Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) verlaagt weinig verrassend zijn groeivooruitzichten van de wereldeconomie, maar verhoogt de prognoses voor de inflatie, als gevolg van stijgende voedings- en energieprijzen. Volgens hoofdeconoom Pierre-Olivier Gourinchas moeten de centrale banken hun rente verhogen tot de inflatie weer getemd is.

De wereldeconomie is naar het gevreesde stagflatie-scenario aan het evolueren: almaar tragere groei en stijgende prijzen.

Het IMF verlaagt zijn groeiprognose voor de wereldeconomie naar 3,2 procent dit jaar en 2,9 procent volgend jaar. Dat is respectievelijk 0,4 punten en 0,7 punten lager dan de vorige prognose, die nog maar van april dateert. Het is ook vrijwel een halvering van het groeiritme tegenover vorig jaar.

Topprioriteit

Maar het groeiprobleem moet volgens IMF-hoofdeconoom Pierre-Olivier Gourinchas nu even wijken voor een nog urgentere kwestie: de torenhoge inflatie. “De inflatie op het huidige niveau vormt een duidelijk risico voor de huidige en toekomstige macro-economische stabiliteit”, schrijft hij. “Het terugbrengen ervan moet de topprioriteit zijn voor beleidsmakers zijn.”

Nu ook de Europese Centrale Bank eindelijk haar rente opgetrokken heeft, zijn alle centrale banken van de geavanceerde economieën aan de slag met hogere rentes en geldverkrappend beleid. Dat maakt krediet duurder voor bedrijven en consumenten en vertraagt zo de al slabakkende economische groei.

Maar er zit niets anders op, zo laat de IMF-hoofdeconoom uitschijnen. “Een krapper monetair beleid zal onvermijdelijk reële economische kosten met zich meebrengen, maar uitstel zal de problemen alleen maar verergeren. Centrale banken die zijn begonnen met geldverkrapping moeten op koers blijven tot de inflatie is beteugeld.”

Wankele overheidsfinanciën

Als het monetaire beleid noodgedwongen op rem zal blijven staan, is het aan het budgettaire beleid van de regeringen om de economie te stimuleren en de zwaksten in de samenleving te ondersteunen, schrijft de Franse econoom nog. Alleen hebben veel landen hun overheidsfinanciën niet op orde. De enige uitweg is de gerichte stimuli te compenseren met algemene belastingverhogingen of een verlaging van andere overheidsuitgaven. Dat vergt echter moeilijke politieke keuzes.

Om het plaatje nog deprimerender te maken: ook de COVID-crisis en de klimaatverandering kunnen tot bijkomende donderwolken voor de wereldeconomie leiden. Het IMF pleit voor “multilaterale samenwerking” in die domeinen, evenals om regionale voedseltekorten te vermijden.

Gourinchas: “De vooruitzichten zijn sinds april aanzienlijk versomberd. De wereld kan binnenkort op de rand van een wereldwijde recessie balanceren, slechts twee jaar na de laatste.”