Nikola, Grenke en eerder Wirecard, FNG, iQiyi en Luckin Coffee. Het regent schandalen over beursgenoteerde bedrijven die mogelijk de gang van zaken in hun bedrijf te rooskleurig voorstelden en misschien zelfs crimineel bedrog pleegden. Activistische ‘shorters’, die speculeren op koersdalingen, vielen Nikola en Grenke afgelopen week frontaal aan.
Na het megaschandaal rond de gevallen fintech-ster Wirecard, kwam de voorbije dagen weer een Duits beursgenoteerd bedrijf in opspraak. Het Duitse leasingbedrijf Grenke, dat financiële diensten levert aan kmo’s, wordt in een rapport van het bureau Viceroy Research beschuldigd van boekhoudfraude en witwaspraktijken.
Het aandeel verloor woensdag in een eerste reactie zowat een kwart van zijn waarde, tot het laagste peil in vijf jaar, om donderdag weer stevig op te veren na een inderhaast georganiseerde conference call door het bedrijf. Grenke, goed voor 1.700 personeelsleden, ontkende de aantijgingen met klem en benadrukte vooral dat er geen gat zit in zijn boekhouding. Volgens het bedrijf staat 849 miljoen euro, of zo’n 80 procent van zijn liquiditeiten, geparkeerd op een verifieerbare bankrekening bij Deutsche Bank.
Fraser Perring
Dat het 64-pagina’s tellende rapport van Viceroy Research zoveel deining maakt, heeft te maken met de reputatie van auteur Fraser Perring. De Brit was, samen met zakenkrant Financial Times, de ontdekker van de boekhoudfraude bij Wirecard. Het fintechbedrijf gaf zelf publiekelijk toe dat bijna 2 miljard euro op de rekeningen in werkelijkheid niet bestond, een van de grootste financiële schandalen uit de Duitse geschiedenis
Over het dossier-Grenke zegt Wirecard-sloper Perring dat hij niet over een nacht ijs gegaan is. Het is nu wachten op het oordeel van de Duitse beurswaakhond BaFin, die een onderzoek gestart is.
Short selling
Perring, een voormalig sociaal assistent, is de voorbije jaren uitgegroeid tot een van de helden onder de ‘shorters’, beleggers die geld proberen te verdienen met grote koersdalingen. Zijn rapport maakte er ook geen geheim van dat zijn firma Viceroy ‘short’ ging op Grenke, het stond gewoon vermeld als eerste zin.
‘Short selling’ is een techniek waarbij je probeert munt te slaan uit een verwachte beursdaling. Beleggers die short gaan, verkopen aandelen die ze van andere partijen hebben geleend. Ze hopen dan op koersverlies om de aandelen goedkoop terug te kopen, weer aan de eigenaars te bezorgen en de winst op te strijken. Hoe groter het verschil tussen de verkoopprijs en de latere terugkoopprijs, hoe groter die winst.
Het was ook een shorter, Hindenburg Research, die vorige week e-truckbouwer Nikola beschuldigde van grootschalig bedrog. De maker van trucks op elektriciteit en waterstof heeft intussen toegegeven dat zijn debuuttruck Nikola One niet zelfstandig kon rijden, in tegenstelling tot wat een promofilmpje uit 2018 suggereerde.
De dossiers Grenke en Nikola hebben met elkaar gemeen dat de short sellers met zeer grondige rapporten én met open vizier de koersdaling in gang zetten waar ze geld mee hopen te verdienen. Terecht activisme volgens hun fans, opportunistisch geldgewin volgens Nikola en Grenke.
Slapende waakhonden
Niet alleen de reputatie van de bedrijven zelf, maar die van hun adviseurs en de toezichthouders komen onder vuur te staan. Zo wordt bij de gevallen Belgische modegroep FNG, die beursgenoteerd was, ook huisadvocaat NautaDutilh ter verantwoording geroepen.
Een groep gedupeerde Wirecard-beleggers vindt dat de Duitse toezichthouder BaFin gefaald heeft en sleept de gereputeerde instelling voor de rechter.
Wirecards bedrijfscommissaris EY (het voormalige Ernst & Young) sloeg deze week een openlijke ‘mea culpa’. Ons boekenonderzoek moet grondiger, zo erkende wereldwijde topman Carmine Di Sibio in een brief aan klanten. ‘De georkestreerde fraudehandelingen bij Wirecard werd uitgevoerd via een zeer complex crimineel netwerk dat was ontworpen om iedereen te misleiden: investeerders, banken, toezichthouders, opsporingsadvocaten en forensische accountants, evenals wijzelf. Het publieke belang vereist duidelijk dat er veel meer wordt gedaan om fraude in de vroegste stadia op te sporen.’