Waarom de tweede generatie vaak verbrast wat de eerste opbouwde

Twee derde van de babyboomers zal tijdens zijn leven geld erven – het merendeel na hun vijftigste levensjaar. Voeg daar de kinderen aan toe die al geld toegestopt krijgen terwijl de ouders nog leven en de totale erfenis wordt alleen maar groter. Maar als het verleden een voorspeller is voor de toekomst ziet het er voor de meeste erfgenamen niet goed uit.

Uit een studie van het Boston College Center for Retirement Research blijkt dat familiefortuinen zelden lang meegaan. 70% van de erfenis is bij het einde van de tweede generatie verdwenen. Bij de derde is dat al 90%.
Het gezegde ‘De eerste generatie bouwt het bedrijf op, de tweede generatie verdient fortuinen en de derde geeft alles uit…’ gaat dus niet meer op, want de tweede generatie verbrast grotendeels wat de eerste met hard werken verdiende.

Luke Johnson van de Financial Times denkt te weten hoe dat komt:
Kinderen van selfmade miljonairs of miljardairs bezitten zelden dezelfde kwaliteiten of ondernemersinstincten als hun ouders. Zolang gevestigde belangengroepen de overheid niet kunnen lobbyen om hun economische macht te behouden, gaan familiefortuinen dan ook meestal op termijn verloren.

Het basisingrediënt om zakelijk succes te bereiken is volgens Johnson niets anders dan honger en/of ambitie. Als er geen vuur in je hart brandt om grootse dingen te verwezenlijken, is het erg onwaarschijnlijk dat je het harde werk, de wilskracht en het geduld zal kunnen opbrengen dat nodig daarvoor nodig is. Dat vuur is uiterst moeilijk op te wakkeren bij kinderen voor wie al wat ze wensen binnen handbereik ligt.

Daarom geven kinderen van rijke ouders zo makkelijk op bij de eerste tegenslag. Ze kregen met de paplepel ingegoten dat weelde en vooruitgang hun geboorterecht is. Maar ambitie komt niet met zilveren paplepels.

Omdat het in de kapitalistische wereld niet startkapitaal en de connecties, maar hard werk, inzicht, paranoia, mensenkennis en volharding zijn die het verschil maken, kunnen deze miljonairskinderen de prestaties van hun ouders zelden evenaren.

Selfmade rijken bereikten de top door hun killerinstinct, maar dat is één van de weinige zaken die ze hun nageslacht niet kunnen meegeven. In een poging om het leven van hun kinderen makkelijker te maken, doven ze het vuur in hun hart, waardoor deze waardeloze ondernemers worden.

Steve Jobs raadde studenten aan de Stanford University in 2005 aan om ‘altijd hongerig te blijven’. Jammer genoeg zal het begrip van ‘honger’ vreemd blijven voor tal van jongeren die gedoemd zijn om het fortuin van hun ouders te verbrassen. Maar dat heeft ook voordelen: kapitalisme en innovatie vereisen ook neerwaartse sociale mobiliteit.

Meer