je mensen om je heen hebt die je helder en openhartig advies kunnen geven, zoals ik altijd heb geprobeerd te doen.’

Machtsstrijd

Vijf andere regeringsleden werden de deur gewezen en vervangen. Minister van Justitie Geoffrey Cox, staatssecretaris voor Milieu Theresa Villiers, Staatssecretaris voor Noord-Ierland Julian Smith en minister van Woningen Esther McVey hebben hun ontslag bevestigd.

Hooggeplaatste functionarissen binnen de Britse overheid vertelden aan The Wall Street Journal dat Boris Johnson, en zijn rechterhand Dominic Cummings, de macht proberen te centraliseren in het kabinet van de premier sinds diens verkiezingsoverwinning in december. Johnson won die verkiezingen door de steun van voornamelijk de arbeidersklasse, met beloftes van drastische maatregelen om de Britse economie te versterken post-brexit.