Het zero-Covid-beleid van Hongkong zorgt voor een gigantische opstapeling van de plastic afvalberg. De strikte maatregelen hebben tot een toename van wegwerpproducten geleid. Milieuactivisten waarschuwen dat de Hongkongse afvalhoop problematische hoogtes zal bereiken.

In Hongkong domineren plastic wegwerpmaterialen het dagelijkse leven. Net als op het vasteland van China, hanteert de semiautonome eilandstaat een rigoureus zero-Covid-beleid. “Wie in Hongkong aankomt, treft overal plastic aan in de quarantainehotels”, schrijft het persagentschap Reuters. “De afstandsbediening is gewikkeld in plasticfolie, de kussens zitten in plastic zakken en bij je eten krijg je wegwerpbestek.”

Gebrek aan ecologisch bewustzijn

Een Hongkongse ondernemer die onlangs de stad binnenvloog, vertelt aan Reuters hoe alle personeelsleden in de quarantainehotels volledig in persoonlijk beschermingsmateriaal gehuld zijn. Van kop tot teen zijn alle werknemers van het hotel gehuld in overals, handschoenen, brillen, mondmaskers en laarzen, die allemaal al na eenmalig gebruik in de vuilbak belanden. Dat allemaal voor de bediening van mensen die niet eens allemaal positief getest zijn.

Dagelijks moeten de Hongkongse afvaldiensten duizenden tonnen plastic afval verwerken. Daarvan wordt slechts zo’n 11 procent gerecycleerd. Het grootste deel komt dus op stortplaatsen terecht, waar ze langzaam liggen te verkommeren. Volgens milieuorganisaties zoals The Green Earth getuigt het Hongkongse Covidbeleid van een totaal gebrek aan ecologisch bewustzijn.

De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) wees er in februari al op dat de pandemie een extreme toename van chemisch en plastic afval heeft veroorzaakt. Daarom moet er meer inzet geleverd worden om afval op een verantwoorde manier af te breken of op te bergen. Anderzijds spoorde de WHO aan op een verantwoord gebruik van medisch beschermingsmateriaal. Zo werden bij het begin van de coronacrisis handschoenen massaal op een onnuttige en spilzuchtige manier gebruikt.

Ook de faciliteiten voor mensen die besmet zijn met het virus, zijn niet duurzaam. In maart bouwde Hongkong namelijk enorme dorpen waar coronapatiënten geplaatst kunnen worden om de quarantaine en zorgverlening uit te zitten. Ook daar is wegwerp de norm. Bovendien zouden de faciliteiten niet uit duurzame, herbruikbare materialen gebouwd zijn, waardoor ze na gebruik ook meteen op de schroothoop zullen belanden.

Economie en mentaal welzijn

Net als in China, hanteert Hongkong ook een zero-Covid-beleid. Daarbij worden miljoenen inwoners van gigantische steden zoals Shanghai soms genadeloos in een dagenlange lockdown geplaatst.

Die aanpak moet ervoor zorgen dat het virus zich niet langer kan verspreiden, maar dit levert een pak problemen op. Het strikte beleid zorgt voor een enorme economische instabiliteit, waarbij producenten en fabrieken van de ene dag op de andere hun productie moeten stilleggen. Zo’n maatregelen hebben gevolgen voor de hele wereldeconomie.

Bovenop die economische malaise heeft het beleid ook een duidelijke impact op het mentale welzijn van de Chinese bevolking. In Shanghai gingen burgers bijna over op rellen toen de lockdown werd aangekondigd. Zo’n vorm van protest is ongehoord in het communistische land.

Ondanks de enorme inzet, zou een zero-Covid-beleid vooral een maat voor niks zijn. De Omikron-variant zou namelijk zodanig besmettelijk zijn dat streven naar een absolute uitroeiing van het virus zo goed als onmogelijk wordt. De Hongkongse overheid besliste daarom in maart al om enkele versoepelingen door te voeren.

(mah)