Key takeaways

• In het beginstadium van de gevolgen van een kernexplosie is het sterftecijfer het hoogst door thermische verwondingen en de gevolgen van de ontploffing.
• Blootstelling aan ioniserende straling in de tussen- en late stadia kan leiden tot een verhoogd risico op kanker, staar, onvruchtbaarheid, bloedstoornissen en genetische schade.
• Gevolgen op lange termijn zijn onder andere geboorteafwijkingen, mentale retardatie en een verhoogd levenslang risico op dodelijke kanker bij personen die in utero aan straling zijn blootgesteld.

Nucleaire explosies hebben verwoestende effecten op de menselijke gezondheid, ingedeeld in vier stadia: initieel (1-9 weken), tussentijds (10-12 weken), laat (13-20 weken) en vertraagd (20+ weken). In het beginstadium is het sterftecijfer het hoogst, voornamelijk door thermische verwondingen en ontploffingseffecten. In de tussenliggende en late stadia is er sprake van ioniserende straling, met verschillende graden van dodelijkheid.

Gevolgen op lange termijn zijn onder andere een verhoogd risico op kanker, staar, onvruchtbaarheid, bloedstoornissen en genetische schade. De ernst van deze effecten hangt af van de ontvangen dosis, die aanzienlijk varieert op basis van individuele blootstelling en afscherming.

Dramatische effecten

Stralingsvergiftiging treedt op wanneer het lichaam wordt blootgesteld aan overmatige ioniserende straling, waardoor de celdeling wordt verstoord en verschillende ziektebeelden ontstaan: prodromaal syndroom (eerste symptomen zoals misselijkheid, koorts, diarree), beenmergdood (verminderde bloedcelproductie), gastro-intestinale dood (ernstige darmschade) en dood van het centrale zenuwstelsel (neurologische stoornissen die leiden tot coma en de dood).

Kortetermijneffecten van blootstelling aan straling zijn onder andere verbranding van de huid, haaruitval, longschade en problemen met de voortplanting. Gevolgen op lange termijn zijn voornamelijk de inductie van kanker en een verhoogd risico op staar.

Gevolgen op lange termijn

Blootstelling aan straling in utero kan geboorteafwijkingen en mentale retardatie veroorzaken, en het levenslange risico op dodelijke kanker verhogen.

Hoewel men zich vaak zorgen maakt over infectieziekten na een kernoorlog, wijst het bewijs erop dat dit minder waarschijnlijk is door de verspreiding van overlevenden naar landelijke gebieden en de afwezigheid van drukke leefomstandigheden die nodig zijn voor een wijdverspreide ziekteoverdracht.