Key takeaways

• Ursula von der Leyen heeft recent een uitdagende periode beleefd in haar tweede termijn als voorzitter van de Europese Commissie.
• Von der Leyen moet nu een evenwicht zien te vinden tussen de eisen van het Parlement en die van haar eigen partij.
• Ondanks de groeiende assertiviteit van het Parlement, zal de Raad van nationale leiders waarschijnlijk de uiteindelijke autoriteit binnen de EU blijven.

Ursula von der Leyen heeft onlangs een moeilijke periode doorgemaakt tijdens haar tweede termijn als voorzitter van de Europese Commissie. Ze kreeg te maken met twee moties van wantrouwen en oppositie van wetgevers in haar eigen conservatieve partij. Deze ervaring heeft haar relatie met het Europees Parlement fundamenteel veranderd en dwingt haar om de groeiende invloed van het Parlement te erkennen, meldt Politico.

Groeiende invloed van het Parlement

Het Parlement, van oudsher beschouwd als de zwakste van de drie belangrijkste instellingen van de EU, laat zich nu sterker gelden. Deze verandering valt samen met de opkomst van extreemrechtse groeperingen en een herziene kaderovereenkomst die de gekozen vergadering meer controle geeft over de Commissie.

Experts zoals Andrew Duff, een voormalig Europees wetgever, merken op dat EP-leden de Commissie steeds meer ter verantwoording roepen voor haar Verdragsverplichtingen, waardoor hun rol in het vormgeven van wetgeving effectief wordt versterkt.

Navigeren door interne partijdisputen

De recente verzoenende toon van Von der Leyen staat in contrast met haar eerdere defensieve houding tegenover de indieners van de motie van wantrouwen. De verandering is waarschijnlijk het gevolg van druk vanuit haar eigen politieke kamp, zoals blijkt uit de eisen van de Socialisten & Democraten en het groeiende ongenoegen binnen haar eigen Europese Volkspartij over een begrotingsplan voor de lange termijn.

Hoewel de assertiviteit van het Parlement onmiskenbaar is, houden veel diplomaten vol dat de hiërarchie van bevoegdheden van de EU ongewijzigd blijft, waarbij de Raad van nationale leiders de uiteindelijke autoriteit behoudt. Desondanks staat Von der Leyen voor een complex politiek landschap, waarin ze moet laveren tussen interne partijruzies en een steeds assertiever wordend Parlement om haar agenda door te drukken. (uv)

Volg Business AM ook op Google Nieuws

Wil je toegang tot alle artikelen, geniet tijdelijk van onze promo en abonneer je hier!