Klimaatverandering: “Methaanbommen vormen een grote bedreiging voor de opwarming van de aarde”, stippen de onderzoekers aan.

• “Hun impact op de klimaatverandering situeert zich op hetzelfde niveau als de volledige uitstoot van broeikasgassen in de Verenigde Staten over een periode van dertig jaar.”
  • Het zwaarste methaanlek bleek een gasveld bij de Kaspische kust van Turkmenistan, waar in augustus vorig jaar een uitstoot van 427 ton per uur werd gemeten. Dat komt overeen met de emissies van 67 miljoen wagens met een verbrandingsmotor.
• Ongeveer 40 procent van de methaanemissies die door de mens worden veroorzaakt, zijn afkomstig van lekkages bij de exploratie, productie en het vervoer van fossiele brandstoffen.
  • Die emissies registreerden de eerste twee decennia van deze eeuw een stijging met bijna 50 procent.
  • Nog eens 40 procent is van de wereldwijde landbouw, vooral gelinkt aan de veestapel, afkomstig.
  • Rottend afval heeft in de emissies een aandeel van 20 procent. Al deze bronnen zullen volgens de ramingen ook de volgende jaren voor een oplopende uitstoot zorgen.
• De onderzoekers waarschuwen nog dat de toenemende emissies van methaan de sterkste bedreiging zouden kunnen vormen voor de ambities om de opwarming van de aarde tot maximaal 1,5 graad Celsius te beperken.
  • Opgemerkt wordt voor een dreigende onomkeerbare klimaatverandering. Dat gevaar is onder meer verbonden met de ontdooiing van de permafrost die delen van Siberië, Alaska, Noord-Canada en het Tibetaanse plateau bedekt.
  • Dit gebied heeft in zijn ondergrond de grootste reserves aan koolstofdioxide – afkomstig van planten en dieren die in de loop van duizenden jaren zijn gestorven en vergaan – opgeslagen. Het ontdooien van die permafrost zou massale volumes koolstofdioxide in de atmosfeer vrijlaten.

Olie en gas: Kayrros identificeerde vorig jaar 1.005 bronnen van zware methaanuitstoot. Het grootste deel van die locaties bleken sites voor de winning van olie of gas (559), gevolgd door stortplaatsen (340) en steenkoolmijnen (105).

• De grootste concentratie van deze bronnen werd teruggevonden in de voormalige Sovjetrepubliek Turkmenistan (104).
  • Die lekken zijn volgens de experts wellicht te wijten aan de verouderde apparatuur uit het Sovjettijdperk of pogingen van de lokale industrie om de controle op het affakkelen te omzeilen, waarbij ontlucht gas wordt aangestoken om minder schadelijk koolstofdioxide te vormen, maar waarbij wel gemakkelijk zichtbare vlammen worden geproduceerd.
  • In Turkmenistan waren zeventig van de honderd grootste emissiebronnen van fossiele brandstoffen gesitueerd.
• De Verenigde Staten stonden in de rangschikking van Kayrros met 154 locaties op de tweede plaats, gevolgd door Rusland (120).
• Andere grote concentraties werden gevonden in Algerije, China, Saoedi-Arabië, Australië, Iran en Irak.
• Aanzienlijke emissies door stortplaatsen, illegale gasleidingen en rijstvelden  werden anderzijds opgetekend in landen als India, Pakistan, Bangladesh en Argentinië.

Water: Kayrros merkt nog op dat het aantal incidenten met een grote uitstoot van methaan voorlopig ook geen enkele vermindering laat optekenen. Bovendien wordt aangevoerd dat een aantal bronnen door de huidige generatie satellieten niet kunnen worden opgemerkt.

• “De signalen die worden gebruikt om het methaan te detecteren, worden door de aanwezigheid van water verstoord”, luidt het daarbij.
• “Hierdoor zijn lekken van offshore installaties, in vochtige gebieden of bij aanzienlijke neerslag, veel moeilijker te detecteren.”
• “Toekomstige generaties satellieten zullen naar verwachting echter ook die bronnen kunnen ontdekken.”

(nd)