Dit jaar zal IJsland ongeveer 37.000 ton zalm produceren. Dat is een nieuw record. Dat zegt een rapport van de IJslandse Food and Drug Administration. De instelling maakt gewag van een bijzonder snelle groei. Tegenover vorig jaar wordt immers een toename tussen vijfduizend en zevenduizend ton verwacht.

De IJslandse zalmproductie blijft nog altijd bescheiden in vergelijking met concurrenten zoals Noorwegen en Schotland, maar kent anderzijds een indrukwekkende opgang.

Uitvoer

De productie en export van zalm en een aantal andere vissoorten was minder dan tien jaar geleden in IJsland bijna verwaarloosbaar. Analisten zien bovendien nog belangrijke groeimogelijkheden.

‘De groei is dit jaar wel iets minder spectaculair dan vorig jaar,’ aldus het rapport. ‘Toen was er immers sprake van een verdubbeling tot ongeveer 30.000 ton. Anderzijds hebben de IJslandse zalmbedrijven de voorbije zomer 9,3 miljoen jonge dieren uitgezet.’

‘Dat is een absoluut record. Tegenover het jaar voordien is er sprake van een toename met twee miljoen dieren.’

Naast zalm blijken ook een aantal forellensoorten voor de IJslandse visindustrie een sterke groeimarkt. Het grootste gedeelte van de IJslandse kweekvis is bestemd voor de uitvoer.

Open zee

Volgens een aantal analisten kan IJsland zijn zalmproductie in de toekomst nog sterk opvoeren. ‘De overheid heeft voor dit jaar een productieniveau van 50.000 ton goedgekeurd,’ benadrukt aquacultuur-adviseur Friorik Sigurosson. ‘De reële productie blijft nog ver onder dat niveau.’

‘De industrie spitst zich echter nog altijd toe op viskweek in de fjorden of langs de kust. Indien de sector echter bereid zou zijn zich verder op de open zee te begeven, zou de productie echter kunnen worden verdrievoudigd.’

De analist suggereert dat zalm zou kunnen worden gekweekt in grote schepen die bestand zijn tegen een sterke golfslag. Sigurosson betoogt dat tests met dergelijke schepen voor de kust van Noorwegen al veelbelovende resultaten hebben opgeleverd.

‘De visteelt op open zee biedt veel voordelen,’ zegt hij. ‘Onder meer zijn er minder risico’s op ziektes en vervuiling.’ Omdat met sterkere kooien moet worden gewerkt, ligt de kostprijs van de zalmkweek op open zee wel hoger.

Sigurosson noemt de Faeröer als voorbeeld. Die eilandengroep is er op anderhalf tot twee decennia in gelukt een jaarlijkse productie tussen tachtigduizend en negentigduizend ton uit te bouwen.