De werkdag zou om tien uur in de voormiddag moeten aanvangen. Hierdoor zouden de meeste medewerkers hun natuurlijke slaappatroon kunnen volgen en een goede gezondheid kunnen handhaven. Dat is de boodschap van het boek Body Clocks van auteur Paul Kelley, slaapwetenschapper aan de Open University in de Engelse stad Milton Keynes. Kelly roept de ondernemingen daarbij op af te stappen van de traditionele werkdag van negen uur in de ochtend tot vijf uur in de namiddag.

De auteur is een voormalig hoofdonderwijzer en was de eerste in Engeland die de start van de lessen naar tien uur in de voormiddag opschoof.

Klachten

“Werknemers die hun circadiaanse klok negeren, dreigen de eigen gezondheid in het gedrang te brengen,” zegt Paul Kelley. “Werkgevers die op gezonde, gelukkige en productieve werknemers hopen, moeten de start van de werkdag met minstens één uur uitstellen, zodat meer personeelsleden de mogelijkheid krijgen om volgens hun natuurlijk slaappatroon te werken. “

“Indien er geen flexibele werktijden worden aangeboden, zouden werkgevers mogelijk zelfs voor de rechter kunnen worden gedaagd omdat ze met hun arbeidsreglementering de werknemers ziek zouden kunnen maken.”

“In de westerse wereld hanteren volwassenen tijdens hun actieve carrière een nachtrust van gemiddeld zes en half uur,” zegt Kelley. “Nochtans maakt de wetenschap duidelijk dat een volwassen mens per etmaal acht uur slaap nodig zou hebben.”

De auteur spreekt uit eigen ervaringen. De interesse van Kelley in de slaapwetenschap werd gewekt toen hij op vijftienjarige leeftijd ziek werd. Uiteindelijk schreef hij die instorting toe aan de vroege starturen van zijn middelbare school in Californië. De lessen begonnen immers om kwart na zeven in de ochtend, zodat hij al om zes uur in de morgen uit bed moest.

Het boek verduidelijkt dat onderzoek steeds vaker slaapgebrek koppelt aan problemen zoals obesitas, geestesziekten, kanker en vroegtijdige overlijdens. In Body Clocks worden volgens de slaappatronen vijf types van mensen onderscheiden. Er is sprake van de ochtendmens die van nature rond vijf uur in de ochtend wakker wordt, tot de nachtuil die pas omstreeksvier uur in de namiddag weer te voorschijn komt.

“Onderzoek toont aan dat in de arbeidswereld een aanvangsuur van tien uur aan de behoefte van de meeste circadiaanse ritmes beantwoordt,” zegt Kelley. “Ongeveer 20 procent die van nature geneigd zijn om pas ten vroegste rond de middag op te staan, zou van dit systeem nadeel ondervinden.”

Prioriteit

“Wanneer de arbeid om tien uur in de ochtend van start zou gaan, zou het slaapverlies bij de totaliteit van de bevolking worden verminderd,” zegt de onderzoeker nog. “Voor vier van de vijf circadiaanse types zou tien uur beter zijn dan negen uur om het werk aan te vatten. Voor één type zou een aanvangstijd rond het middaguur zijn aangewezen.”

“Wie om tien uur begint te werken, moet omstreeks acht uur opstaan. Dat zou een rechtstreeks positief effect hebben op de slaap. Het slaapgebrek zou met 70 procent tot gemiddeld zesendertig minuten per etmaal kunnen worden verminderd.” Kelley suggereert dat iedereen de nodige tests zou uitvoeren om zijn persoonlijke circadiaans type te achterhalen.

John Vincent, een van de oprichters van restaurantketen Leon, onthult in het boek dat hij zeven dagen per week en vierentwintig uur per dag werkt. “Het is heel gebruikelijk dat ik om middernacht naar bed ga en tussen vijf en zes uur in de ochtend weer opsta,” beweert hij. “Het maakt me chagrijnig en dik.”

“We praten vooral over het belang van gezonde voeding en sport, maar slaap zou de grootste prioriteit moeten zijn.”