In Istanbul nadert de eerste fase van de nieuwe luchthaven zijn voltooiing. De werken zijn inmiddels voor 90 procent afgerond en de luchthaven zou in de herfst van dit jaar operationeel moeten worden. Volgens Borzou Daragahi, correspondent Midden-Oosten van de nieuwssite Foreigh Policy, is de realisatie echter vooral een bijkomende aanwijzing voor de megalomanie van de Turkse president Recep Tayyip Erdogan.

Daragahi maakt daarbij de vergelijking met beruchte staatshoofden zoals Nicolae Ceausescu, die in Boekarest het grootste paleis van de wereld liet bouwen, terwijl ook andere dictators behept waren met de realisatie van gigantische structuren.

Personencultus

“Erdogan heeft recent de eerste Turkse kernreactor in gebruik genomen, terwijl hij ook een kanaal langsheen de Bosporus wil laten graven, nadat hij eerder al honderden moskeeën, winkelcentra, dammen en bruggen heeft laten bouwen,” zegt Borzou Daragahi. “De nieuwe luchthaven, ongeveer vijftig kilometer van het stadscentrum van Istanbul, moet echter misschien de kroon op het werk worden.”

“Istanbul zal door de realisatie immers de grootste luchthaven van de wereld krijgen. De terminal krijgt een oppervlakte die bijna driehonderd voetbalterreinen zou kunnen omvatten, terwijl de hele site van de luchthaven groter wordt dan Manhattan.”

“Erdogan benadrukt dat de nieuwe luchthaven tweehonderd miljoen passagiers per jaar zal kunnen ontvangen,” betoogt Daragahi. “Critici merken echter op dat de luchthaven wellicht nooit zoveel trafieken zal moeten verwerken. Ataturk Airport, de huidige luchthaven van de stad, ontvangt ongeveer zestig miljoen reizigers per jaar.”

Er worden echter nog andere bezwaren geuit tegenover de bouw van de nieuwe luchthaven. Daarbij wordt onder meer verwezen naar de grote afstand tot het stadscentrum, waarbij ook nog eens met een zware verkeerscongestie moet rekening worden gehouden. Daarnaast zou de luchthaven zich op de vliegroutes van een grote groep trekvogels bevinden.

“Autoritaire regeringen hechten echter niet veel belang aan rationele motieven,” zegt ook Tuna Kuyucu, sociaal wetenschapper aan de Bogazici Universiteit in Istanbul. Aangevoerd wordt dat Erdogan met de realisatie van gigantische werken vooral zijn eigen personencultus wil voeden.”

“Bovendien zijn deze projecten een unieke gelegenheid om projecten toe te kennen aan bevriende ondernemers, die dankzij deze opdrachten verder aan het regime kunnen worden gebonden. Daarnaast wil de Turkse president met de projecten tonen dat zijn landeen belangrijke natie is geworden en een onderdeel van de moderne wereld vormt.”

Draaischijf

De nieuwe luchthaven – die officieel nog geen nieuwe naam heeft, maar wellicht naar Erdogan zal worden genoemd – hoopt een cruciale draaischijf te kunnen worden in het internationale luchtvaartverkeer. Daardoor gaat de Turkse luchthaven in concurrentie met grote knooppunten in West-Europa (Londen, Frankfurt en Parijs) en het Midden-Oosten (Dubai, Abu Dhabi, Doha).

Daarbij wordt vooral gerekend op passagierstrafieken vanuit Asia-Pacific enerzijds en Europa en Amerika anderzijds. Gerekend wordt dat de bouw van de Turkse luchthaven ongeveer 35.000 arbeidsplaatsen heeft gecreëerd. Operationeel zou de luchthaven in eerste instantie 100.000 banen garanderen.

Wanneer ook de tweede fase van de luchthaven gerealiseerd is, zouden mogelijk 225.000 arbeidsplaatsen kunnen worden aangeboden. Ataturk Airport zou vervolgens tot een groot park worden omgebouwd.